بررسی ۳ کراس‌اوور پورشه، مرسدس و آئودی، قد بلندهای کوچک

برترین ها - ترجمه از محمدپارسا حاتمی: قد بلند بودن و از بالا به بقیه نگاه کردن آرزوی خیلی هاست در حالی که هر کسی از این نعمت برخوردار نیست. اما بیایید از منظر یک فردی که قد خیلی بلندی ندارد به قضیه نگاه کنیم؛ بنظر شما برای اینکه مثل سایر افراد قد بلند از سطحی بالاتر بتواند نگاه کند چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ کفش پاشنه بلند بپوشد؟ خیر، بهترین راه سوار شدن بر یک خودروی شاسی بلند(کراس اوور) است.

 

دنیای خودروهای کراس اوور دنیایی است با انواع و اقسام مدل‌ها که هنگام خرید حتما سردرگم خواهید شد که کدام را انتخاب کنید. پس تصمیم گرفتیم سه مدل از این سیل عظیم تنوع را انتخاب کرده و به بررسی آن‌ها بپردازیم. سه خودروی انتخابی‌مان را سعی کردیم در یک رده و مشخصات انتخاب کنیم و تا شما را در خریدتان یاری بخشیم.

ما برای تست‌مان سه خودروی Mercedes-AMG GLC43 2018 ، Audi SQ5 2018 و Porsche Macan S 2018 را انتخاب کرده‌ایم. موارد زیادی از جمله BMW X4 , BMW X3 یا Volvo XC60 نیز بودند که می‌شد در این تست جای بگیرند اما این سه خودرو از نظر داشتن موتورهای 3.0 لیتری V6، چهار چرخ متحرک، ارتفاع یکسان و خیلی شباهت‌های دیگر ما را مجاب به انتخاب خود کردند.

 

 

آئودی SQ5 از پلتفرم Evo استفاده می‌کند، پلتفرمی که همچنین در خودروهای S4 و S5 این شرکت نیز دیده می‌شوند؛ همچنین این خودوری تازه وارد با قیمت پایه 55 هزار دلار (220 میلیون تومان) عرضه می‌شود. و اگر خواهان تجربه‌ی کابین شیک و مجلل به همراه سیستم نویگیشن خاص آئودی و یک سری آپشن‌های دیگر باشید، باید 4200 دلار دیگر (16 میلیون تومان) نیز بپردازید. اما قضیه به اینجا ختم نمی‌شود و یک پکیج S Sport نیز وجود دارد که با پرداخت 3000 دلار دیگر (12 میلیون تومان)، کالیپرهای ترمز قرمز رنگ، سیستم تنظیم ارتفاع، دیفرانسیل عقب با تقسیم گشتاور هوشمند و رینگ‌های 21 اینچی 1000 دلاری عایدتان می‌شود. و در نهایت در نمونه فول SQ5 قیمتی معادل 65800 دلار (263 میلیون تومان) خواهد داشت.

از طرف دیگر مرسدس بنز GLC43 ما با قدرت 362 اسب بخاری‌اش با قیمت پایه‌ی مشابه SQ5 ، یعنی 55 هزار دلار (220 میلیون) روانه بازار می‌‌شود. این خودرو قدرتمندترین و گران‌ترین خودروی تست ما است چراکه نباید گول قیمت پایه نسبتا کم این مرسدس را خورد و اگر شما خواهان نسخه فول آن هستید خیلی بیشتر از این حرفا باید دست در جیب‌تان کنید. برای مثال سیستم پارک اتوماتیک آن هزینه‌ای 1550 دلاری (6 میلیون تومانی) در پی خواهد داشت. همانطور که می‌دانید نام AMG وقتی که شنیده می‌شود به این معنا است که قدرتمندترین و بهترین حالت ممکن درست در روبروی شما قرار دارد و این خود هزینه گزافی روی دست‌تان می‌گذارد. یا مثلا سیستم نویگیشن به همراه حالت‌های مختلف رانندگی و چند حالت ایمنی بیشتر، در پکیجی به ارزش 6000 دلار (24 میلیون تومان) و رینگ‌های 21 اینچی 1000 دلاری قابل سفارش هستند. به هر حال همه این آپشن‌‌ها در نمونه‌ی تست شده توسط ما 71000 دلار (284 میلیون تومان) هزینه برداشته است.

 

 

پورشه ماکان قصه ما هم از پلتفرم LMB قدیمی گروه فولکس واگن استفاده می‌کند و قدرتی معادل 340 اسب بخار داشته و از نظر قیمت نمونه تستی ما 65000 دلار (260 میلیون تومان) قیمت دارد. پورشه هم برای قهرمان خود پکیجی با قیمت 5400 دلاری (21 میلیون تومان) در نظر گرفته است که شامل سیستم تعلیق هوشمند، توزیع بهینه گشتاور و رینگ‌های 20 اینچی می‌شود.

شاید ما دقیق ندانیم که این 3 خودرو چه گوهرهای با ارزشی هستند اما این را خیلی خوب می‌دانیم که باید کجا این سه را به چالش بکشیم تا خود واقعی‌شان را نشان دهند. ما از اتوبان‌های ایالت میشنگان ایالات متحده شروع می‌کنیم و تا جنوب اوهایو می‌رانیم. جایی که سخره‌ها و تپه‌ها با شیب‌های متنوع و پیچ‌هایی عجیب خودرو را به چالش می‌کشانند.

خب پس از تست‌های انجام شده سه خودرو را در رتبه‌های اول تا سوم بر اساس امتیازاتی که گرفتند قرار دادیم و بیاید با جایگاه سوم شروع کنیم.

 

 

شاید با خود بگویید SQ5 خودرویی است با جدیدترین و بروزترین تجهیزات و تکنولوژی‌ها که همین چندی پیش معرفی شد، پس چرا باید چنین رتبه‌ای را کسب کند. حقیقت آن است که این خودرو بی روح و سرسخت است. البته شاید این لقب مناسبی نباشد چون به هر حال همین SQ5 از دو خودروی دیگر بسیار نرم‌تر است حتی در حالت Dynamic آن. در پیچ‌ها عملکردی قابل قبول داشته و سر پیچ‌ها ماشین تماما متمایل به خارج از مسیر می‌شود و تا مرحله آندرستیر (understeer) پیش می‌رود و صدای لاستیک‌ها کاملا درمی‌آید. البته گریپ لاستیک‌هایش 0.93g می‌باشد اما با وجود سیستم تعلیقی به همراه توزیع گشتاور بهینه در دیفرانسیل عقب بازهم کندترین زمان را در تست اسلالوم ثبت کرد. شاید ارتفاع بیشتر و وزن بیشتر آن نسبت به دو حریف خود باعث چنین نتیجه‌ای شده است.

 

 

موتور 354 اسب بخاری V شکل تویین توربو 24 سوپاپ آن بدون هیچ تاخیر توربویی با فشار پدال گاز بوست مورد نیاز را در اختیار راننده قرار می‌دهد و همچنین استفاده از یک گیربکس ZF هشت سرعته اتوماتیک، به ظاهر باعث ایجاد ترکیبی ایده‌آل شده است اما باید بگوییم که با این همه تعاریفی که از موتور و گیربکسش کردیم، بازهم از گیربکس مرسدس و پورشه بسیار کندتر است. این گفته‌ها در شتاب صفر تا صد این خودرو و درگ یک چهارم مایل نیز بسیار نمود پیدا می‌کند و به ترتیب رکوردهای 5.1 ثانیه و 13.7 ثانیه برای این خودرو ثبت شد.

 

 

در مورد کراس اوورها نباید تنها به موتور و قدرت‌شان توجه کرد چرا که مانند خودروهای اسپرت که در درجه اول قدرت موتور و عملکرد مهم است، در کراس اوورها فضای داخلی و راحتی در اولویت قرار دارد. با اینکه ارتفاع خودرو نسبت به دو همتای خود بیشتر و 165 سانتی متر است اما باز با این حال وقتی شخصی با قد 188 سانتی متری در صندلی عقب خودرو نشست سرش به سقف برخورد ‌کرد و درواقع اصلا جای نمی‌گرفت. با این اوصاف نمی‌شود روی صندلی‌های ردیف عقب خیلی احساس راحتی کرد و حتی پورشه ماکان با این که کوچکتر است، فضای بیشتری برای سر نشینانش در نظر گرفته است.

 

 

 

اما بر خلاف سرنشینان عقب، راننده با فضای راحتی روبروست و فضای لازم را در اختیار دارد. در نگاه به جایگاه و نحوه قرارگیری داشبورد خودرو ترکیبی از تکنولوژی و ظرافت را می‌توانید ببینید که با کیلومتر شمار الکتریکی‌اش حس سواری بر یک خودروی لوکس را می‌توانید تجربه کنید. مسافت طی شده از سرعت 110 کیلومتر بر ساعت تا حالت سکون نیز برابر 45 متر می‌باشد که نسبت به رقبا عملکرد خوبی داشته است.

 

 

در مجموع به دلایلی که در بالا ذکر شد و همچنین عدم جلب رضایت ما در شتاب و هندلینگ، ما مجبور به انتخاب آئودی SQ5 به عنوان جایگاه سوم شدیم.

 

پورشه ماکان هم از یک موتور V شکل 340 اسب بخاری با گشتاور 460 نیوتن متری‌ بهره می‌برد که صفر تا صد را در 4.7 ثانیه طی می‌کند. در یک کلام: اصلا کند نیست!

 

 

با فشار دادن پدال گاز و انتقال قدرت از طریق گیربکس 7 سرعته با ضرایب دنده کوتاه و تا قبل از رسیدن دور موتور به 5000 دور بر دقیقه، تمام سرنشینان در صندلی‌هایشان فرو می‌روند و شتاب هیجان انگیز آن را می‌توانند حس کنند. سقف سرعت نیز بر روی 250 کیلومتر بر ساعت محدود شده است. فرمان پذیری و عملکرد ترمز‌ها بسیار نرم و رضایت بخش بودند و هندلینگ‌اش تمام نیازها و خواسته‌های ما را برطرف می‌کرد در حالی که گریپ لاستیک‌‌هایش 0.91g است و از دو رقیب خود کمتر است.

 

 

بیاید کمتر به اعداد و ارقام اتکا کنیم و کمی درباره حس و حال این خودرو بگوییم. از آنجایی که از گیربکس دوکلاچه استفاده می‌کند بسیار نرم دنده‌ها پشت سر هم تعویض می‌شوند بدون هیچ تکانی شتاب می‌گیرد و با وجود سیستم چهارچرخ متحرک‌اش کمتر موقعی می‌توانید پیدا کنید که آلارم کنترل کشش‌اش روشن شود. در بین خودروهای تست ما ماکان تنها خودرویی است که لانچ کنترل دارد و با استفاده از همین قابلیت‌اش توانسته در درگ یک چهارم مایل رکورد 13.3 ثانیه راثبت کند. اما از طرفی مصرف سوخت‌اش در بدترین حالت ممکن قرار دارد، یعنی 14 لیتر در هر 100 کیلومتر.

 

 

پلتفرم استفاده شده در ماکان با آئودی Q5 مشترک است و همین امر باعث ایجاد محدودیت‌هایی برای طراحان پورشه شده است اما با این حال نتیجه کار بسیار جذاب و دوست داشتنی شده است. در واقع می‌توان گفت که تفاوت اصلی این دو خودرو در گیربکس و سیستم انتقال قدرت‌شان است. در نمای خارجی نوک و دماغه‌ی خودرو ارتفاع مناسبی از زمین داشته و در زمین‌های ناهموار احتمال برخورد با زمین به شدت پایین می‌باشد.

 

از رو به رو چهره‌ای عضلانی، تهاجمی و با ابهت به چشم می‌آید و در کناره‌ها یک پورشه معمولی را شاهد هستیم و در آخر هم به چراغ‌هایی کشیده می‌رسیم که نسبت به نمونه‌های دیگر پورشه تفاوت بزرگی دارد. در داخل خودرو هم مانند دیگر سر‌ی‌ها آپشن‌ها در کنار دسته دنده و بصورت عمودی قرار گرفته‌اند و آن فضای لوکس و خاص پورشه کاملا به چشم می‌آید.

 

 

در مجموع از نظر ظاهری که پورشه سنگ تمام گذاشته و ظاهری اسپرت و عضلانی را تداعی کرده است. فضای داخلی نیز جادار و راحت بنظر می‌رسد اما در مجموع در تست‌های ما نتوانست بر شاهکار مرسدس غلبه کند و جایگاهی بهتر از جایگاه دوم را کسب کند.

 

بگذارید رو راست باشیم، نمی‌شود این خودرو را تست کرد و از خوبی‌هایش چیزی نگفت. باید گفت که مرسدس بنز GLC سبک‌ترین، چابک‌ترین و سریع‌ترین کراس اوور تست ما بود. خودرویی که صفر تا صد را در 4.3 ثانیه طی می‌کند، یعنی0.4 ثانیه سریع‌تر از ماکان. موتور V شکل آن با قدرت 362 اسب بخاری‌ و گشتاور 520 نیوتن متری‌اش به همراه گیربکس دو کلاچه 9 سرعته اتوماتیک، با کمی ضربه و به راحتی و نرمی دنده‌ها را مثل گیربکس پورشه پشت هم تعویض می‌کند.

 

 

 

فرمان پذیری در سر پیچ‌ها شاید به ماکان نرسد اما با کوچک‌ترین تغیری در زاویه فرمان به سرعت واکنش نشان داده و از پس سخت‌ترین پیچ‌ها بر می‌آید. از طرفی هم گریپ لاستیک‌ها هم مانند آئودی 0.93g است که کافی است. سیستم تعلیق قابل تنظیم در کنار کنترل داینامیک باعث سواری نرم آن شده است گرچه کمک فنرها، شوک‌ها و دست اندازهای جاده را به شاسی منتقل می‌کنند. پس طبیعتا گرچه به نرمی ماکان نمی‌رسد اما بشدت سریع است و در هنگام شتاب گیری با دو یا سه دنده معکوس شما را به صندلی‌های مجلل و راحتش می‌چسباند.

 

 
برخلاف آئودی و حتی بهتر از پورشه فضای داخلی و مخصوصا فضای سرنشینان عقب کاملا باز و راحت است بطوری که 3 نفر می‌توانند بدون هیچ مشکلی بنشینند و ارتفاع سقف هم کاملا ایده‌آل و کافی است. چیدمان و بالانس جایگذاری آپشن‌ها هم به نحوی صورت گرفته است که به سادگی می‌توانید به آپشن مورد نظرتان دسترسی داشته باشید مانند محل قرار گیری کروز کنترل.

 

 

در مجموع شاید ما نتوانیم عنوان مناسبی برای این شاهکار مرسدس پیدا کنیم ولی می‌توانیم این را به صراحت بگوییم که GLC شایسه مقام اول است.