مرتضی رحمانی موحد درباره اینکه هتلداران به ایجاد خانه مسافرها و فعالیت آنها در شهرهای پر گردشگر اعتراض داشته و خانه مسافرها را رقیب خود می دانند به خبرنگار مهر گفت: این طرحی نبود که ما اول آن را اجرا کرده باشیم در گذشته هم این خانه مسافرها به شکل و با اسامی دیگر فعالیت می کردند. اکنون اگر خانه مسافرها را تعطیل کنند آیا جریان استفاده از آن نیز متوقف خواهد شد؟ هتلداران با چه چیزی مخالف هستند آیا با روش آن مخالف هستند یا با اصل آن؟
وی درباره اینکه هتلداران در نشستی با رئیس سازمان میراث فرهنگی خانه مسافرها را منبع فساد نامیده اند گفت: این حرف بسیار حرف زننده و بدون ملاحظه ای است. چون این حرف از سمت کسانی زده می شود که از جای دیگری به آنها آسیب وارد شده است در صورتی که این طور نبوده است.
رحمانی بیان کرد: خانه مسافرها واقعیتی بود که دولت یازدهم با آن روبرو شد. برخی افراد تابلو دستشان می گرفتند و خانه های خود را در شهرهای تاریخی، فرهنگی، مذهبی و شمالی اجاره می دادند. اقدامی هم از سال ها پیش در سازمان میراث فرهنگی انجام شده بود به این ترتیب که خانه مسافر و یا کاشانه را تعریف کرده بودند اما مشکل آن را حل نکردند. پس وقتی با چنین پدیده ای و خانه هایی مواجه می شوید که مسافر می پذیرند یعنی جریان گرشگری در آنها وجود دارد اما هیچ وقت جزو مصادیق گردشگری نبودند یعنی در آئین نامه تأسیسات گردشگری، چیزی به نام خانه مسافر وجود نداشت. حتی بومگردی هم تا قبل از سال 94 در آئین نامه دولت نبود. اما زمانی که ما تنوع اقامتگاه ها، فعالیت ها و همبستگی بین زنجیره خدمات را ارزیابی کردیم، متوجه شدیم که باید با چنین پدیده ای نیز روبرو شویم.
وی افزود: بنابراین سازمان میراث فرهنگی به آن ورود کرد که البته غیرقانونی بود چون تا آن موقع خانه مسافرها داشتند تحت عنوان پانسیون فعالیت می کردند بنابراین ما باید اول از دولت اجازه می گرفتیم که وارد این حوزه شویم و بعد برای آن دستورالعمل و آئین نامه می دادیم. چون وقتی مصداق نداشته باشیم، آنها را به پانسیون و هاستل وصل می کنند.
معاون سابق گردشگری گفت: آئین نامه ایجاد و تأسیسات گردشگری با نظر افراد مختلفی اصلاح شد. به رغم اینکه بخش خصوصی می گفت از ما هیچ نظری نخواستند. همین افرادی که خودشان اکنون مخالف خانه مسافر هستند، سال ها قبل آن را طراحی کرده بودند چطور آن موقع این طرح خوب بود ولی الان بد شده است؟ خانه مسافر هم مصوبه دارد و هم آئین نامه و هم ابلاغیه سازمان میراث فرهنگی.
وی افزود: در مرحله اول حدود 16 استان جزو استانهای هدف ما بودند. ما روی این خانه مسافرها نظارت کردیم ولی مدیریت آن را به یک شرکت مادر تخصصی دادیم چون می بایست طبق قانون وظیفه تصدی گری را واگذار می کردیم. از ابتدا کسانی که مدعی صنعت گردشگری هستند، گفتند که این خانه مسافرها را به ما بدهید. اما چون کیفیت لازم و صلاحیت لازم را برای مدیریت آن نداشتند، چنین کاری را نکردیم.
