خیلی‌ها از اول صبح آمده بودند. برخی حتی با ویلچر و عصا... « اما چون ناراحتی کمر و پا امانشان را بریده بود، وقتی دیدند کسی به حرفشان توجه نمی‌کند، رفتند.» بازنشستگان فرهنگی‌ای که صبح سه‌شنبه در مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع کرده‌اند، می‌گویند: «در دو سال اخیر، این دهمین بار است که اینجا تجمع می‌کنیم. از مجلس تا سازمان برنامه‌و‌بودجه، دیوان عدالت اداری و نهاد ریاست‌جمهوری، هرجا که فکرش را کنید، رفته‌ایم، وعده و وعید دادند اما آب از آب تکان نخورده... بازنشسته‌های فرهنگی، نه بیمه به‌درد‌بخوری دارند و نه گوش کسی بدهکار معوقات مستمری‌های فراموش‌شده‌شان است.»
به گزارش ، روزنامه وقایع اتفاقیه نوشت: صبح سه‌شنبه، سوم اسفند، حدود دو هزار نفر از بازنشستگان فرهنگی به مقابل مجلس آمدند تا با برگزاری تجمعی صنفی، برای چندمین‌بار در سال‌های گذشته نسبت به اجرانشدن دقیق همسان‌سازی بازنشستگان فرهنگی با بازنشستگان بقیه ارگان‌های دولتی، افزایش سطح تسهیلات خدماتی و درمانی در قالب بیمه‌های کارآمد و پرداخت معوقات مزدی فراموش‌شده اعتراض کنند؛ آقامعلم‌ها و خانم‌معلم‌هایی دیروز که برای چندمین‌بار در مقابل مجلس تجمع کردند و خواستار برآورده‌شدن مطالبات صنفی‌شان شدند.یکی از حاضران در این تجمع، با برشمردن مطالبات بازنشستگان فرهنگی به «وقایع‌اتفاقیه» می‌گوید: خیلی از آدم‌هایی که در این تجمع حضور پیدا کرده‌اند، از اجرانشدن قانون برزمین‌مانده مدیریت خدمات کشوری شاکی هستند؛ آن‌وقت می‌گویند.
پنج سال طول می‌کشد تا همسان‌سازی انجام شود، تا آن زمان اصلا معلوم نیست که این آدم‌ها باشند و بتوانند از حق و حقوق قانونی‌شان استفاده کنند. او می‌گوید: این قانون، از سال 86 در مجلس تصویب شده و طبق موادی از آن، باید حقوق بازنشستگان و شاغلان، هم‌سطح، همتراز و یکسان باشد اما متأسفانه، از سال 86 این قانون بر زمین مانده و اجرا نشده است. به گفته این فعال صنفی، یکی از مواد قانون خدمات کشوری، دولت را موظف کرده هر سال بر‌اساس نرخ تورم، حقوق شاغلان و بازنشستگان را افزایش دهد اما بااین‌حال، در فاصله سال‌های 86 تا 93 این کار انجام نشده است. او ادامه می‌دهد: در آن سال‌ها، به‌عنوان مثال اگر تورم 30 درصد بوده به حقوق شاغلان و بازنشستگان 12،13 درصد اضافه شده و این مغایر با قانون مدیریت خدمات کشوری است که بر تطابق نرخ مستمری با نرخ تورم تأکید دارد. این فعال صنفی، با اشاره به مطالبات معوق بازنشستگان در سال‌های گذشته می‌گوید: ما تا الان، حدود 67,7 درصد از دولت‌ها طلبکار هستیم. فرقی هم نمی‌کند کدام دولت مدنظر باشد چون «قانون عطف به ماسبق نمی‌شود» و هر دولتی بیاید، باید آن را اجرا کرده و حق ما را پرداخت کند.
بیمه‌های درمانی بازنشستگان فرهنگی، ناقص است
اما در‌خواست بیمه جامع و کارآمد، مطالبه دیگر بازنشستگان فرهنگی از دولت و مجلس است. آنها می‌گویند با توجه به سقف پوشش حداقلی بیمه‌های تکمیلی و مستمری‌های اندکی که دریافت می‌کنند، قادر نیستند هزینه‌های درمانی سنگین را متحمل شوند.
یکی از فعالان صنفی بازنشستگان فرهنگی که در تجمع حضور یافته است، دراین‌باره می‌گوید: ما می‌خواهیم فرهنگیان بازنشسته نیز مانند سایر دستگاه‌ها و نهادها که بیمه طلایی دارند، از خدمات بیمه جامع و کارآمد استفاده کنند. متأسفانه، بازنشسته‌ها بیمه بسیار ناقصی دارند، درحالی‌که در سن و سالی قرار دارند که با انواع بیماری‌ها درگیر هستند. او ادامه می‌دهد: گاهی یک بازنشسته فرهنگی وقتی به بیمارستان مراجعه می‌کند تا برحسب ضرورت
یک عمل جراحی قلب باز انجام دهد، به‌دلیل سقف محدود ارائه خدمات بیمه‌های تکمیلی، مجبور است هزینه‌های باقی‌مانده را از مستمری حداقلی خود پرداخت کند و این مسئله، از عهده بازنشستگان فرهنگی‌ای که توان تأمین هزینه‌های کمرشکن درمان را ندارند، خارج است، درحالی‌که همان قانونی که به آن اشاره کردیم، می‌گوید باید بیمه‌ای جامع و طلایی برای بازنشستگان خدمات کشوری فراهم شود و یک ریال هم از جیبشان برای درمان هزینه نکنند.
همسان‌سازی حقوق شاغلان و بازنشستگان، مطالبه جدی ماست
بحث همسان‌سازی مستمری بازنشستگان فرهنگی مورد دیگری بود که در زمره مطالبات چند سال اخیر فرهنگیان قرار دارد. آنها می‌گویند با وجود نامه‌نگاری‌ها و ملاقات‌های بسیار با نمایندگان مجلس و مسئولان دولتی و مقرر‌شدن گنجاندن بحث همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان هم‌سطح در بودجه 96، همچنان به این موضوع بی‌توجهی می‌شود.
یکی از نمایندگان بازنشستگان تجمع‌کننده دراین‌باره می‌گوید: متأسفانه، آقای نوبخت که مسئول سازمان مدیریت هستند، حدود هزار میلیارد تومان برای این کار در نظر گرفتند، درحالی‌که ما چهار میلیون بازنشسته لشکری و کشوری هستیم. اگر این رقم را بر تعداد بازنشسته‌ها تقسیم کنیم، به هر نفر 30 تا 40 هزار تومان می‌رسد؛ پس این کار نه‌تنها مشکل بازنشستگان را حل نمی‌کند بلکه دردی هم به دردهای آنها اضافه می‌کند چون یک منت الکی روی سر ما گذاشته می‌شود، با هزار میلیارد تومانی که دولت فکر می‌کند با آن می‌تواند مشکلات این همه بازنشسته را حل کند. او ادامه می‌دهد: بعد از رفت‌وآمدهای مکرر به مجلس و گفت‌وگو با مسئولان دولتی و اعتراضاتی که از سوی بازنشستگان فرهنگی صورت گرفت، رقم هزار میلیارد تومان به چهار هزار و 500 میلیارد تومان رسید که قرار است از سال 96 در برنامه پنج‌ساله اجرا شود. مسئله ما این است که بسیاری از بازنشستگانی که در سنین بالا قرار دارند، ممکن است اصلا عمرشان به اجرای قانون همسان‌سازی قد ندهد! کمااینکه بسیاری از این افرادی که در دهه‌های 60 و 70 بازنشسته شده‌اند، چنین شرایطی دارند. این فعال صنفی، درباره مجموع مطالبات بازنشستگان فرهنگی می‌گوید: اولین خواسته ما این است که قانون خدمات کشوری که سال‌هاست روی زمین مانده، اجرایی شود.
دوم اینکه اگر قرار است همسان‌سازی انجام شود، با پنج سالی که اینها پیشنهاد داده‌اند مشکل ما حل نمی‌شود. مسئولان می‌گویند حقوق یک بازنشسته باید تا 90 درصد با یک شاغل هم‌سطح، همسان شود. ما می‌گوییم همین کار را می‌شود در دو سال با 60 درصد در سال اول و 30 درصد در سال دوم اجرایی کرد تا لااقل بازنشسته‌ها هم خیری از این مسئله ببرند. بازنشستگان فرهنگی در راستای مطالباتشان علاوه بر برگزاری تجمعات متعدد، با نمایندگان هم دیدارهایی داشته‌اند؛ «با دکتر لاریجانی، دکتر پزشکیان و چند نماینده دیگر دیدار داشتیم و همه را در جریان مشکلاتمان قرار داده‌ایم اما باز هم وقتی مثلا درباره همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و مشاغل، حرف می‌زنند از آن پنج سال سخن می‌گویند که قرار است همسان‌سازی به‌تدریج انجام شود، درحالی‌که چشم هزاران بازنشسته به گذران امروزشان دوخته شده و معلوم نیست فردا چه در انتظارشان باشد...»
