یک شب سرد زمستانی، صدای باد در جاده تاریک و گاهگاهی خش خش برگی یا صدای ضربه ای، قلب را به تپش می اندازد، تا چشم کار می کند تاریکی و سیاهی است و تنها هر چند دقیقه یک بار، نوری سرگردان دیده می شود. لحظه ای سر بر می گردانید و ناگهان، زنی با موهای مشکی بلند و چشمانی از حدقه در آمده.... این تصویری است که اکثر ما از فیلم های ترسناک ژاپنی در ذهن داریم، اما باید بگویم که این قاب عکس تخیلی تنها گوشه ای از داستان ها و قصه های این مردم غنی از فرهنگ ژاپن می باشد. وجود خدایان، شیاطین و اجنه در داستان های ژاپنی امری اجتناب ناپذیر است، اما افسانه های ژاپنی پیش از آنکه ترسناک باشند، عبرت آموزند مثل شیطان آکااونی که خدای خشم است و داستانش آدمیان را از خشم زیاد بر حذر می دارد. این افسانه های ترسناک ژاپنی به حدی غنی هستند که حتی سرزمینی خیالی به نام یوکااینوشیما به آن ها تعلق گرفته و خدایان، شیاطین و اجنه در آن زندگی می کنند. از آنجا که هرساله در ژاپن، فستیوال ها و مراسم مخصوصی در رابطه با این افسانه ها برگزار می گردد، عکاسی به نام چارلز فرگر با استفاده از این مراسم آیینی و نیز تخیل خود، شیاطین، اجنه و خدایان ژاپنی را به تصویر کشیده است. این عکس ها تخیل انسان را به بازی می گیرند و از دنیای زیبای عکاسی می گویند. باهم به نظاره دنیای اسرار آمیز عکس و عکاسی می نشینیم.
کیتسونه، روباه انسان نما ؛ ایالت کاگوشیما
پانتو ؛ ایالت اوکیناوا
کاسه دوری، پرنده کاهی ؛ ایالت یاماگاتا
سائوتومه، دختر برنجکار ؛ ایالت میاگی
آکا اونی، خدای خشم ؛ ایالت کیوتو
شیشی، شیر نگهبان ؛ ایالت کاگوشیما
کورو اونی، شیطان سیاه ؛ ایالت فوکوکا
ساگی، خدای فریب ؛ ایالت شیمانه
بیچارو ؛ ایالت تویاما
ناماهاگه، دیو بچه خور ؛ ایالت هاکیتا
