سالیان سال است که به واسطه فیلم های سینمایی علمی-تخیلی، تصور اکثر ما از سفرهای فضایی بین ستاره ای انسان یا موجودات بیگانه، به فضاپیماهای بزرگ با طراحی های عجیب و غریب محدود شده است.
اما تحقیقات اخیر نشان می دهند که اشکال کوچک تر حیات مانند باکتری ها، همین حالا نیز توانایی مسافرت فضایی بین منظومه های ستاره ای را دارند که با وسیله ساده تری به نام «ابر غبار» انجام می شود.
بر اساس پژوهش های انجام شده توسط دانشگاه ادینبرو اسکاتلند بر روی جریان های پر سرعت غبار کیهانی که با اتمسفر زمین برخورد می کنند، به نظر می رسد که این ابرهای غبار حامل مسافران فضایی کوچکی هستند که ممکن است عامل شکل گیری حیات روی سطح زمین بوده باشند.
طبق اظهارات «آرجون بررا» پژوهشگر پروژه مورد بحث، ابرهای غبار کیهانی می توانند با سرعت 70 کیلومتر در ساعت در فضا حرکت کنند که در برخورد با اتمسفر زمین، ذرات بسیار ریزی را وارد لایه های بالایی جو می کنند که برخی از آنها روی سطح سیاره سقوط کرده و برخی دیگر راهی سفرهای فضایی جدیدتری می شوند.
برخی از گونه های باکتری ها و گیاهان توانایی زنده ماندن در شرایط سخت فضا را دارند
نتایج تحقیقات جدید موجب شکل گیری فرضیاتی پیرامون وجود یک سیستم کیهانی حمل و نقل شده که گونه های حیات را در میان سیارات توزیع می کند. چنین احتمالاتی زمانی پررنگ تر می شوند که بدانیم برخی از گونه های باکتری ها و گیاهان توانایی زنده ماندن در شرایط سخت فضا را داشته و حتی موجودات بسیار ریزی مانند «خرس آبی» نیز قادرند خود را با شرایط نامساعد خارج از اتمسفر وفق دهند.
خرس آبی (Tardigrade)
در صورت تأیید نتایج پژوهش مورد اشاره و صحت نظراتی که فعلاً در حد فرضیه هستند، می توان نتیجه گرفت که احتمالاً حیات روی سیاره زمین به وسیله اشکال حیاتی بسیار کوچکی شکل گرفته که میلیون ها سال پیش از طریق ابرهای غبار کیهانی به سیاره ما سفر کرده اند.
