سرویس سبک زندگی: آدم های دنیا این گونه اند؛ اگر بخواهیم آن ها را از خودمان راضی نگه داریم یا خیلی سخت است و یا اصلا نشدنی است و جز درگیری ذهنی و آشفتگی روحی چیزی برایمان ندارد. این حسی که گاهی آدمی را قلقلک میدهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟ در ادامه این مطلب را به نقل از سایت تبیان میخوانیم.
در زندگی حتما برای شما هم اتفاق افتاده است که از لذتی و یا کاری که مورد علاقه شما بوده اما چون معشوق شما، همسر شما یا فردی که برای شما عزیز است، آن را دوست نداشته، شما آن را ترک کردهاید ... این چشم پوشی شما از آنچه دوست دارید گاهی به نظر آن طرف رسیده و برایتان جبران کرده، یا حتی زبانی از شما تشکر کرده که در این صورت خیلی خوب و خوشایند است و انسان از کار و چشم پوشی اش خوشحال میشود اما گاهی این چشم پوشی از لذت و چیزی که به خاطر دیگری آن را ترک کردهایم هیچ بازخوردی برایمان پیدا نمیکند؛ یعنی طرف یا اصلا متوجه این گذشت ما به خاطر او نشده و یا متوجه شده اما اصلا به روی خودش نمیآورد و یا حتی انقدر گستاخ است که این کار را هیچ میداند و از ما باز طلبکار است ...
بله آدمهای دنیا این گونهاند؛ اگر بخواهیم آنها را از خودمان راضی نگه داریم یا خیلی سخت است و یا اصلا نشدنی است و جز درگیری ذهنی و آشفتگی روحی چیزی برایمان ندارد. پس چه کار کنیم؟ این حسی که گاهی آدمی را قلقلک میدهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟
پاسخ این صحبت را من از داستان شیخ رجبعلی خیاط گرفته ام ... توجه کنید ...
جناب شیخ رجبعلی خیاط تحول معنوی خود را چنین بازگو نموده است: در ایام جوانی حدود 23 سالگی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته من شد و سرانجام در خانهای خلوت مرا به دام انداخت، با خود گفتم: رجبعلی! خدا میتواند چندین دفعه تو را امتحان کند، بیا یک بار تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده، به خاطر خدا صرف نظر کن و در برابر گناه آماده صبر کن، سپس به خداوند عرضه داشتم: خدایا! من این گناه را برای تو ترک کرده و بر آن صبر کردم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن.
و این گونه است که در روایتی رسول خدا صلی الله و علیه وآله پاداش صبر بر معصیت را این گونه بیان می کنند: ...صَبْرٌ عَلَى الْمَعْصِیَةِ، ... وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَعْصیةِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ تِسْعَ مِأَةِ دَرَجَة مَا بَینَ الدَّرَجَةِ اِلىَ الدَّرَجَةِ کَمَا بَینَ تُخُومِ الاَرْضِ اِلَى مُنْتَهَى الْعَرْشِ; ... صبر بر معصیت ... و هر کس صبر بر معصیت کند، خداوند نهصد درجه برایش مىنویسد که فاصله هر یک با دیگرى، همانند فاصله منتهاى زمین تا منتهاى عرش خداست». (بحار الانوار، جلد 68، صفحه 77 ؛ اصول کافى، جلد 2، صفحه 91)
و آنگاه رجبعلی دلیرانه، همچون یوسف (علیه السلام) در برابر گناه مقاومت میکند و از آلوده شدن به گناه اجتناب میورزد و به سرعت از دام خطر میگریزد، این کفّ نفس و پرهیز از گناه، موجب بصیرت و بینایی او میگردد، بگونهای که به گفته برخی دیده برزخی او باز میشود و آن چه را که دیگران نمیدیدند و نمیشنیدند، میبیند و میشنود، به طوری که برخی اسرار برای او کشف میشود.
بله تا میتوانیم برای خدا کار کنیم، برای خدا در برابر حرامهای آماده صبر کنیم ... اگر در ظاهر داریم برای کسی قدم برمیداریم نیت را خدایی کنیم و بگوییم خدایا من با تو معامله میکنم و میدانم کسی که با تو معامله کند شکست نمیخورد ... کسی که برای خدا کار کند در سختیها صبر میکند، در رفاه صبر دارد، در انجام گناه و لذتهای گناه صبر میکند و این گونه میشود که خداوند در قرآن از آنان این گونه سخن میگوید و پاداش میدهد:
سَلامٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (سوره رعد، آیه 24)
(فرشتگان در قیامت به آنان مى گویند:) سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان، چه نیکوست عاقبت آن سرا (ى جاویدان).
اُولَئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَ یُلَقَّونَ فِیهَا تَحِیَّةً وَ سَلاماً (سوره فرقان،آیه 75)
آنها (عباد الرَّحمن) هستند که درجات عالى بهشت، در برابر شکبیایى و صبرشان به آنان پاداش داده مىشود و در آن با تحیّت و سلام رو به رو مىشوند.
«وَ بَشِّرِ الصَّابِرین... أُولئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُون»
کار برای خدا و برای خدا کار کردن با هم متفاوت هستند
کارتان را برای خدا نکنید، برای خدا کار کنید. تفاوتش فقط همین قدر است که ممکن است حسین در کربلا باشد و من و تو در حال کسب علم برای رضای خدا…! (شهید آوینی) یا ممکن است که ایام محرم و فاطمیه باشد و همه در تکیهگاهها و هیئتها برای اهل بیت به نیت رضای خدا کار میکنند و اشک میریزند و من در خانه به پدر و مادر ناتوان خدمت کنم...
برای خدا کار کردن ضرری ندارد
کسی که برای رضای خدا کار میکند هر گز مغبون و متضرر نمیشود چرا که برای کسی کار میکند که سریع الحساب است؛ انَّ اللّهَ سَریعُ الحِساب: خداوند سریع الحساب است. (سوره مؤمن، آیه 17) و ذرهای از عمل خیر هم از چشمش نمیافتد: وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ (سوره زلزال، آیه 8) و یا مثل انسانها دچار فراموشی نمیشود.