خبرگزاری مهر-گروه فرهنگ: «ملت» یا همان مردم، کلیدواژه ای بسیار مهم در انقلاب اسلامی و نظام اسلامی ماست؛ به همین دلیل است که شخصیتی کم نظیر مانند بنیانگذار کبیر انقلاب، یعنی حضرت روح الله (ره)، از همان ابتدای نهضت انقلاب و در سخنان خود، همیشه بر نقش حیاتی و مستقیم مردم در پیروزی انقلاب و تداوم آن تأکید می‌فرمود: «ملت بود که این نهضت را پیش بُرد و ملت است که باید از این به بعد نیز به پیش ببرد.»
این جمله، تکلیف همه چیز را مشخص می کند و البته رهبر معظم انقلاب هم، همین نظر را دارند؛ آنجا که در جمله ای ماندگار می فرمایند: «هیچ حادثه ای در تاریخ ایران همانند انقلاب اسلامی وجود ندارد که مردم در پیروزی و ادامه آن نقش مستقیم و اساسی داشته باشند.»
رهبرانقلاب در بیان دیگری نیز، نقش مردم را نه تنها یک ویژگی برای انقلاب، بلکه مهمترین ویژگی انقلاب اسلامی می دانند و به تمام نشدن نقش مردم با پیروزی انقلاب هم اشاره می فرمایند: «استمرار نقش و حضور مردم بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، از حکمت، تدبیر و ژرفنگری امام بزرگوار بود که ملت ایران را به درستی شناخته و باور کرده بود و به تواناییها و عزم راسخ ملت ایران، ایمان داشت.»
و اما در تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، قیامهای ماندگار متعددی از سوی ملت انقلابی ایران به ثبت رسیده است که قیام 5 آذر ماه 1357 مردم گرگان یکی از مهمترین آنهاست.
سال 1357 بود که مبارزات انقلابی مردم علیه رژیم ستمشاهی به اوج خود رسید و رژیم نیز می دانست به روزهای پایانی عمر خود نزدیک می شود.
پس از وقایعی مانند 17 شهریور 1357، همه می دانستند که سردمداران رژیم پهلوی به در و دیوار می زنند تا مانع ادامه قیامها و مطالبات به حق مردم باشند؛ اما هرچه ناامیدی رژیم از سرکوب قیامهای مردمی فزونی می یافت، امیدواری مردم هم نسبت به پیروزی نهضت بیشتر می شد.
29 آبان 1357 که فرا رسید، رژیم باز هم در حرکتی جنون وار، این بار به سوی زائران آستان قدس رضوی آتش گشود و جمعیت مردمی را به خاک و خون کشید.
چند روز بعد، امام خمینی از پاریس پیام تسلیتی دادند و روز 5 آذر را به عنوان هفتم شهدای این حادثه، عزای عمومی اعلام کردند.
این خبر شاید بیش از همه جا در گرگان بازتاب داشت؛ چراکه مردم تصمیم گرفتند تا در این روز و در اطاعت از فرمان رهبر خود، با اعلام عزای عمومی، کسب و کار را تعطیل کنند و به خیابانها بریزند.
همین بود که بیش از 30 هزار نفر از مردم شهر گرگان و شهرها و روستاهای اطراف در روز 5 آذر در امامزاده عبدالله (ع) گرگان تجمع و از آنجا، راهپیمایی اعتراضی خود را آغاز کردند.
در آن روز، لحظه به لحظه بر جمعیت مردم در خیابانها افزوده می شد و شعارهایی مانند «درود بر خمینی»، «مرگ بر شاه» و همچنین شعار اختصاصی "قبر امام هشتم، گلوله باران شده/ روز و شب شیعیان، شام غریبان شده"، از میان جمعیت به گوش می رسید.
مأموران رژیم ستمشاهی در آن روز، سرآسیمه تر از همیشه، راه مقابله با این حرکت مردمی و شعارهای مردم را در حضور تانک و نفربر در خیابان ها دیدند. همچنین مأموران نیز به مردم اخطار می دادند؛ اما ملت، در ادامه حرکت و شعارها، مصمم تر می شدند.
ناگهان صدای رگبار گلوله شنیده شد و دژخیمان رژیم، سر و سینه تظاهرکنندگان و عزاداران را نشانه رفتند و تعدادی از مردم به زمین افتادند و در خون خود غلتیدند.
شلیک‌ها ادامه یافت و دیری نپایید که مشخص شد این حمله وحشیانه ماموران به مردم، 14 شهید به شهدای انقلاب اسلامی اضافه کرده است.
مجروحان هم البته لحظه به لحظه بیشتر می شدند و مردم، پیکر مطهر شهدا و بیش از 150 مجروح این حادثه را به بیمارستان انتقال می دادند.
در کمتر از ساعتی، بیمارستان مورد نظر از شهدا و مجروحان این روز خونین پر شد و برگ سیاه دیگری در عملکرد رژیم پهلوی در پاسخ به اعتراضات مردمی رقم خورد.
چنین شد که 5 آذر 1357 در تاریخ حماسه و انقلاب ملت ایران و در کنار قیامهای دیگری مانند 19 دی 1356 مردم قم، 29 بهمن 1356 مردم تبریز و همچنین قیامهای مردم ورامین و آمل و یزد، ثبت شد تا این روزها به عنوان ایام الله، یادآور روزهای حماسه و ایثار ملت انقلابی ایران باشند.
و امروز، سی و نُه سال از این واقعه در تاریخ انقلاب اسلامی ایران می گذرد؛ روزی که نخستین سالگرد آن، یعنی 5 آذر 1358، از سوی رهبر کبیر انقلاب اسلامی به عنوان روز بسیج مستضعفین نامگذاری شد تا به عنوان یک روز ماندگار ثبت شده باشد؛ روزی که همچنان به عنوان روز بسیج و روز قیام پُرشور مردم گرگان علیه ظلم و ستم، روشنی بخش انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی است.
اینچنین است که باید گفت بزرگداشت پنجم آذر ماه، بزرگداشت بسیج مردمی در تاریخ، بویژه تاریخ دفاع مقدس و همچنین بزرگداشت بزرگ مردان و بزرگ زنانی است که در روزهای سیاه طاغوت، برای استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی به میدان آمدند و با خون خود، نهال انقلاب اسلامی را آبیاری کرده و به درختی تنومند تبدیل ساختند.
این قیامها روزی از قم، روزی از تهران، روزی از یزد، روزی از آمل، روزی از تبریز و روزی هم از گرگان سر بر می آورد و در حقیقت، تمام کشور، از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، همصدا بودند تا انقلاب را به پیروزی برسانند.
و البته امروزه هم تردیدی نیست که حضور یکپارچه مردم در صحنه ها، اتحاد مردمی و عزم و اراده پولادین آنها، اصلی ترین عامل برای استمرار و همچنین صدور انقلاب اسلامی ماست؛ عاملی که در روزهایی مانند 5 آذر 1357 هم خود را نشان داده است.
