اهم سخنان وی از این قرار است:
*«بست‌نشینی» یک مقوله مذهبی است و اگر جوانب مذهبی این اقدام رعایت شده و جوانب سیاسی نداشته باشد، بلامانع است. از طرفی انتقاد هم حق همه شهروندان است اما باید ببینیم آن‌چه صورت می‌گیرد، انتقاد عمومی است یا احیاناً تخریب (افراد) یا تهییج (جامعه) است. بنابر این این مقوله‌ها باید از یکدیگر تفکیک کنیم. شخصاً یک جاهایی مشی و روش انتقادات احمدی‌نژاد را نمی‌پسندم. در واقع آن‌جا که از مرز «انتقاد» عبور می‌کند، نمی‌پسندم.
* احمدی‌نژاد رییس‌جمهور این کشور بوده است. نمی‌شود که با همه روسای جمهوری قبلی برخورد کنیم!
*عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام مصونیت به همراه نمی‌آورد. فارغ از آن، این بحث (عضویت افراد در مجمع تشخیص مصلحت نظام) در حیطه اختیارات رهبری نظام است. رهبری خودشان تشخیص خیر و صلاح ملک و ملت، و مجموعه حوادث و قضایا را می‌دهند.
*احمدی نژاد و دوستانش می‌گویند هدفشان حق‌طلبی و خیرخواهی است اما شخصاً رفتار احمدی‌نژاد را تا حدی سیاسی می‌بینم. اما درباره این‌که مشخصاً چه هدفی را دنبال می‌کند، باید از خودش بپرسید. تصورم این است که به‌دنبال تقویت پایگاه اجتماعی خود است. در هر صورت آقای خاتمی بین عامه مردم و توده‌های روشنفکر پایگاه اجتماعی خاصی دارد و آقای احمدی‌نژاد هم در بخشی از طبقات جامعه پایگاهی دارد و در هر صورت حفظ این پایگاه رای هم می‌تواند بهانه‌ای برای طرح این مسائل باشد.
* انتقاد و نقد سازنده را حق همه شهروندان می‌دانم اما آن‌جا که ممکن است با هدف تخریب یا خدایی‌ناکرده عقده‌گشایی و اتهام‌زنی به یکدیگر باشد، نمی‌پسندم.
27212
