نمایشگاه جنازه های ترسناک قدیسان + عکس

نمایشگاه باعناوین مختلف و گاهی عجیب وغریب در نقاط زیادی از جهان برپا شده که هرکدام به نوبه خود علاقمندان خود را دارد و جاذب خاص خود را هم جلب میکند.ولی مطلب این پست ما از نوع حیرت انگیز آن میباشد.نمایشگاه جنازه های ترسناک قدیسان فنا ناپذیر قدیسان مذهب کاتولیک، که یکی از ترسناکترین و جذابترین ها در نوع خود محسوب می شود. قدیسانی که از صدها سال پیش،جنازه هایشان نگداری می شود. به عقیده کلیسای کاتولیک، زمانی که در مدت زمانی که باید و شاید، جنازه ای متلاشی نشد و از بین نرفت، نشانه عنایت و رحمت خداوند محسوب می شود. وقتی پیکر چهره های مقدس وقدیسانی را از سردابه ای که دفنشان کرده بودند ،بیرون کشیدند و مشاهده کردند جسد آنها از آنچه که انتظار می رفت کمتر پوسیده شده، به آنان لقب «فنا ناپذیر» را اعطا کردند وبا احتیاط کامل از آنها نگهداری شد؛ حتی زمانی که اجساد با ذوند معمول مضمحل می شدند هم این مراقبت با تمام جوانب، ادامه داشت.زیارتگاهی در کلیساها برای این اجساد فنا ناپذیر ،در سراسر دنیا ساختند. ایتالیا که عنوان مرکز قدرت روحانی پاپ و کلیسای کاتولیک را دارا است، بیشترین تعداد از این بناهای یادبود ترسناک را در خود جای داده است.برخی از این جنازه ها هنوز سالمتر از دیگر جنازه های موجود، باقی مانده اند. در ادامه تصاویری از این نمایشگاه جنازه ها ترسناک و جسدهای ترسناک را با هم خواهیم دید...

آنا ماریای رستگار تایجی، رُم

آنا ماریای تایجی (هنوز) ،در واقع یک قدیسه ی واقعی در نمایشگاه جنازه های ترسناک قدیسان نبود. ولی توانسته مرحله ی اول فرآیند قدیسه شدن را طی کند؛ این مرحله آمرزش نام دارد. آنا در سال 1930 آمرزیده شد و عنوان «رستگار»ش هم از همین جا شکل گرفت.آنا ماریا یک راهب بود که در اواخر قرن هجده و اوایل قرن نوزدهم زندگی میکرد. او در زندگی دنیوی خود، از دنیا کناره گرفت و بارها الهاماتی درباره ی آینده به او میشد . پس از مرگش در 1837، جسد فناناپذیرش به عنوان سمبولی از قداست و پاکی در جاهای مختلف به نمایش گذاشته شد. البته در حال حاضر در این نمایشگاه جنازه های ترسناک ، این فاسد نشدن طبیعی نیست، چون آن را با موم بازسازی کردند.

 سنت کارلو داسِزه، رُم

راهب فرانسیسی در قرن هفدهم، سنت کارلو داسزه، که او هم با موم در مجموعه جسدهای ترسناک نگهداری میشود. ولی گزینه موم بتازگی به جسد اضافه شده است. او در واقع در زندگیش زیاد آدم جذابی نبوده، یک راهب معمولی ،که بخاطر  باغبانی ومهارت در نوشتن معروفیت داشت. سالم ماندن جسد او درطول سالیان، دلیی شد تا در سال 1882 آمرزیده شود، وقتی دویست سال پس از مرگش در سال 1670، در سال 1959 تقدیس شد و آخرین مرحله برای کسب قدوسیت را گذرانید.

سنت فرانسِسکا رُمانا، رُم

 بیوه ای در قرن چهارده ،سنت فرانسسکا رُمانا  بود که در یک صومعه به زندگی خود پایان داد. او هم ظاهرا الهام هایی از قدیسان و جهنم داشت و می توانست در تاریکی ببیند. به صورتی که، همین کافی بود تا این زن قدیسه شود.جسد او در میان جسدهای ترسناک با این که پس از گذشت سال ها باقی مانده بود، ولی حالا فقط اسکلت او به جا مانده و برای نمایش ،لباسی بر آن پوشانده اند.

سنت ویکتوریا، رُم

یکی از قدیمی ترین قدیسه ها و جسدهای ترسناک با پیکر فاسد نشده، سنت ویکتوریا است. او زنی رُمی در قرن سوم پس از میلاد بود که همراه خواهرش آناتولیا ،حاضر نشدند با خواستگاران کافر خود ازدواج کنند. سنت ویکتوریا یک قدیسه فنا ناپذیر حقیقی نیست، پس از مرگ این دو خواهر، مسیحیان این دو را تعظیم و تکریم کردند. سپس استخوانهایشان به عنوان آثار باستانی در منطقه مدیترانه پخش شدند. و در نهایت، باقیمانده های استخوانهای این قدیسه جمع آوری و در این تمثال مومی وحشتناک قرار داده شد.

بازوی سنت فرانسیس خاویر، رُم

معمولا جعبه های اشیای متبرک از جسدهای ترسناک همچون شکلی دارند. ساعد فنا نشده سنت فرانسیس خاویر. او یک مبلغ مذهبی بود در قرن شانزدهم که اهل اسپانیا بود.کل امپراطوری پرتغال را طی کرد تا کلیسایی بسازد و بومیان هند، ژاپن وچین را به دین مسیحیت ارشاد کند. پیکر سنت فرانسیس ،پس از مرگ او در سال 1552 که در چین اتفاق افتاد، به شهر گوا در هند انتقال داده شد. بخش اعظم جسد او هنوز دست نخورده و سالم مانده و در آنجا نگهداری می شود. ولی با همه اینها، ساعد او به سفر ادامه داد و اکنون در شهر رُم نگهداری می شود.

سنت پیوس پنجم، رُم

پیوس پنجم، قبل از آنکه قدیس شود، مدت کوتاهی پاپ بود.در دوران کوتاه حکمرانی اش از سال 1566 تا وقت مرگش در سال 1572، بعضی از مهمترین مقامها در زمان رنسانس ایتالیا را اشغال کرد. مراسم وتشریفات تبرک کردن جنازه او، حدود یک قرن بعد، بسیار باشکوه بود ویکی از بخشهای اشرافی این مراسم، آرامگاه تازه ومجلل برای این قدیس ایتالیایی بود.وقتی که قرار شد جسد او را از مقبره قدیمی به آرامگاه جدید انتقال دهند، مشاهده کردند که پیکر بیجان این نیمه قدیس،تقریبا سالم ودست نخورده باقی مانده است. ناگفته نماند، محل دفن جدید، همانند محل قبلی با جسدش مهربان نبوده است. پس ناگزیر پیکره وی را با فلز اندود کردند تا از فساد بیشتر در امان بماند.

 سنت سِسیلیا، رُم

سنت سسیلیا، یک قدیسه فنا ناپذیر اصیل است. طبق گفته افسانه ها، او یک نجیب زاده رُمی بود که در قرن دوم میلادی، خود را وقف دین و آیین مسیحیت کرد. وی آنقدر زنده ماند تا پیش از اینکه گردنش را بزنند، به مردم گفت که خانه اش را به کلیسا تبدیل کنند. براساس گفته ها، وقتی که در سال 1599، 1400 سال پس از مرگش، در مقبره را باز کردند، طوری اورا یافتند که انگار خوابیده است. پیکر او پس از بیرون آوردن، سریع شروع به از بین رفتن کرد. ولی کلیسا ترسی از این رویداد بخود راه نداد، چراکه مدل مرمرینی از جسد او را ساخته بودند تا در معرض دید عموم قرار دهند. در حقیقت، پس از کشف جسد از جسدهای ترسناک فاسد نشده این قدیسه بود که موجی از بررسی جنازه های مسیحیان دوران باستان آغاز گردید.

سنت جیووانی، رُم

جسد این قدیس در نمایشگاه جنازه های ترسناک قدیسان ، یعنی سنت جیووانی داتریورا هم مانند  پیکر بسیاری از قدیسان دیگر برای محافظت با فلز پوشانیده شده است.او یک مبلغ بود و در قرن هجده می زیست. تصمیم گرفت، آیین مسیحیت را در کشور چین رواج دهد. به مدت پانزده سال او کافران را با آموزه های مسیح تعلیم داد. در نهایت محلی ها  که چندان هم طرفدار مذهب کاتولیک نبودند جیووانی و مریدانش را شکنجه دادند و در سرانجام خفه کرده و کشتند.