استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان های تاریخی و گردشگر پذیر کشور عزیزمان ایران است. تمامی شهرهای این استان از یاسوج تا دیگر شهرستان ها و روستاهای دور و نزدیکش، همگی از جاذبه های تاریخی و طبیعی فراوانی برخودار می باشند که آبشار خامی باشت یکی از این جاذبه ها می باشد. آبشار خامی در تنگه برا واقع شده و از محیطی سرسبز و پوشیده از درختان بلوط و رودخانه های پرخروش برخوردار می باشد. در ادامه با همگردی همراه باشید تا با آبشار خامی در کهگلویه و بویر احمد بیشتر آشنا شوید.
آشنایی با کوه خامی در کهگیلویه و بویراحمد
قبل از این که بخواهیم در مورد آبشار خامی، صحبت کنیم، باید از کوه خامی یا کوه خامین (که از آن به تازگی و سرزندگی تعبیر می کنند) اشاره ای داشته باشیم. کوه خامی یکی از کوه های بی همتا در رشته کوه های زاگرس می باشد و در حوالی شهر باشت (یکی از قدیمی ترین و باستانی ترین شهرهای ایران) قرار گرفته است. کوه خامی در حد فاصل شهرهای باشت و گچساران به صورت رشته کوه، ممتد و کشیده دیده می شود و طبق گزارش به دست آمده از آن حداقل دارای 10 قله می باشد که هر کدام از آن ها ارتفاعی بیش از 3 هزار متر از سطح دریا دارند. از بین 10 قله کوه خامی، برخی از آن ها نامی تر هستند که شامل پک سرون، کل ول 1، کل ول 2 و بازگه می شوند. لازم به ذکر است که چشم انداز پیرامون کوه خامی را طبیعت دست نخورده و پوشیده شده با درختان بلوط تشکیل می دهند و می توانیم با صعود به بلند ترین قله آن، کل ول که از ارتفاعی در حدود 3172 متر برخوردار می باشد، از این همه زیبایی حاکم در محیط لذت ببریم. هرگز فراموش نکنید که گیاهان زیادی با ویژگی های مختلف دارویی در حوالی این منطقه و کوه خامی رشد می کنند که از مهمترین آن ها باید به بن سرخ (لیزک)، گل شیپوری، چویل، اوهندول، جاشیر، ریواس، آویشن، پونه کوهی و اوشنم که در قدیم از آن به عنوان تمیز کننده به خصوص برای البسه ها استفاده می کردند، اشاره نماییم. در خصوص کوه خامی، این را نیز باید اضافه کنیم که هر سال با آغاز فصل بهار، گردشگران و کوهنوردان متعددی از تمام نقاط دور و نزدیک استان، روانه این کوه می شوند تا شاهد نوازش های طبیعت بر دیدگان خود باشند. کوه خامی برخلاف تعداد بیشماری از جاذبه های طبیعی ایران از تفرجگاه ها و اقامتگاه های زیادی برخودار است که از جمله آنان می توان به گو ونا، اونو و بازگه اشاره کرد. کوه خامی در نواحی قله ای خود کاملا برف گیر می باشد و در تنگه های خود یخچال های کوهستانی فعالی دارد که در تمام طول سال بیشترین ریزش برف های منطقه ای را در خود جای می دهند و درست همانند تنگ برف گیر قیه که همان کاسه و پیاله در اصطلاح محلی است، عمل می نمایند. در این کوه، رودخانه ها و چشمه سارهای زیادی وجود دارد که از میان آن ها می توانیم به چشمه اونو و کل کوزر، پیورو، او کمپ و موری کش (که پر آب ترین چشمه در تمام طول سال است) اشاره داشته باشیم.
آشنایی با آبشار خامی باشت گچساران
اما آبشار خامی باشت که یک آبشار دائمی است و در موقعیت جغرافیایی E5057 N3032 قرار دارد، یکی از دیدنی ترین و جذاب ترین آبشارهای موجود در ایران می باشد. این آبشار به دلیل وجود مناظر طبیعی سرسبز و بیشه زارهای رنگارنگ و همچنین پوشش انبوهی از درختان بلوط، همه ساله در فصول گردشگری با استقبال قابل توجهی از سوی گردشگران و دوستداران طبیعت مواجه می شود. آبشار خامی در کهگلویه و بویر احمد در کنار روستای تل چگاه و بر سر راه باشت به چرام قرار گرفته. لازم به ذکر است که شهر باشت نسبت به مسیر شهرستان گچساران یا مرکز آن دوگنبدان به سمت یاسوج، فاصله 60 کیلومتری دارد که سرتاسر مسیر آن را پوشش های گیاهی بکر و دست نخوره پوشانده است، اما به یاد داشته باشید که با پیدا نمودن مسیر ورودی به شهر باشت به راحتی به آبشار خامی نخواهید رسید و برای رسیدن به این آبشار سرزنده و پویا باید در حدود 3 ساعت کوهپیمایی کنید تا در میان کوه های خامی به دره ای به اسم برا برسید و بتوانید آبشار خامی را از نزدیک مشاهده نمایید. فراموش نکنید که بهترین فصل دیدن آبشار خامی، فصل بهار می باشد. فصلی که طبیعت در آن بیدار شده و با نهایت سرزندگی آماده آغاز یک نمایش بی بدیل در منطقه است. همانطور که گفتیم، یکی از ویژگی های منحصر به فرد آبشار خامی، پوشش انبوهی از درختان بلوط در محیط پیرامون آن می باشد که البته درکنار آن ها درختان تاگ، زالزالک، بادام، ارزن، کلخنک، کیگم و پسته وحشی یا همان بن را نیز می توان مشاهده کرد. نکته جالب و شاید حتی غیر قابل باور این است که در میان تمامی درختان موجود در منطقه باشت، درختی وجود دارد به اسم وول که بنا به گفته مردمان بومی باشت، این درخت با فرا رسیدن پایان عمرش به طور خودجوش دچار آتش سوزی می شود و از بین می رود که همین امر سبب اعجاب انگیز شدن این درخت در میان تمامی درخت های موجود در منطقه شده است.
