تعطیلات آخر هفته خود را چگونه بگذرانیم – هفته سوم آذر

سلام به همه نماوایی‌هاُ مثل همیشه امیدواریم هفته خوبی رو پشت سر گذاشته باشید و با یک تعطیلات آرام و دل‌چسب و سرشار از اتفاقات فرهنگی به استقبال یک هفت‌روزه سخت‌کاری بروید؛ این هفته هم ازتون خواهش می‌کنیم به ما اعتماد کنید و در کنار ما چهل هشت ساعت تعطیلی تون رو سپری کنید.

ـ پیشنهاد اول: انتظارها بالاخره به پایان رسید: حماسه جنگی

آخرالزمانی کریستوفر نولان Christopher Nolan بهترین فیلمی است که او تابه‌حال بر روی پرده برده است بالاخره در دسترس قرار گرفت و می‌توان جمعه عصر را برای تماشای آن خالی کرد و نهایت لذت را برد؛ «دانکرک» فیلمی جنگی به نویسندگی و تهیه‌کنندگی و کارگردانی کریستوفر نولان محصول سال 2017 است که دهمین فیلم بلند این کارگردان بی‌مانند است و همچنین اولین فیلم اوست که بر اساس یک رخداد واقعی ساخته‌شده‌ است. کریستوفر نولان همچون فیلم‌های قبلی‌اش «دانکرک» Dunkirk را نیز با دوربین‌های آی‌مکس و با فرمت 70 میلی‌متری که بسیار موردعلاقه‌اش هستند فیلم‌برداری کرده است. نبرد دانکرک جایگاه ویژه‌ای در تاریخ جنگ جهانی دوم دارد. این نبرد شکستی بود برای متحدین که منجر به تلفات و خسارات انبوهی شد. با این وجود همیشه از شکست‌خوردگان به فاتحان یاد می‌شود؛ چرا که منجر به بازگشت بیش از سیصد هزار سرباز به خاک انگلیس شد. آنچه در دانکرک اتفاق افتاد آن‌قدر خارق‌العاده بود که وینستون چرچیل در مراسم جشن ملی به مناسب نبرد دانکرک گفت:

ما نباید بازگشت سربازان را یک پیروزی کامل در نظر بگیریم. پیروز جنگ کسانی نیستند که از محل نبرد زنده بازمی‌گردند.

«دانکرک» Dunkirk در حالی آغاز می‌شود که صدها هزار سرباز بریتانیایی و قوای متفقین، توسط نیروهای دشمن محاصره‌شده‌اند. آن‌ها در شرایط غیرممکنی در ساحل قرارگرفته‌اند: پشت آن‌ها دریا است و نازی‌ها نزدیک‌تر می‌شوند. در ادامه فقط؛ دقت کنید فقط چند مورد از نقل‌قول‌های منتقدین مجلات و وب‌سایت‌های تخصصی سینما رو ذکر می‌کنیم که همگی به آخرین ساخته نولان امتیاز 100 از 100 را داده‌اند؛ مشتی از خرواری ستایش بی‌حد حصر. تماشای این فیلم را از دست ندهید و جای ما را هم خالی کنید.

پیتر دبروج ؛ ورایتی
این همان چیزی است که تماشاگرها از نولان می‌خواند. استاد صحنه‌های خارق‌العاده، برای اولین بار امضای خود را پای یک اثر تاریخی حک می‌کند.

تاد مک‌کارتی ؛ هالیوود ریپورتر
دانکرک یک شاهکار امپرسیونیستی است. این اولین کلماتی نیست که در توصیف یک بلاک‌باستر تابستانی که توسط یکی از بزرگ‌ترین کارگردان‌های عامه‌پسند ساخته‌شده، می‌شنوید؛ اما دانکرک یک فیلم جنگی است که مشابهش را کمتر دیدیم، فیلمی که برای ساختش هزینه‌ی بسیاری شده اما بیشتر از آن‌که صحنه‌های بزرگ و سکانس‌های چشم‌نواز ارائه کند، لحظات شخصی، فوق‌العاده عمیق و درگیر کننده به ارمغان می‌آورد.

جین کرادر ؛ توتال فیلم
تکان‌دهنده، هیجان‌انگیز و احساسی. دانکرک فیلمی باپرستیژ، شجاع و پیروز است که باید آن را چند بار دید، مخصوصاً در سینماهای IMAX.

رابی کالین ؛ تلگراف
فیلم خارق‌العاده‌ی جدید نولان اثری جنون‌آمیز و پرشکوه است که باید در بهترین و بزرگ‌ترین پرده‌ی سینما دیده شود؛ اما ظاهر چشم‌نواز آن در به تصویر کشیدن نبردهای جنگ جهانی دوم خلاصه نمی‌شود، مانند تمام فیلم‌های بزرگ در زیرژانر جنگ، تک‌تک لحظاتش میخکوب کننده است.

نیک ده‌سملین ؛ امپایر
یک تریلر جنگی عظیم، انفجاری و دائماً درگیر کننده. کلاس تاریخ نولان هم جشنی تأثیرگذار در ستایش اتحاد است هم تنش‌زاترین فیلم ساحلی از زمان فیلم Jaws.

کریس ناشاوتی ؛ اینترتینمنت ویکلی
این همان مدل فیلم‌سازی با بودجه‌ی عظیم است که می‌تواند هنر لقب بگیرد. دانکرک همچنین بدون شک بهترین فیلم سال تا به اینجا است.

پیتر برادشاو ؛ گاردین
یک فیلم قدرتمند و با ساختی دقیق که داستانی برای گفتن دارد و به خاطرنشان دادن صحنه‌های آخرالزمانی و از مد افتاده گرفتار کلیشه‌ها نمی‌شود. نمایشی از شرم به وسعت یک ساحل که با سربازانی زامبی‌وار از شکست آلوده‌شده است. دنیایی خشن و مردانه که به‌ندرت شخصیت مؤنثی در آن دیده می‌شود. دانکرک بهترین فیلم نولان تا به امروز است.

ـ پیشنهاد دوم: یک بازسازی زنانه از ماچو‌ترین کارگردان سینمای آمریکا

سوفیا کاپولا، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و تهیه‌کننده آمریکایی و فرزند کارگردان مشهور آمریکایی، فرانسیس فورد کاپولا است. او که متولد سال 1971 میلادی است، فارغ‌التحصیل موسسه هنرهای کالیفرنیا (California Institute of the Arts) است و علاوه بر طراحی لباس و بنیان‌گذاری برند «Milkfed»، در کارنامه سینمایی خود 12 فیلم و سریال کوتاه و بلند را به ثبت رسانده است و در یک خانواده تماماً سینمایی به دنیا آمده و بزرگ‌شده است. سوفیا کاپولا در سن چهل‌وپنج سالگی جایزه اسکار را برای فیلم‌نامه «گمشده در ترجمه» LOST IN TRANSLATION دریافت کرده و سومین زن تاریخ است که برای کارگردانی نامزد اسکار شده است. او که فرزند فرانسیس فورد کاپولا است یک جایزه فستیوال فیلم ونیز و یک گلدن گلوب در کارنامه‌اش دارد. سوفیا کاپولا همچنین صاحب شیر طلایی ونیز است، او دریکی از جدید‌ترین مصاحبه‌هایش درباره تازه‌ترین ساخته سینمایی‌اش «فریب‌خورده» The Beguiled می‌گوید:

این فیلم بیشتر به حال‌ و هوای دوران خودش نزدیک است و ما قصد داشتیم تا جایی که می‌شود آن ‌را مرتبط نگه‌داریم. به‌خصوص در مورد لباس‌ها،‌ من می‌خواستم روی آن دنیای زنانه و تزئینی و نجابت جنوبی این زنان تأکید کنم. قطعاً، ما منابع زیادی در اختیار داشتیم تا به آن‌ها اشاره‌کنیم. فیلم با نوعی دنیای زنانه و معنوی و به‌ دور از طبیعت شروع می‌شود، اما این‌که پس از مدتی همه‌چیز سیاه و تاریک می‌شود برای من بسیار جذاب است.

«فریب‌خورده» The Beguiled بازسازی‌‌‌ِ رنگ‌پریده‌ای از ملودرام جنگ داخلی است که بااستعداد و قدرتی بیشتر 46 سال پیش توسط دان سیگل ساخته‌شده بود. به غیر از تأکید بیشتر فیلم بر روی قدرت زنان و نشان دادن گروهی از زنان جنوبی که برای نگه‌داری از این سرباز یانکی در خانه‌ی دورافتاده‌شان، فهم اینکه چرا سوفیا کاپولا این ملودرام کُند-توسعه را ساخته خیلی مشخص نیست. فوکس فیچرز (Focus Features) این فیلم را در ماه جون به اکران عمومی خواهد گذاشت و بینندگان آن را نیز بیشتر زنان جوان پیش‌بینی کرده‌اند. این فیلم درخشان با تصاویری نرم و گاه‌به‌گاه تیره با نور شمع و یا دیگر نورهای طبیعی درونیات عاطفی زنانی در سنین مختلف و در تلاش برای بقا در میان جنگ جهانی در پناهگاهشان را روایت می‌کند، زنانی که همگی شیفته‌ی سربازی با لهجه ایرلندی (کالین فارل) هستند.
برای آشنایی بیشتر با این فیلم به برنامه آنکات ویژه آن مراجعه کنید
ـ پیشنهاد سوم: بازگشت تام کروز به‌روزهای تاپ گانی‌اشبری سیل، نام یکی از باهوش‌ترین خلبانان دهه‌های اخیر آمریکاست که استعداد قابل‌توجهی در این رشته داشت اما در دهه‌ی هفتاد میلادی فعالیتش را با حمل‌ونقل مواد مخدر برای گروه‌های کارتل گره زدسیل در دهه هفتاد فعالیت‌های مرتبط با مواد مخدر را آغاز نمود اما در اوایل دهه هشتاد بود که کسب‌وکار او رونق گرفت. وی با افراد مشهور و بدنامی در عرصه مواد مخدر نظیر پابلو اسکوبار همکاری می‌کرد؛ فردی که ثروتمندترین قاچاقچی مواد مخدر در تاریخ بشریت بود و ثروت هنگفتش به 30 میلیارد دلار در آن دوران می‌رسید! اما درنهایت فعالیت‌های سیل از دید مقامات امنیتی ایالات‌متحده پنهان نماند و دستگیر شد. سیل در دادگاه به تحمل 10 سال حبس محکوم شد اما در عوض مقرر شد تا تحت عنوان مخبر به فعالیت‌هایش ادامه دهد تا سازمان‌های امنیتی بتوانند دلالان مواد مخدر را شناسایی و نسبت به نابودی و دستگیری اعضای آن اقدام نمایند. به‌این‌ترتیب سیل مخبر سازمان اطلاعات آمریکا شد و پس از مدت‌ها فعالیت درنهایت دادگاه رأی به 1000 ساعت کار اجباری وی صادر کرد؛ اما افراد بزرگ‌ترین کارتل جهان‌ که زیر نظر پابلو اسکوبار کار می‌کردند، او را بیرون از منزلش ترور کردند و به زندگی او خاتمه دادند. این خلاصه آخرین فیلم تام کروز یعنی فیلم «ساخت آمریکا» American Made است.برگ برنده «ساخت آمریکا» American Made قطعاً تام کروز است که برخلاف آثار ناامیدکننده قبلی‌اش نظیر «مومیایی» این بار در نقشی حضور یافته که به شخصیت واقعی خود او نزدیک‌تر است! همکاری موفق لیمن با کروز در «لبه فردا» Age of Tomorrow تجربه بسیار خوبی در اختیار این کارگردان قرار داده تا بهترین بازی ممکن را از وی بگیرد. در «ساخت آمریکا» کروز پرانرژی و سرخوش است و با توجه به برخی از سکانس‌های فیلم نظیر لحظات پس از دستگیری او، به نظر می‌رسد که کارگردان دست او را کاملاً باز گذاشته تا خلاقیت خود را بروز دهد و صحنه را به بهترین شکل ممکن از آن خود نماید و کروز نیز به‌خوبی از عهده انجام آن برآمده است.
برای آشنایی بیشتر با این فیلم به برنامه آنکات ویژه آن مراجعه کنید
و حالا بیاید باهم نگاهی بیندازیم به نظر برخی منتقدان درباره این فیلم:
به نظر کنت توران Kenneth Turan منتقد لس‌آنجلس تایمز «ساخت آمریکا» یک فیلم زیرکانه و پرهیجان است که با انرژی بسیار و سبک مناسب شوخ‌طبعی‌هایش یک سرگرمی مدرن هست که تا پیش از خشک شدن غیر محسوس خنده‌هایمان بسیار مفرح است.
نویسنده ویلج ویس Village Voice گفته: این فیلم واقعاً حس فیلم‌های تام کروز را دارد که پس از مدت‌ها غیبت با «ساخت آمریکا» بازگشته است؛ ناگهان لبخند او دوباره معنی خاصی می‌دهد؛ اما نکته بزرگ و زیبایی وجود دارد: فیلم هیجان‌انگیز داگ لیمان فیلمی تیزبین درباره بدبینی و فساد زیر سایه پوزخندهای مشوش قهرمانش است. «ساخت آمریکا» حریصانه ستاره فیلم و کشوری که نماد بسیاری از کارهایش بود را در هم می‌شکند. ریچارد روپر Richard Roeper از شیکاگو سان تایمز این‌طور نوشته: جدیدترین اثر داگ لیمان یک فیلم پرسرعت، سرزنده و بیش از همه یک تریلر اکشن کمدی بشاش است که همه را به خنده می‌اندازد و به‌گونه‌ای، موفق می‌شود بدون توهین یا دست‌کم گرفتن قابلیت‌های سردمداران مشهور ناشناس مواد مخدر به نشان دادن روش‌های شیطانی آن‌ها بپردازد.

درنهایت و در پایان ستون هفتگی و همیشگی پیشنهادت آخر هفته با نماوا از شما دعوت می‌کنم به مجموعه برنامه‌های نما به نما بنشینید و از انبوهی اتفاق حاشیه‌ای در سینمای ایران باخبر شوید و درباره همه فیلم‌های بر روی پرده و فیلم‌های در حال تولید بهتر و دقیق‌تر بدانید؛ برای دیدن این برنامه ریختن یک لیوان چای الزامی است؛ تعطیلات خیلی خوبی داشته باشد.