مجیدرضا حریری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: نرخ ارز در واقع در بودجه مشخص نمی‌شود. نرخ ارز با عملیات حسابداری محسابه می‌شود. بر این اساس که دولت چقدر درآمد نفتی برای خودش در بودجه متصور شده است.
وی ادامه داد: سال گذشته نرخ ارز در بودجه 3200 تومان بود اما امروز بانک مرکزی حدود 3500 تومان ارز را می‌فروشد، پس این عددهایی که در بودجه مطرح می‌شود نمی‌تواند ملاک عمل بانک مرکزی باشد. این‌ها عددهایی است که در صورت حساب‌های دولتی یا در گمرک به عنوان ماخذ استفاده می‌شود.
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین افزود: اینکه نرخ ارز در بودجه چقدر دیده می‌شود مهم نیست بلکه آنچه در صحنه عمل اتفاق می‌افتد مهم است. نکته اساسی اینجاست که باید مشخص شود نرخ شناور مدیریت شده برای ارز چقدر است و اینکه چه زمانی قرار است به نقطه‌ای برسیم که می‌خواهیم دلار را تک نرخی کنیم یا اگر قرار نیست ارز تک نرخی شود اعلام کنند که قرار نیست ارز تک نرخی شود.
حریری اظهار کرد: این‌ها مسائلی است که بیشتر منجر به سردرگمی فعالان اقتصادی می‌شود. تصور این است که دلار در سال‌های آتی نسبت به متوسط سال 1396 با حدود 10 درصد افزایش در بازار روبرو خواهد شد. ولی مهم‌تر این است دولت چقدر بر دلارهایی که حاصل از فروش نفت است، تسلط دارد.
این فعال اقتصادی اضافه کرد: باید بدانیم وضعیت دسترسی ما به منابع ارزی چگونه است، آن موقع است که سیاست‌ها قابل تعریف‌تر می‌شود. چون همه اکنون با دید اقتصاد بازار آزاد به دلار نگاه می‌کنند اما این دیدگاه را وقتی در شرایط اضطرار باشیم می‌توانیم زیر پا بگذاریم. اما اینکه نخواهیم ببینیم در چه شرایطی هستیم باعث سوء تفاهم می‌شود.
