کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا رسماً به قوانین «بی طرفی شبکه ای» خاتمه داد

طی رای گیری تازه ای با نتیجه 3 به 2، کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC) تصمیم به کنار گذاشتن تدابیر سخت گیرانه مربوط به «بی طرفی شبکه ای» گرفت که تنها دو سال پیش به تصویب رسیده بود. قوانین بی طرفی شبکه ای، شرکت های ارائه دهنده خدمات اینترنت را از مسدود یا محدود کردن ترافیک و نیز استفاده از «خط سریع» برای جا به جایی سریع تر محتواهای مد نظر سرویس دهنده منع می کرد.

اما رای گیری روز گذشته، تمام این قوانین را کنار می گذارد و از این پس، FCC اگر بخواهد هم قادر به اعمال قوانین بی طرفه ای شبکه ای نیست؛ هرچند که مدیران جمهوری خواه فعلی FCC، به هیچ وجه چنین چیزی نمی خواهند. بنابر قوانین تازه، دیگر تقریباً هیچ کاری نیست که ارائه دهندگان خدمات اینترنت قادر به انجامش نباشند.

این شرکت ها حالا می توانند به صورت دلخواه، محتویات خاصی را مسدود، محدود و اولویت بندی کنند. تنها قانون واقعی باقی مانده این است که پیش از دست بردن به محتواهای اینترنتی، سرویس دهندگان باید کاری که در شرف انجامش هستند را به صورت عمومی اعلام کنند.

مخالفان بی طرفی شبکه ای معتقدند که از ابتدا هم نیازی به چنین قوانینی نبوده و اینترنت نیازمند این دست از قوانین سختگیرانه نیست. آجیت پای، رییس هیئت مدیره فعلی کمیسیون ارتباطات فدرال می گوید «اینترنت در سال 2015 هیچ مشکلی نداشت و ما هم در حال زندگی در یک پادآرمان شهر دیجیتالی نبودیم». وی عقیده دارد مشکل اصلی مصرف کنندگان، هیچوقت مربوط به سرویس دهندگانی نبوده که دسترسی آنها را به برخی محتویات مسدود می کنند؛ بلکه مشکل این است که آنها اصلاً به اینترنت دسترسی ندارند.

اگرچه این مسئله به صورت کلی حقیقت دارد، اما اشتباه است که بگوییم قوانین تازه، هیچ آسیبی به همراه نخواهد آورد. حتی هنگامی که قوانین بی طرفی شبکه ای در حال اجرا بود، کمپانی هایی را دیدیم که دسترسی مشتریانشان را به اپلیکیشن های رقیب می بستند و کمپانی هایی را دیدیم که با به کار گرفتن سیاست هایی خاص، برخی سرویس های اینترنتی را در جایگاهی برتر نسبت به سایرین قرار دادند. بدون وجود هیچ قانونی در این زمینه، همان کمپانی ها حالا می توانند در ابعاد گسترده تری دست به این حرکات بزنند.

مدافعین بی طرفی شبکه ای از مدت ها پیش گفته اند که بدون وجود این قوانین، شرکت های ارائه دهنده اینترنت می توانند به روش های غیر رقابتی گوناگون، ترافیک را کنترل کنند. بسیاری از سرویس دهندگان فعلی، چندین کمپانی زیرمجموعه نیز دارند و ممکن است محتویات مد نظر خود را به گونه ای دستکاری کنند که بیشتر از هر چیز دیگر در مقابل چشمان مصرف کننده قرار بگیرد و در نهایت، ارزش بیشتری پیدا کند.