به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، نشست دانشجویی با سخنرانی مسعود ده نمکی با عنوان "کدام اصول؟!کدام اصلاحات؟!" در دانشگاه علم و صنعت برگزار شد.
مسعود ده نمکی کارگردان تلویزیون و سینما در نشست دانشجویی با عنوان"کدام اصول؟!کدام اصلاحات؟!" در تالار شهید یزدان پرست دانشگاه علم و صنعت با کنایه گفت: خوشحالم که برخی در دانشگاه ها به اهداف خود رسیده اند، سالن مملو از جمعیت است و همه بیرون ایستاده اند.
این کارگردان تلویزیون و سینما افزود: آرمان ها به امیال تغییر یافته به طوری که جمعیت کم این سالن این مسئله را نشان می دهد. این بی تفاوتی ها در مسائل مختلف دیده می شود اما در این میان عده ای به گران شدن عوارض خروج از کشور به خاطر دل خودشان اعتراض می کنند.
وی با بیان این مطلب که جنبش دانشجویی در دفاع از فقرا و عدالت‌خواهی تنها یک عنوان را به یدک می‌کشد و اگر اعتراض و فریاد نکند هیچ فایده‌ای ندارد، تصریح کرد: جنبش دانشجویی باید از دولت بپرسد که چگونه حامل‌های انرژی حذف شده است و در آن سو بیمه درمانی نیز به مردم داده نمی‌شود. باید به این مسائل اعتراض شود چرا که ظلم به مردمی است که در این جامعه زندگی می‌کنند و توان مالی ندارند.
این کارگردان سینما در خصوص حضور کارگردانان در جشنواره های خارجی ادامه داد: کارگردان سینما در جشنواره خارجی با پول ولیعهد قطر و امارات جایزه می‌گیرد و در اینجا هیچکس حرفی نمی‌زند و در عوض کف و سوت هم می‌زنند. این وضعیتی است که در حال حاضر جنبش دانشجویی را فرا گرفته است. مستندات تاریخی وجود دارد که درون قبر فعلی کوروش خالی است و حتی معلوم نیست که این آرامگاه متعلق به او باشد اما عده‌ای که معتقد به ایرانیت به این شکل هستند در این مکان جمع می‌شوند و رگ گردنشان برای او بیرون می‌زند. آن‌وقت جلوی غربی‌گری سکوت می‌کنند.
ده نمکی تاکید کرد : این نوع نگاه نشان‌دهنده بی‌تفاوتی و تمام شدن جامعه است.جامعه‌ای که فساد در آن فراگیر شود افراد آن جامعه عکس‌العملی نسبت به مسائل نشان نمی‌دهند چون نمی‌خواهند تغییر کنند. وقتی دادستان مشهد در موضوع تاخیر 12 ساعت پرواز هواپیما ورود می‌کند و قاطعانه در مورد مسئله حکم می‌دهد باید مجمع دانشجویی آن شهر از این مسئله تقدیر کند و آن را علم کند تا این مسیر ادامه پیدا کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر عمو پورنگ و عموهای فیتیله‌ای به دانشگاه علم و صنعت دعوت می‌شدند سالن مملو از جمعیت بود و همه دانشجویان از آنها استقبال می‌کردند. اما در حال حاضر سالن خالی از جمعیت است و دلیل آن این است که دغدغه‌های ما از آرمان‌ها به امیال تبدیل شده است.