یحیی آل اسحاق درباره ایده مطرح شده طی روزهای اخیر مبنی بر گفتگوی جریان‌های سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب با یکدیگر به خبرآنلاین گفت: جریاناتی که در سرنوشت سیاسی کشور نقش دارند، می توانند برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی با هم تعامل و مذاکره کنند. بدون تعامل آنها یا قسمتی از ظرفیت کشور در جهت مخالف هم حرکت خواهند کرد یا فقط بخشی از سرمایه و ظرفیت اجتماعی برای حل مسائل و مشکلات به کار گرفته می شود.
وی افزود: گفتگوی جریان های سیاسی با همدیگر نه تنها امکان‌پذیر است بلکه ضروری است. حتی از جمله مسائلی است که اگر نشود مورد تهدید قرار می گیریم. به عنوان مثال الان دولت لایحه بودجه 97 را به مجلس داد، باید با نگاه محوریت بودن مصلحت نظام و منافع ملی به آن رسیدگی کرد. یک زمانی جریانات مختلف از یک نارسایی و نقطه ضعف بهره می گیرند تا جریان مقابل در حوزه سیاسی دچار ضعف و مشکل شود و زمینه برای رشد خودشان فراهم آید اما یک حالت نیز می تواند مبنا قراردادن مصالح ملی باشد چون اولویت مصالح و منافع ملی بالاتر از منافع حزبی، گروهی و جریانی است.
عضو شورای مرکزی جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی گفت: در شرایطی که دولت کسری بودجه دارد و به همین دلیل اعتبارات عمرانی را اجباراً به حداقل می رساند، توزیع یکسان یارانه بین مردم با هیچ منطق عقلی، اجتماعی و اقتصادی همخوانی ندارد.
وی افزود: دولت در ادوار گذشته بنا به ملاحظاتی نمی خواست وارد حذف پرداخت نقدی یارانه بخشی از جامعه شود اما اکنون تصمیم به اصلاح رویکرد خود گرفته است تا موضوع پرداخت یارانه ها بهینه شود، جریانات سیاسی می توانند دو رفتار از خود نشان دهند، یکی آنکه با تحریکات سیاسی این اقدام دولت را به معضل تبدیل کنند تا فضا طوری شود که مجلس نتواند تصمیم بگیرد؛ در این صورت ورود جدی دولت به مسئله اصلاح نحوه پرداخت یارانه ها به جایی نمی رسد. رفتار دیگر می تواند همدلی و هماهنگی جریانات سیاسی براساس درک مشترک برای حل معضلات و مشکلات کشور باشد که نتیجه آن مثبت و به نفع مردم، جامعه و کشور خواهد بود.
این فعال سیاسی اصولگرا تأکید کرد: حالا پرداخت یارانه‌ها یک موضوع است اما موضوعات دیگری همچون اصلاح نظام بانکی و قیمت حامل های انرژی، بهبود وضع معیشتی مردم، توجه به صندوق های بازنشستگی و رفع معضل آسیب های اجتماعی هستند که رسیدگی به آنها براساس توان و ظرفیت یک جریان فکری ممکن نیست. اگر درباره مسائل عام مصالح ملی درک مشترک بین جریان های اصولگرا، اصلاح طلب و اعتدال وجود داشته باشد همه به کسی که امروز میدان دار حوزه اجرا است برای فراهم آوردن الزامات حل مشکلات کشور کمک می کنند پس بهانه نیاوریم بلکه برای پیدا کردن راه حل به دولت کمک کنیم تا ورود به این مسائل بازتاب اجتماعی نداشته باشد، نه آنکه تحریک کنیم تا وضعیت پیچیده تر شود.
وی با بیان اینکه بین منافع ملی و منافع گروهی باید تمایز گذاشت ادامه داد: منافع گروهی، حزبی و جناحی سر جای خود محترم اما وقتی این منافع در تعارض با منافع ملی قرار گیرد حتما منافع ملی اولویت دارد. اگر این اصل را قبول کنیم حتما تعامل و مذاکره جریان های سیاسی اصلاح طلب، اصولگرا و اعتدال می توانند راهگشا باشد.
آل اسحاق درباره شرط و شروط گذاشتن برخی جریان های سیاسی برای مذاکره و گفتگو با دیگر جریان ها گفت: اصل موضوع گفتگو، رسیدن جریان های سیاسی به درک مشترک از مسائل، مشکلات و معضلات کشور و پیدا کردن راهکارهای حل آنها در چارچوب نظام است بنابراین اگر پیش شرط برای گفتگو گذاشته شود بحث به سمت جدل می رود. یعنی هر طرفی می خواهد حرف خودش را به کرسی بنشانند. اگر کار به جدل برسد حرام می شود و جلسه گذاشتن معنا ندارد.
وی در پاسخ به این سئوال که دو جریان سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب می توانند با هم اتاق فکر تشکیل دهند؟ اظهار کرد: چراکه نه، حتما می توانند در چارچوب نظام و ارجح دانستن منافع ملی به منافع جناحی این کار انجام شود اما اگر نیت حذف هم باشد مذاکره فایده ندارد.
29214
