به گزارش خبرگزاری مهر، رسالت اساسی موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی، پژوهش در زمینۀ معارف انقلاب اسلامی، چالش‌ها و مسائل حال و آینده انقلاب اسلامی و نیز تبیین اندیشه، سیره و الگوی حاکمیت ولایت‌مطلقه‌فقیه، به ویژه در دوران ولایت حضرت‌آیت‌الله العظمی‌خامنه‌ایمدظله‌العالی است. در راستای تحقق این امر، کارگروه‌های پژوهشی موسسه به عنوان محملی برای بهره‌گیری از ظرفیت علمی نخبگان و اندیشمندان در رشته‌های مختلف علمی، در کنار بهره‌گیری از قالب‌های مختلف، سلسله نشست‌های تخصصی را با حضور کارشناسان و متخصصین حوزه‌های مختلف برگزار می‌نمایند.
شکل‌گیری محفل علمی به منظور هم اندیشی، بحث و تبادل نظر نخبگان و صاحب‌نظران حوزه‌های مختلف علمی پیرامون اندیشه‌های رهبر معظم انقلاب اسلامی، ایجاد کنش علمی پویا میان دیدگاه‌های موافق و مخالف در گفتمان انقلاب اسلامی به منظور کشف مسائل و چالش‌های نظری و عملی فراروی این گفتمان در نیل به آرمان‌های مقدس انقلاب اسلامی و نیز ارائه نتایج پژوهش‌های علمی کارگروه‌ها به صاحب نظران به منظور بهره‌گیری از دیدگاه‌ها و نقادی‌های متخصصین امر جهت غنی‌سازی طرح‌ها و تحقیقات پژوهشی و هم‌اندیشی در خصوص شیوه‌های کاربست نتایج طرح‌های پژوهشی موسسه، از اهداف اصلی برگزاری نشست‌های تخصصی کارگروه‌های پژوهشی موسسه انقلاب اسلامی است.
نشست‌های علمی کارگروه‌های شورای پژوهش موسسه انقلاب اسلامی، محفلی علمی و تخصصی است در راستای تبیین، تولید محتوای علمی و ترویج موضوعات حائز اولویت پژوهشی در هر کارگروه. هر نشست علمی با حضور اندیشمندان و صاحب‌نظران در حوزه علمی خاصی به منظور ارائه دیدگاه‌ها، ارائه نتایج پژوهش‌های علمی، نقادی، بحث و تبادل‌نظر در باره آن برگزار می‌شود. مخاطبان نشست‌های علمی کارگروه‌ها نیز نخبگان و صاحب‌نظران علمی، پژوهشگران، اساتید حوزه و دانشگاه و طلاب و دانشجویان و نیز فعالان تشکل‌های جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی است.
بر همین اساس، نشست علمی مدیریت فرهنگ در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ایمدظله العالی(نظریه باغبانی فرهنگ) با ارائه جناب آقای دکتر فرزاد جهانبین و نقادی جناب آقایان حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر حسن علی‌اکبری و دکتر مصباح‌الهدی باقری، با حضور جمعی از محققان و اندیشمندان، در روز چهارشنبه 6/10/1396 از ساعت 14 تا 17 در موسسه پژوهشی فرهنگی انقلاب اسلامی برگزار خواهد شد.
اصلی‌ترین و محوری‌ترین عنصر در هر جامعه ای عامل فرهنگ است. هر نوع خط مشی و سیاستگزاری که از سوی دولتها در حوزه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی اتخاذ می گردد و هرنوع سبک زندگی که از سوی جوامع برگزیده می‌گردد با اعتقادات و باورها و ارزشهای حاکم برآن جامعه نسبت مستقیم دارد. برهمین اساس است که امروزه نظریه‌های فرهنگی گوناگونی با هدف توضیح و تفسیر جایگاه فرهنگ در سیاست داخلی و خارجی و نیز در سطوح جهانی و همچنین اقتصاد و ... ظهور نموده اند. پیش فرض اساسی نظریه‌های فرهنگی، آن است که رفتار و کنش‌های انسان در زندگی فعال و پویای اجتماعی و برقراری رابطه با دیگران، متأثر از الگوهای روابط اجتماعی و گرایش‌های فرهنگی است. این نظریه‌ها به دنبال شناخت زمینه‌ها، فرایند شکل‌گیری و بروز الگوهای رفتاری، ارزش‌ها، اعتقادات و ترجیهات ما در زندگی اجتماعی هستند.
از جمله مسائل مهم، بررسی رابطه میان برنامه ریزی و فرهنگ می باشد. سوال مهم این است که آیا اساسا ضرورتی برای چنین کنترل و هدایتی در عرصه فرهنگ در راستای اهداف و الگوهای ثابت پیشین وجود دارد یا خیر؟ در تمام طول تاریخ اندیشه بشری نوعی چالش نظری درباره امکان پذیری برنامه ریزی فرهنگی وجود داشته است. در پاسخ به این سوال مهم سه دیدگاه کلان مطرح شده است:
1. لیبرالیسم نظری و عدم دخالت دولت در فرهنگ: ریشه و پیدایش این دیدگاه را باید در فلسفه حاکمیت نظام سرمایه داری جستجو کرد. در چنین نظامی اعتقاد به این است که در بعد فرهنگی دولت می باید به صورت واسط عمل نماید و خود در فرهنگ نباید دخالت کند.
2. دخالت تمام عیار دولت در فرهنگ: در مقابل نظریه فوق، دیدگاه توتالیتر با پذیرش امکان مدیریت فرهنگ و تاکید بر ضرورت آن، به مدیریتی تمام عیار که با سلب آزادی و اختیار بشری نیز همراه است و با هدف همسان سازی اجتماعی صورت می گیرد اعتقاد دارند. توتالیتر در لغت برابر با فراگیر می باشد.
3. باغبانی فرهنگ: رویکرد سوم قائل به مدیریت فرهنگ اما نه از جنس رویکرد دوم می باشد. این قسمت و روشن شدن موضوع کنترل‌پذیری فرهنگ یا نفی برنامه‌ریزی در خصوص آن، بسیار اساسی است از آن جهت که تکلیف مدیران و متولیان اجرایی حوزه فرهنگ را در مواجهه با مسائل آن آشکار می‌سازد. تبیین و تشریح این رویکرد در اندیشه حضرت آیت الله خامنه ایمدظله العالی هدف از برگزاری این نشست و بحث محوری محقق ارجمند جناب آقای دکتر فرزاد جهانبین است.
