اخیراً موضوع حکمیت بین قوه قضائیه و آقای محمود احمدی نژاد مطرح شد اما من معتقدم کشوری که قانون دارد چه حَکَمیتی؟ اگر دو نفر برسر موضوعی‌ای با هم اختلاف نظر شخصی دارند، محل حَکَمیت مشخص است. مردم عادی برای رسیدگی به اختلافات شخصی خود شوراهای حل اختلاف را حَکَم قرار می دهند. مرجع حَکَمیت دولتی و حکومتی نداریم که به اختلافات شخصی بخواهد رسیدگی کند.
اگر بین ارکان حاکمیت اختلافی به وجود بیاید، یکی از مراجعی که محل رجوع قرار می گیرد مجمع تشخیص مصلحت نظام است، مثلا مجلس و شورای نگهبان درباره مصوبه ای به دیدگاه مشترک نمی رسند، مجلس شورای اسلامی طرح یا لایحه ای را تصویب می کند، شورای نگهبان آن مصوبه را خلاف قانون اساسی یا خلاف شرع می داند و برای بازنگری به مجلس شورای اسلامی بر می گرداند، در اینجا اگر نمایندگان به مصوبه قبلی خود اصرار کنند، آن وقت موضوع به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارجاع می شود تا آنجا نظر دهد. اما موضوع صحبت آقای محمود احمدی نژاد شخصی است و ربطی به ارکان مختلف نظام ندارد. وقتی کسی مشکل شخصی با کس دیگری دارد آن دو نفر برای خودشان می توانند حَکَم بگذارند، این هم اختیاری است.
آقای محسنی اژه ای موضوع حکمیت را رد کرد چون موضوع به قوه قضائیه ربط ندارد. وقتی صحبت آقای احمدی نژاد را بررسی کنیم، می بینیم در واقع او در دفاع از قوه قضائیه، از آقای آملی لاریجانی شکایت می کند. پس مسئله شخصی دارد و راه رسیدگی به این اختلاف شخصی هم اقامه دعوا به شورای حل اختلاف است. یعنی مثل مردم عادی برود و به شورای حل اختلاف مراجعه و طرح دعوا کند اما بین رئیس جمهور سابق و رئیس قوه قضائیه حکمیت معنا ندارد چون اختلاف احمدی نژاد با قوه قضائیه نیست بلکه از رئیس قوه قضائیه شکایت دارد.
*فعال سیاسی اصولگرا
29214
