به گزارش ایسنا، سعید صفری - مدرس زبان فارسی در بلگراد - در یادداشتی نوشته است: ساختار جامعه صربستان عمدتا سنتی، مذهبی و محافظه‌کار است، این ویژگی‌ها را در فرهنگ و آداب و رسوم آنها می‌توان دید. مهمترین و ارزشمندترین روزهای سال برای این مردم، گرامی‌داشت آیین‌های مذهب ارتدوکس از جمله مراسم و آداب مرتبط با عید میلاد مسیح (ع)، عید پاک (رستاخیز مسیح) و جشن‌هایی است که به طور متناوب و در طول سال برای قدیس خانواده (اسلاوا) برپا می‌کنند.
تمامی این مراسم خانوادگی است و برای برپایی آن اعضای خانوده دور هم جمع می‌شوند و به رعایت (حداقل صوری) آداب آن اهمیت زیادی می‌دهند. در تقویم کلیسای ارتدوکس صرب، روز هفتم ژانویه، میلاد حضرت مسیح (ع) است. این روز را بوژیچ (Božić ) می‌نامند که ترکیبی از واژه bog به معنی خدا (احتمالا مرتبط و هم‌ریشه با واژه «بَغ/ baq: خدا» فارسی باستان) و پسوند تصغیر ić است و این واژه معنی «خدای جوان/کوچک» را افاده می‌کند.
روز ماقبل کریسمس (6 ژانویه) و شب کریسمس نیز اهمیت ویژه‌ای دارد. مومنان مسیحی در این روز که آن را بادنیاک (badnijak) می‌نامند، برگ‌های خشکیده بلوط و ساقه‌های گندم خشک را از بازارهای محلی خریداری می‌کنند و به خانه‌هایشان می‌برند و آن را در سفره‌ای که عمدتا میوه‌های خشک‌شده و گردو و بادام و نان گندم در آن است قرار می‌دهند (غذای بدون گوشت) و هنگام غروب با حضور در کلیسا و ضمن انجام مراسم مذهبی، شاخه‌های خشکیده بلوط را در آتشی که در محوطه کلیسا برپاست می‌اندازند. این مراسم برای آنها یادآور زمانی است که مسیح (س) برای تولد در غاری بود و پیش از میلاد، فضای غار را با این شاخه‌ها گرم کرده‌اند و همچنین آتش زدن آن، نشانه تولد نور، روشنایی و گرما است.
مومنان ارتدوکس 40 روز پیش از کریسمس روزه می‌گیرند و از خوردن گوشت و پنیر و هر آنچه از محصولات حیوانی است خودداری می‌کنند. در صبح روز عید کریسمس (بوژیچ)، پس از انجام دعای مخصوص در کلیسا، روزه خود را می‌گشایند و عید میلاد مسیح را به همراه خانواده جشن می‌گیرند.
