درست است که باید رابطهای خوب با همکارانتان داشته باشید اما گاهی لازم است در برخورد با بعضی همکاران احتیاط کنید.
به گزارش به نقل از ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران، کسانی که با رفتارها و عملکردشان میتوانند به شما و دیگران آسیب بزنند حتی اگر اکنون به نظر نرسد که قصد انجام چنین کاری را دارند. بهترین رویکرد در مواجهه با چنین همکارانی حفظ فاصله و محدودیت در رابطه و دوستی است. البته باید ابتدا مطمئن شوید با همکاری آسیب رسان مواجه هستید. برای تشخیص این مسأله بهتر است این مسائل را در رفتار آنها بررسی کنید:
بدگویی یکی از بارزترین رفتارهای این افراد است. آنها معمولاً محدودیتی هم در این بدگویی ندارند و میتوانند بلافاصله پشت سر همکار دیگری که اکنون در کنارتان ایستاده بود، حرف بزنند. این بدگویی به این معنا نیست که شما را مورد اعتماد میداند. این کار عادت اوست و حتماً پشت سر شما هم نزد همکاران دیگر حرف میزند.
آنهایی که مدام از شرایط کاری گله میکنند هم میتوانند برای شما و دیگر همکاران خطرساز باشند. معمولاً از همه چیز گله دارند؛ از سختی کار تا وضع غذا و حتی کامپیوترشان! مسأله اینجاست که مدام در معرض گلههای این افراد قرار گرفتن باعث میشود شما به مرور احساس کسالت کنید و خسته و بیحوصله شوید. انرژیتان برای کار با در کنار این افراد قرار گرفتن بسیار کم میشود.
در کنار گله داشتن، این افراد انتظار دارند بهترین امکانات در اختیارشان قرار بگیرد حتی اگر کار خاصی انجام ندهند و بازدهی خاصی هم نداشته باشند. این انتظار در رفتارشان با شما هم دیده میشود. مثلاً انتظار دارند شما با دیگر همکاران رابطه دوستانهای نداشته باشید، فقط با آنها ناهار بخورید و... این انتظار شما را در معذوریت قرار میدهد و فشاری مضاعف بر ذهن شما وارد میکند که به مرور باعث خستگی و حتی اضطراب شما خواهد شد.
اغراق در موفقیتها و شایستگیها هم معمولاً در افراد آسیب رسان دیده میشود. با این روش این افراد با تحت تأثیر قرار دادن شما معمولاً در پی کسب امتیاز خاصی هستند.
معمولاً رفتار این افراد به شکلی است که شما و کارهایتان را زیر سؤال میبرد و مجبور میشوید مدام از خودتان دفاع کنید. مثلاً در برابر خواسته این افراد برای نداشتن رابطه دوستانه با دیگر همکاران شما مجبور میشوید رفتارهایتان را در برابر همکاران دیگر مرتب برای او توضیح دهید. کاری خستهکننده که بخش زیادی از انرژی و وقت شما را میگیرد.
این افراد در عین حال که انتظار دارند همه درکشان کنند و برایشان امتیاز و جایگاه خاصی قائل شوند، اهمیتی به دیگران نمیدهند. برای این افراد حرفها، دغدغهها و مشکلات شما مهم نیست. حتی لزومی نمیبینند به حرفهای شما درست گوش دهند در حالی که انتظار دارند شما همیشه شنونده خوبی برایشان باشید. رفتاری که حس خوبی به شما نمیدهد.