نوآوران آنلاین: بسیاری از سریال ها و فیلم های سینمایی تاریخی، دیدن چهره شخصیت های تاریخی با بینی عمل کرده ملموس نیست و همیشه کارگردان چنین پروژه هایی، در پی بازیگری است که بینی اش عمل کرده نباشد. بازیگری که خندیدن و گریه کردنش مصنوعی نباشد و بتواند حس بگیرد، اما قرارداد بستن و هنرپیشگی برای بازیگری که صورتش و هیچ یک از اعضای آن، متعلق به خودش نیست، ممکن و شدنی نیست. چه بسا بازیگری هم که دنبال مدل شدن است و می خواهد صورتش فانتزی و عروسکی باشد، به درد بازی در چنین پروژه هایی نمی خورد، یا باید تبدیل به بازیگر کلیپ ها و تیزرهای تبلیغاتی بشود یا اصلا قید بازیگری را بزندن
اتفاقا در سریالی مثل شهرزاد هم پُرند بازیگرانی که دماغ عمل کرده اند و کارگردان نتوانسته آن را پنهان کند. اما ماجرای دماغ عمل کردن و زیبایی صورت یک طرف و تبدیل شدنت به یک عروسک چینی طرفی دیگر. اگر این جراحی های زیبایی در راستای بهبود قیافه و طبیعی تر جلوه دادن آن باشد، مسئله متفاوت تر از زمانی است که با افتادن در این مرداب و تقلا کردن بیشتر و بیشتر غرق می شوی. در این گزارش نگاهی داشته ایم به عمل های معروف و پرسر و صدایی که میان بازیگران زن ایرانی انجام شده است و البته گفت و گویی هم با خودشان داشتیم.
سه بار بینی ام شکست!
جراحی بینی یکی از رایج ترین و شایع ترین جراحی های پلاستیک و زیبایی میان زنان و مردان ایرانی محسوب می شود، که در بیشتر مواقع با هدف زیبایی و داشتن ظاهری متناسب میان آنها رایج شده است. قبل و بعد از انقلاب هم بسیاری از بازیگران زن که دغدغه معروف و چهره شدن در سینما را داشتند، تصمیم رفتند که با اندکی تغییر و با انجام یک جراحی، فرم صورتشان را برای مخاطب قابل پذیرش تر کنند. البته اغلب این جراحی ها در آن دوره، در جهت رفع نواقص و کوچک کردن بینی بزرگ بود، که به زیبایی و ترکیب چهره ها کمک می کرد. اما کم کم این دغدغه از دلیل اصلی اش خارج شد و بازیگران جوان تری هم که به عرصه بازیگری پیوستند، با این که بینی شان هیچ ایرادی نداشت، آن را جراحی کردند.
نگار فروزنده، از جمله بازیگرهای جوان سینمای ایران بود که در سال 77، به دلیل عمل زیبایی که روی صورتش انجام داد، مسیر بازیگری اش هم تغییر کرد. او با انجام این عمل و درشت تر نشان داده شدن چشمانش، از چهره ای معصومانه و دست نخورده، به دختری پرجنب و جوش و گاهی هم شوخ طبع و شر تبدیل شد. به گونه ای که اگر نقش های قبل از عمل او را ، با نقش هایی که در فیلم های «دعوت»، «محاکمه در خیابان» و «اخراجی ها» بازی کرده ببینید، به راحتی متوجه این نغییرات می شوید.
او که به گفته خودش ناخواسته مجبور شده در سن 18 سالگی به عمل زیبایی تن دهد، در این باره می گوید: «سر سریال «راه سوم»، در یکی از سکانس ها، ناگهان حواسم پرت شد و صورتم با در برخورد کرد. همان لحظه به بیمارستان سجاد منتقلم کردند، احتمال می رفت که حتی ضربه مغزی هم شده باشم! اما این آسیب دیدگی به شکستگی بینی ام منجر شد و متاسفانه از سه نقطه ضربه دید. برای همین، به اجبار بینی ام را جراحی کردم چون اگر این اتفاق برایم نمی افتاد، هیچ وقت چنین جراحی و ریسک بزرگی را انجام نمی دادم.
من چهره و فرم اصلی و سابق صورتم را خیلی دوست داشتم و مایل بودم با همان شکل و شمایلی که کارم را آغاز کردم آن را ادامه بدهم، اما اتفاق دیگری برایم افتاد و مسیرم تغییر کرد. من برعکس خیلی از بازیگرها که عمل زیبایی خود را پنهان می کنند، از همان ابتدا این موضوع را در رسانه ها مطرح کردم و حتی دو سه روز بعد از مرخصی از بیمارستان، با همان بینی پانسمان شده و صورت ورم کرده، در دفتر یکی از روزنامه ها حضور پیدا کردم و مصاحبه مفصلی در این باره انجام دادم.»
البته خیلی ها می گویند که فروزنده دو بار بینی اش را عمل و حتی گونه هایش را هم برجسته کرده، اما او به شدت این قضیه را تکذیب می کند: «بعد از آن اتفاق، دو دفعه دیگر هم بینی ام دچار ضربه شد و حتی یکبار دیگر شکست، منتها این بار ریسکی انجام ندادم و حتی اقدام به روتوش شکستگی بینی ام هم نکردم. اولین و آخرین جراحی ام همان بود که در 18 سالگی انجام دادم و گونه ام را برجسته و تزریق لب نکرده ام. چون اغلب بانوان 50 تا 60 ساله، این نوع جراحی ها را انجام می دهند، اما من متولد 57 هستم و احتیاجی به این عمل ندارم.
بازیگرهای زیادی هستند که لبشان را جراحی می کنند و گونه می گذارند، اما هیچ وقت صحبتی از آن ها نیست! جالب این جاست که من شدم سردمدار این موضوع! چرا اسم آن خانم بازیگری که بینی اش را در 15 سال گذشته، سه دفعه عمل کرده و بینی اش اندازه یک بند انگشت شده و حتی هزارجور جراحی دیگر روی صورتش انجام داده، اسمش در هیچ جا نیست. نمی دانم داستانش چیست!
اما اگر عکس های من را در اینترنت جست و جو کنید و صورتم را ببینید، از سن 18 سالگی به بعد، همه به یک شکل هستند. این چیزی نیست که نتوانم آن را اثبات کنم، حتی حاضرم خودم را در معرض معاینه هم قرار دهم تا به برخی رسانه ها ثابت کنم، هیچ نوع عمل زیبایی به غیر از جراحی بینی انجام نداده ام. کافی است هر کسی عکس رادیولوژی بگیرد تا هر پروتزی در صورتش کار شده باشد، بلافاصله در عکس رادیولوژی مشخص شود.»
جالب است فروزنده برخلاف کسانی که با عمل جراحی مخالف هستند و معتقدند که چنین بازیگرانی با محدودیت انتخاب نقش مواجه می شوند، اما او چنین اعتقادی ندارد: «الان یک مقدار شرایط بازیگران متفاوت شده، شاید اصلا ملاک هیچ یک از این ها نباشد. ولی حداقل در دو سه سال اخیر، هیچ یک از آنها دخیل نبوده. حتی به نظرم بازیگرانی که صورتشان را جراحی کردند، خیلی بیشتر از بازیگرهایی که هیچ نوع عملی را روی صورتشان انجام ندادند، دارند بازی می کنند! متاسفانه این نوع بازیگرها، دچار یک سری زد و بندها می شوند و سیاست هایی را در پیش می گیرند که اغلب پوسترها و بیلبوردهای فیلم ها را هم به خود اختصاص می دهند.»
فروزنده اما مخالفتی هم با انجام عمل های زیبایی در میان زنان ندارد: «به هر حال بعضی ها، نواقصی روی صورتشان دارند که ناچارند جراحی زیبایی انجام دهند. بنابراین این جراحی ها، تا اندازه ای، خیلی خوب و زیباست. اما چیزی که این روزها مد شده، حالت وسواس گونه و اغراق در انجام این نوع عمل هاست. به گونه ای که انگار شابلون گذاشته اند و همه صورت ها به یک شکل درآمده است. به نظرم این ها از کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس، یکسری از آدم ها سرچشمه می گیرد.»
حکایت آش نخورده و دهن سوخته!
برخی بازیگران به شکل شاید ظریف و نامحسوس، چهره شان را جراحی می کنند و وقتی از آن ها می پرسی که صورتت را دست زده ای یا نه، منکر این قضیه می شوند! کسانی هم هستند که با اینکه اجزای صورتشان خدادادی و طبیعی است، این وسط، متهم به انجام انواع و اقسام این جراحی ها می شوند، لیلا بلوکات که جزو این دسته است، می گوید: «من به دلیل بینی کوچک و گونه برجسته ای که دارم، بارها مورد قضاوت قرار گرفته ام. حتی اغلب کارگردان ها فکر می کنند که هیچ جای صورتم مال خودم نیست! اما قسم می خورم که حتی یک بار هم صورتم را جراحی یا از ژل هم استفاده نکرده ام. من جراحی را دوست ندارم و اصلا خوشم نمیآید که دخترها، جراحی های خفن(!) روی صورت خود انجام دهند و قیافه هایشان شبیه به هم باشد.»
به اعتقاد او، در سینما اصلا به این جور بازیگرها هیچ توجهی نمی کنند: «هیچ وقت کارگردان کاربلد و حرفه ای، دنبال بازیگری نمی رود که صورتش را جراحی کرده است، حتی اگر استار باشد. بازیگرهای خوب سینما، مثل هدیه تهرانی، مریلا زارعی، ترانه علیدوستی، لیلا حاتمی و فاطمه معتمد آریا، تابه حال هیچ نوع عملی روی صورتشان انجام نداده اند و همیشه هم در فیلم های خوب بازی و کارگردان ها از آن ها استقبال کرده اند. این جوان ها هستند که صورتشان را دستکاری می کنند. متاسفانه من هم که صورتم را جراحی نکرده ام، انگش به من خورده است.»
البته برخی از اسم هایی که بلوکات نام برده تسلیم بوتاکس شده اند و کاملا عمل تزریق بوتاکس به زیر پوست آن ها واضح است اما واقعا این نوع بازیگرها، به چه قیمت راضی می شوند این کار را انجام دهند، او در پاسخ به این سوال می گوید: «این بازیگرها به ضرر خودشان کار می کنند، چون در حوزه انتخاب نقش، با محدودیت مواجه می شوند. به نظرم همه بازیگرهای زن، بسیار زیبا و قشنگ هستند؛ چه با عمل و چه بی عمل. حیف است واقعا بازیگرها صورتشان را دست بزنند، چون فقط برای بازی در فیلم های تجاری دنبال آن ها می آیند و در فیلم های معناگرا و خاص و با کارگردان های سرشناس نمی توانند بازی کنند.
مثلا هیچ وقت مجید مجیدی یا اصغر فرهادی دنبال بازیگرانی که صورتشان را جراحی کرده اند، نمی روند. اگر به رزومه کاری این کارگردان ها نگاه کنید، می بینید هیچ یک از بازیگرهایشان تا به حال هیچ نوع جراحی روی صورتشان و حتی بوتاکس که ظریف ترین کار ممکن است، انجام نداده اند.» البته اگر در میان فیلم های مجیدی و جدیدترین فیلم فرهادی، مینا ساداتی با دماغ عمل کرده اش را برای نقش آمنه فاکتور بگیریم.
او هم چنین به اتهامی که سر یکی از فیلم ها به او زدند و گفتند صورتش را جراحی کرده، اشاره می کند: «قرار بود در فیلم «محمد رسول الله» بازی کنم، اما چون کارگردان فکر کرد صورتم را جراحی کردم، شانس بازی در این فیلم را از دست دادم. شاید آقای مجیدی حق داشت که این طوری فکر کند چون مدل بینی من سربالاست و این شائبه ایجاد می شد که آن را عمل کرده باشم. با این حال، کارگردان وقتی بازیگری را برای یک کار تاریخی انتخاب می کند، خیلی به این مسئله معتقد است که بازیگرش صورت طبیعی داشته باشد.»
او درباره این که آیا به اثبات کردن شائبه ها و حواشی که در این پروژه در مورد چهره اش مطرح شد، برآمد یا نه، می گوید: «چه جوری ثابت می کردم! تمام گریمورهایی که با من کار کردند، می دانند که صورتم مال خودم است. چون تنها کسی که به صورت بازیگر دست می زند، گریمور است و او می داند صورت تو جراحی نیست.»
او همچنین درباره شباهت عجیب دخترهای ایرانی نسبت به هم می گوید: «یک موقع تو معضلی را در خودت داری که یه کم عجیب و غریب است و واقعا از آن خجالت می کشی و می خواهی آن را حل کنی، خب این ایرادی ندارد. اما نه اینکه بخواهی همه نقاط صورتت را دستکاری کنی! به نظرم اغلب بازیگرهای ما حتی دخترهای ایرانی واقعا خوشگل هستند. اما از خوشی زیاد است که فکر می کنند دستی به صورتشان بکشند و تغییری در آن ایجاد کنند. به نظرم این آدم ها، انتخاب ها و موقعیت های خودشان را محدود می کنند.» بلوکات هم چنین درباره افزایش تعداد بازیگرهای مرد که نسبت به زن ها، بیشتر به عمل زیبایی گرایش پیدا می کنند، می گوید: «خوشبختانه در میان مردها کمتر دیدم که کسی صورتش را جراحی کند، اما مرد که نباید صورتش را دست بزند.»
پشیمانی از یک هوس آنی
شراره رخام، که یکی از اولین بازیگرهایی است که به تزریق ژل لب روی آورده، زیاد هم از این کار رضایت ندارد. او می گوید: «این کار یک هوس آنی یا یک نوع سلیقه شخصی بود. فکر می کنم من باید کمی بیشتر روی این موضوع فکر می کردم و تامل بیشتری برای این کار انجام می دادم چون این موضوع تاثیر منفی روی کارم گذاشت. مشخصا با چهره ای که من داشتم، یکسری از نقش ها مثل نقش های تاریخی و پلیسی را به من نمی دادند.»
او که مدتی است ژل لبش را تخلیه کرده، در مورد عوارض دیگر این ژل ها می گوید: «زمانی که من به لب ام ژل تزریق کردم، باید از مواد دائمی استفاده می کردم چون هنوز ژل های موقت و شش ماهه به بازار نیامده بود. اما این نوع ژل ها، مورد تایید نظام پزشکی نیست و تمام چیزهایی که دائمی باشد برای بدن مضر است. خیلی ها نسبت به ژل های دائمی حساسیت و آلرژی پیدا کردند و حتی نیمی از صورتشان به شکل دائمی کبود شد و زیبایی شان از بین رفت، اما این ژل ها برای من عوارضی نداشت، شاید اگر تخلیه اش نمی کردم، چند سال بعد هم بدن و صورت من نسبت به آن مواد، واکنش و حساسیت نشان می داد و دچار آسیب می شدم.»
رخام هم چنین در پاسخ به این سوال که آیا برای دیده شدن مضاعف تصمیم به تزریق لب کرده بود یا نه، می گوید: «واقعیت این است که من آن زمان، خیلی تحت تاثیر آنجلینا جولی قرار گرفته بودم. البته او به شکل طبیعی همین است. منتها آن موقع هوس کردم این کار را انجام دهم. شاید اگر آن زمان تفکر الانم را داشتم این کار را نمی کردم. اما از تمام خانم های ایرانی خواهش می کنم که این کار را انجام ندهند و اگر هم می خواهند ژل تزریق کنند؛ حداقل دنبال ژل های دائمی نروند. مثلا از ژل های موقت دو سه ماهه که بعد از چند ماه تاثیرشان از بین می رود، استفاده کنند. ولی مواد دائمی خطرناک است و من به کسی توصیه نمی کنم. مطمئنم اگر زمان به عقب برگردد، هیچ وقت این کار را نخواهم کرد.»
و دیگران...
در ادامه بازیگران دیگری هم بودند، که دنبالشان رفتیم تا انگیزه اصلی شان را برای جراحی هایی که روی صورت خود انجام داده اند، جویا شویم. یکی از کسانی که بینی اش به شکل آشکاری جراحی شده، بهنوش بختیاری است. وقتی با او تماس گرفتیم، تماس مان را رد کرد.
آرام جعفری و بیتا بادران هم که صورتشان را از ناحیه بینی جراحی کرده اند، علاقه ای به صحبت در این زمینه نداشتند، چون به اعتقادشان عمل زیبایی صورت، یک دغدغه و مسئله شخصی است و به شخص مورد نظر ارتباط دارد.
آنا نعمتی و بهنوش بختیاری بارها درباره عمل بینی شان ابراز پشیمانی کرده اند و نعمتی این را هم در صفحه اینستاگرامش گذاشته است.
نیره فراهانی بازیگر میان سالی است که به دلیل عمل جراحی بینی مسیر بازیگری اش تغییر کرد و از تبدیل شدن به چهره جا ماند.
کتایون ریاحی و افسانه بایگان بازیگران میان سال دیگری هستند که سال ها پیش دست به این کار زدند. اما کسی مثل الناز شاکردوست انجام این عمل را تکذیب کرده است، که چندی پیش با انتشار یکی از عکس های دوران دانشجویی اش توسط یکی از همکلاسی های قدیمی اش، موضوع فاش شد.
شیلا خداداد هم که پیش از ازدواج با دکتر فرزین سرکارات بینی اش را توسط ایشان جراحی کرد و دیگر از دست زدن به صورتش خودداری کرد، تا این که در اواسط فیلم برداری سریال قلب یخی برای رهایی از اثرات سن و سال بوتاکسی خفیف و طبیعی انجام داد.
نیکی کریمی و هانیه توسلی هم بازیگران دیگری هستند که به دلیل بوتاکس یا جراحی لیفتینگ صورت در مظان اتهام اند.
چند سال پیش مهناز افشار، قبل از تغییر در مسیر بازیگری اش، با تزریق ژل لب، شباهتش را با فائقه آتشین بیشتر کرد، که به نظر می رسد این روزها دست از تمدید این کار برداشته است و به چهره طبیعی خودش برگشته است.
حسام نواب صفوی هم یکی دیگر از بازیگرانی است که با دماغ عملی اش که خیلی هم به قول معروف عمل تابلویی است، شباهتش را با الویس پریسلی بیشتر کرده است.
حسین محجوب، سپند امیرسلیمانی و برزو ارجمند هم بازیگران دیگری هستند که تن به این عمل جراحی داده اند. حالا این که کدام یک از این دستکاری ها، صورت های این جماعت را شبیه به مجسمه و عروسک کرده است یا نه را شما ارزیابی کنید.
