فضای جامعه رسانهای قم و به نوعی کشور در روزهای گذشته تحت تأثیر مطلب طنز موهنی بود که در روزنامه شاخه سبز قم منتشر شد که نبایستی منتشر میشد. این مطلب روز شنبه 7 اسفند منتشر شد و به دلیل سطح انتشار روزنامه که سطح تحریک پذیری کمتری داشت باعث واکنشی نشد، ولی از بعد از ظهر یکشنبه 8 اسفند که این طنز موهن توسط فردی که وابسته به جریانهای خاص سیاسی است، در شبکهها و کانالهای مختلف رسانههای مجازی منتشر شد، واکنشهای مختلفی در استان و سطح کشور ایجاد کرد.
مطلب روزنامه شاخه سبز تخلفی است که بیتردید بایستی درحد همان تخلف قانونا با آن برخورد شود که دارد میشود، ولی نکات مهمی در این گونه اتفاقات معمولا پیش میآید که نبایستی مورد غفلت قرار گیرد؛
اول/ مدیرمسئولی حتی اگر به دلایل موجه نتواند مطلبی را ببیند تا جلوی انتشار آن را بگیرد و آن مطلب حاوی توهین باشد بایستی پاسخگو بوده و به مجازات برسد و روانه زندان شود، ولی اگر فردی همان مطلب را هزاران بار گستردهتر از آن نشریه برای تحریک افکار عمومی بازنشر دهد و باعث اختلاف و ناامنی شود کسی کاری به او ندارد.
دوم/ اگر در جامعهای عدهای برای اهداف دنیوی خود و برای اینکه به مناصب و مقاصدی برسند مرتب هیزم روی هیزم جمع کنند و بستر آتش و فتنه قومیتی را فراهم کنند و در فرصتهای مناسب از آن به عنوان ابزار تهدید استفاده کنند، نه تنها کسی کاری به کار او ندارد، بلکه مرعوب تهدیدهای سودجویانه وی نیز میشوند.
سوم/ در قضیه روزنامه شاخه سبز اتفاق دیگری هم افتاد که بیتردید از نگاه تیزبین مردم فهیم قم به ویژه منطقه نیروگاه دور نخواهد ماند. برخی افراد که از هم اکنون برای انتخابات شورای اسلامی شهر تلاش میکنند و خود را در معرض کاندیداتوری در شبکههای مجازی قرار دادهاند، به دنبال انتشار این طنز موهن به جای اینکه اگر احساس میکنند این مطلب باعث آتش افروزی میشود آن را خاموش کنند، خود باعث آتش افروزی شده بودند تا بلکه جلب توجه نمایند. مردم ما به خوبی از اهداف این غوغا سالاریها باخبرند و سره را از ناسره تمیز میدهند.
29212