به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری میزان، خبرگزاری رویترز در مطلبی تشریح می‌کند که چرا خروج یک‌طرفه آمریکا پیامدهای بدی برای این کشور خواهد داشت.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، جمعه گذشته تعلیق تحریم‌های ایران را تمدید کرد، اما همزمان تأکید کرد این آخرین بار است که این کار را می‌کند، بنابراین چهار ماه آینده آخرین فرصت کنگره و اروپایی‌ها جهت اصلاح توافق هسته‌ای با ایران است. ترامپ تهدید کرده اگر 4 شرط مورد نظرش در مفاد برجام اصلاح نشود، آمریکا به صورت یک‌طرفه از برجام خارج خواهد شد.
چهار شرطی که ترامپ در پی گنجاندن آنها در برجام جدید است بدین قرار است: باید از ایران خواسته شود اجازه بازرسی فوری از همه سایت‌های مورد درخواست بازرسان بین‌المللی را بدهد، تضمین شود ایران هرگز حتی به تسلیحات هسته‌ای نزدیک نخواهد شد، مفاد برجام تاریخ انقضا نداشته باشد و در صورت عدم پایبندی ایران به هر یک از مفاد برجام، تحریم های هسته‌ای آمریکا به صورت خودکار بازگردند و باید به روشنی موشک‌های بالستیک دوربرد را غیرقابل تفکیک از تسلیحات هسته‌ای دانسته شود و توسعه و آزمایش موشکی ایران را تحت تحریم های شدید قرار گیرد.
رویترز با بیان اینکه تمام این درخواستهای ترامپ به نوعی در برجام کنونی وجود دارد می‌نویسد: به نظر می‌رسد دونالد ترامپ در پی پیوندزدن برنامه هسته‌ای ایران به برنامه موشک‌های بالستیک است، درحالی‌که هم‌غنی‌سازی برای اهداف صلح‌آمیز و هم داشتن برنامه موشکی دفاعی حق حاکمیتی ایران است و در حال حاضر هیچ معاهده بین‌المللی وجود ندارد که داشتن موشک‌های متعارف را منع کند. همچنان که «پیتر جِنکینز» نماینده پیشین انگلیس در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز اخیرا تأکید کرده دونالد ترامپ حق ندارد هیچ گونه محدودیت یا فشاری را علیه مواردی که گفته شد اعمال کند.
به نوشته رویترز، اگر ترامپ تصمیم بگیرد به صورت یک‌طرفه از برجام خارج شود، پیامدهای بلندمدت این تصمیم نه تنها آمریکا را متأثر خواهد کرد بلکه تلاشهای جهانی برای کنترل اشاعه هسته‌ای نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
نخست اینکه در بعد داخلی، همه سازمانهای سیاسی حیاتی از کنگره تا آژانسهای امنیتی خود دولت ترامپ از جمله شورای امنیت ملی، وزارت دفاع، وزارت خارجه و انرژی با خروج یک طرفه آمریکا از برجام مخالفند چرا که اعتقاد دارند برجام مانعی بر سر راه دست‌یابی ایران به سلاح هسته‌ای است و خروج از برجام آمریکا را در سطح جهانی منزوی می‌کند.
دوم، برهم‌زدن برجام بی‌اعتمادی جهانی به آمریکا را افزایش داده و هرگونه انگیزه کره شمالی برای گفتگو در خصوص توقف برنامه هسته‌ای را از بین می‌برد. همچنین اگر متحدان، آمریکا را عامل اصلی تنش‌زایی بحران هسته‌ای ایران بدانند، آنگاه واشنگتن نخواهد توانست هیچ پشتیبانی را برای حمله نظامی علیه کره‌شمالی به دست آورد.
سوم اینکه توافق هسته‌ای با ایران از سوی شورای امنیت سازمان ملل تأیید شده است؛ براساس منشور سازمان ملل، همه اعضای سازمان ملزم‌اند به قطعنامه‌های شورای امنیت پایبند باشند. خروج از برجام و نقض قطعنامه 22331 شورای امنیت از سوی آمریکا، اعتبار دیگر قعطنامه‌های شورای امنیت را مخدوش می‌کند.
چهارم، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تاکنون بارها پایبندی ایران به اجرای برجام را تأیید و همچنین تأکید کرده که خروج آمریکا از برجام، توانایی آژانس در انجام وظایف نظارتی خود را با بحران مواجه می‌کند، چرا که برجام جامع‌ترین توافق غیراشاعه‌ای در تاریخ است و می‌تواند شاخصی برای حل بحرانهای هسته‌ای دیگر باشد.
پنجم، بخش زیادی از متحدان واشنگتن، از جمله اتحادیه اروپا، ژاپن، استرالیا، کانادا و کره‌جنوبی قویاً مخالف خروج آمریکا از برجام هستند، بنابراین برهم‌زدن برجام شکاف عظیمی را بین آمریکا و متحدانش ایجاد خواهد کرد و دیگر نمی‌توان آنها را در مسائلی مانند الحاق شبه‌جزیره کریمه علیه روسیه گرد هم آورد.
