گفتگو با پدر یکی از قربانیان سانچی

 

 

 

پدر یکی از شهدای حادثه سانچی با اشاره به سفرش به چین ونحوه شناسایی پیکر فرزندش گفت: چینی‌ها فرماندهی عملیات امداد و نجات نفتکش را برعهده داشتند ولی به نظرمی‌رسد سرعت عمل در امداد‌رسانی نداشتند.میلاد آروی، روغنکار موتورخانه نفتکش یکی از 32 خدمه سانچی و از جوانان با غیرت شاهین شهر بود که در این حادثه جان خود را از دست داد.

حادثه سانچی در تاریخ دریانوردی بی‌سابقه است
پدر میلاد که آبادانی و از دریانوردان و کارکنان شرکت ملی نفتکش است، با وجود تألم زیاد گفت: میلاد روز ٢5 آذر به‌عنوان روغنکار موتورخانه همراه با نفتکش سانچی از عسلویه به مقصد کشور کره جنوبی حرکت کرد و قرار بود روز بعد ازحادثه در کشور کره باشند که این حادثه رخ داد.

 

مسعود آروی به سابقه حدود 30 سال خدمت خود در شرکت ملی نفتکش اشاره کرده و به شاهین پرس گفت: حدود 28 سال دریانورد بودم و از دو سال قبل به‌عنوان کارمند در شرکت مشغول به کار هستم. طی مدت 28 سال سابقه دریانوردی حوادث زیادی از جمله اصابت موشک به نفتکش در زمان جنگ تحمیلی و برخورد کشتی با سوپر تانکر نفتکش در خلیج فارس را تجربه کرده‌ام ولی حادثه نفتکش سانچی بی‌سابقه بود. شواهد حاکی از آن است که انفجار اولیه بر اثر ضربه کشتی در حدود ساعت هشت شب اتفاق افتاده و منجربه آتش‌سوزی شده و شرایط به گونه‌ای رقم خورده که فرصت هیچ کاری برای خدمه نبوده است.

 

وی ادامه می‌دهد: سال 6٠ همزمان با جنگ تحمیلی از آبادان به اصفهان نقل مکان کردیم، سه فرزند پسر دارم که میلاد و رضا به‌دلیل علاقه به شغل‌ام هر دو دریانورد شدند. میلاد با وجود اینکه دانشجوی رایانه دانشگاه آزاد گلپایگان بود اما از حدود پنج سال قبل در نفتکش مشغول به کار شد. رضا نیز بورسیه شرکت ملی نفتکش‌ها شده و در دانشگاه علوم دریایی چابهار تحصیل کرده و در حال گذراندن دوره کارورزی روی نفتکش است.

پدر میلاد در خصوص چگونگی اطلاع از حادثه سانچی گفت: یکشنبه صبح در حال رفتن به محل کار بودم که خواهر‌زاده ام- کارمند مدیریت بحران سازمان بنادر و کشتیرانی- تماس گرفت و از وقوع حادثه برای نفتکش خبر داد که با ناباوری گفتم میلاد و همکارانش تا الان باید به کره رسیده یا حتی در راه برگشت باشند. وقتی سراسیمه به محل کارم رسیدم همکارانم گفتند که برای نفتکش حادثه رخ داده و اسم میلاد هم در فهرست مفقودان است.

وی با بیان اینکه با گذشت سه روز از وقوع حادثه با هماهنگی شرکت ملی نفتکش به چین اعزام شده و از نزدیک در جریان امداد‌رسانی قرار گرفته ادامه داد: به‌دلیل اینکه حادثه در آبهای کشور چین رخ داده بود فرماندهی عملیات امداد و نجات نیز با کشور چین بود و هرگونه اقدامی باید با نظر و تأیید کارشناسان تیم عملیات انجام می‌شد.

 

وی در خصوص نحوه امداد‌رسانی و میزان تلاش چینی‌ها برای اطفای حریق و نجات خدمه ابراز داشت: تیم عملیاتی با شش فروند آتشخوار و چند فروند کشتی اطفای حریق تلاش کردند ولی چون وزش باد یا خیلی شدید بود که باعث شعله ورتر شدن آتش می‌شد یا بسیار آرام بود که باعث متراکم شدن گازهای متصاعد با اکسیژن هوا و انفجار می‌شد به همین خاطر در هر دو حالت امکان امداد‌رسانی بیشتر را نمی‌داد. انفجار آخر نیز به‌دلیل فروکش کردن وزش باد بود که باعث شعله ور‌تر شدن آتش به ارتفاع بیش از 400 متر و طول هزارمتری شد.

آروی در پاسخ به این سؤال که گفته می‌شود عملیات اطفای حریق توسط چینی‌ها شبانه روزی نبوده ابراز کرد: اصولاً چینی‌ها خیلی سرعت عمل و عجله در کار خود ندارند. به ناچار فرماندهی عملیات نیز با آنها بود. از طرفی شرایط جوی نیز باعث می‌شد که کار امداد‌رسانی با سرعت پیش نرود. به هر صورت تیم عملیاتی تلاش کردند ولی مشیت الهی تقدیر را این گونه رقم زد و من به جانفشانی فرزندم در راه خدمت به کشورش افتخار می‌کنم.

وی در خصوص علت وقوع حادثه گفت: حادثه سانچی در تمام تاریخ دریانوردی بی‌سابقه است و با وجود اینکه سال‌ها تجربه کار روی کشتی و نفتکش را دارم ولی کسی نمی‌تواند بگوید این حادثه چگونه رخ داده و مقصر حادثه چه کسی است و دیگر سؤالات را پاسخ داد. تنها متخصصان و کارشناسان می‌توانند ابعاد و زوایای حادثه را با بررسی پاسخ و تشریح کنند.

پدر شهید میلاد آروی در خصوص امکان یافتن پیکرهای جانباختگان حادثه گفت: چون کشتی هنوز در زیر آبهای اقیانوس شناور است پس از اینکه به عمق نشست با بررسی دقیق شرایط کشتی و شرایط پیکرها توسط متخصصان می‌توان اظهار نظر کرد، اما مسئولان قول هرگونه تلاش برای یافتن پیکرهای جانباختگان را داده‌اند. در خصوص تعیین تکلیف سه پیکر به دست آمده نیز شرط چینی‌ها در تحویل اجساد منوط به ارسال نمونه دی. ان.‌ای همه 32 خدمه کشتی است.

شناسایی پیکر میلاد
وی ادامه داد: آنچه که از عکس‌ها و تصاویر پیکرها دیدم دو پیکر به علت مجاورت با شعله‌های آتش قابل شناسایی نبود ولی پیکر دیگری که در روزهای نخست در چند مایلی کشتی از آب گرفته شده بود کاملاً سالم و قابل شناسایی بود که شواهد نشان می‌دهد در لحظه وقوع حادثه روی عرشه کشتی بوده و چون شدت حادثه زیاد بوده بر اثر استنشاق گازهای سمی در آب جان خود را از دست داده است.

آروی با بیان اینکه زمان دقیق انتقال پیکر و مراسم تشییع و تدفین هنوز مشخص نیست، اضافه کرد: پیکر میلاد پس از انجام آزمایش دی. ان. ‌ای به ایران منتقل و در شاهین شهر تشییع و تدفین خواهد شد.
وی ادامه داد: میلاد پـــــــــسری جسور، باهوش، خوش رفتار و هیأتی بود که به کارش خیلی علاقه داشت. او حرفه‌ای بود و همه از کارش راضی بودند. حدود چهار سال قبل ازدواج کرده و منتظر به دنیا آمدن فرزندش بود اما مشیت الهی برآن بود که قبل از به‌دنیا آمدن فرزندش در جنگ اقتصادی و در راه خدمت به کشور جان خود را از دست بدهد و من به داشتن چنین فرزندی افتخار می‌کنم.

مأموریت‌های میلاد 4ماه طول می‌کشید
همسر داغدار شهید آروی که کم سن و سال و شش ماهه باردار است با چشمانی اشکبار از اخلاق خوش، تعصب و خانواده دوست بودن میلاد گفت و با اشاره به سختی‌های کار دریانوردان اظهارداشت: سفرهای میلاد تقریباً سه الی چهار ماه طول می‌کشید. آخرین بار 23 مهرماه از شاهین شهر به محل کارش در عسلویه رفت و قرار بود از کره جنوبی که برگشت به مرخصی بیاید. تلفنی هم آخرین بار دوشنبه هفته قبل از حادثه صحبت کردیم و قرار بود به کره جنوبی که رسید تماس تصویری بگیرد.

وی ادامه داد: میلاد مرد خوش رفتار، سختکوش، با غیرت، متعصب و هیأتی بود و دوست داشت کارهایش را بموقع انجام دهد، .عاشق مجالس عزاداری امام حسین(ع) بود به‌طوری که 10 روز قبل از محرم که برای کمک به برپایی هیأت می‌رفت تا 10 روز بعد محرم کمتر همدیگر را می‌دیدیم. او هیأت‌داری می‌کرد و به قدری دمام می‌زد که دستانش تاول می‌زد.

پسرم خواب حادثه را دیده بود
وی ادامه داد: بی‌صبرانه منتظر به‌دنیا آمدن فرزندمان بود حتی از مدت‌ها قبل اسم هم انتخاب کرده بود. تصمیم داشتیم قبل از به‌دنیا آمدن فرزندمان اتاقش را رنگ آمیزی و وسایلش را بچینیم. مدام در تماس‌ها تأکید می‌کرد به تنهایی کاری انجام ندهم و نگران نباشم.آخرین بار که به مرخصی آمده بود یک روز صبح که داشتیم صحبت می‌کردیم گفت؛ خواب عجیبی دیده و فکر نمی‌کند فرزندمان را ببیند، اما از من‌ خواست بخوبی از فرزندمان مراقبت کنم تا درآینده انسانی موفق و خدمتگزار به کشور شود.