اگر اولین بار متوجه موضوع نشدید، دوباره و دوباره تلاش کنید. این جمله درباره فیلم ها نیز صدق می کند. اگر یک فیلم را بیش از یکبار ببینید می توانید به جزئیاتی پی ببرید که معنایی جدید به کل آن می دهد. یا حداقل بخشی از شک و تردید هایتان را از بین می برد. همه فیلم ها چنین ویژگی را ندارند و برای همین امروز می خواهم لیستی از این نوع فیلم ها را در اختیارتان قرار دهم. امیدوارم شما هم در بخش کامنت ها به من و دیگر دوستانی که این مقاله را مطالعه می کنند چند مورد مشابه پیشنهاد دهید.
(Pi ( 1998
اگر اهل ریاضیات نیستید دلیل نمی شود که از این اثر فوق العاده پیچیده آرنوفسکی خوشتان نیاید. فیلم درباره یک ریاضی دادن است که غرق در اعداد است. و البته حتی اگر حسابتان قوی هم باشد دلیل نمی شود این فیلم را کامل درک کنید. دلیلش این است که تم پیچیده این فیلم فراتر از دنباله فیبوناچی است.
(Memento ( 2000
اگر سریال سنفیلد را دیده باشید در یکی از اپیزودهایش همه چیز برعکس پیش می رود یعنی از آخر به اول. حالا همان اپیزود را به خاطر بیاورید اما با پیچیدگی فوق العاده بیشتر و یک قتل. به لطف پایان بی نظیر و داستان هوشمندانه، فیلم اسرار آمیز غیر خطی کریستوفر نولان تبدیل به یکی از بهترین فیلم های گیج گننده تاریخ سینما شد.
(Primer ( 2004
تا قبل از اینکه Primer به میان بیاید تمام فیلم هایی که درباره سفر در زمان ساخته می شد بسیار ساده بودند اما این فیلم باعث می شود به سراغ کتاب فیزیک بروید. مهم نیست چند بار این فیلم را دیده ایم اما هنوز نتوانسته ایم تمام اتفاقاتی که در آن می افتد را درک کنیم.
(Mulholland Drive ( 2001
اگر از طرفداران فیلم های دیوید لینچ باشید می دانید فیلم های او بسیار پیچیده است و به دنبال معنای معنا. هر بار که Mulholland Drive را می بینید متوجه تصویری مخفی و تفسیری جدید می شوید. Mulholland Drive مثال کاملی است لایه های پیازی یک فیلم. شاید صحنه به صحنه آن نیاز به رمزگشایی داشته باشد و در غیر اینصورت برایتان هیچ معنایی نخواهد داشت.
(2001: A Space Odyssey ( 1968
بیشتر علاقه مندان به سینما و فیلم بر این عقیده هستند که کوبریک یک نابغه واقعی است. اما توضیح 2001: A Space Odyssey حتی با تجربه ترین بیننده ها را نیز درمانده می کند.
(Cloud Atlas ( 2012
فقط با فکر کردن به این اقتباس از رمان دیوید میشلز سرمان گیج می رود. روایت های متقاطع، پرش از یک مکان به مکانی دیگر و رابطه گیج کننده کاراکترها این فیلم را تبدیل به پازلی فوق العاده کرده که حل کردنش ساده نیست.
(The Prestige ( 2006
می دانیم که یک جادوگر باید گیجمان کند. اما این فیلم خوش ساخت و دلهره آور شما را وارد داستانی می کند که مات و مبهوت می شوید. اگر به دنبال فیلمی هستید که رمز و رازش سر راست باشد The Prestige آن فیلم نیست. چند بار این فیلم را ببینید و شاید برخی از سوالاتتان جواب داده شود!
(Donnie Darko ( 2001
در ظاهر، Donnie Darko را می توان فیلمی دید که به روایت داستان نوجوانی پریشان می پردازد که توهم دیدن خرگوشی بزرگ را دارد. اما وقتی جدی تر نگاهش کنید این فیلم به عمق می رود. خود را آماده کنید که بپرسید همه اینها به چه معنا است؟
(The Fountain ( 2006
The Fountain از آن دسته فیلم هایی نیست که وقتی مشغول انجام کارهای روزمره هستید پخشش کنید و با یک نیم نگاه کل داستان را متوجه شوید. فیلمی که در ظاهر داستانی عاشقانه می آید در واقع سفری فکری است که باید ساعت ها وقت بگذارید تا متوجه شوید چه اتفاقی افتاده.
(Inception ( 2010
باز هم نولان با یکی دیگر از فیلم هایش کاری می کند از مغزمان کار بکشیم. Inception بدون شک یکی از آن فیلم هایی است که باعث می شود پیوسته با خود یا دوستانتان در پی توضیح برایش باشید. صحنه پایانی فیلم مسلما یکی از بحث برانگیزترین نقاط آن است.
(Synecdoche, New York ( 2008
چارلی کافمن در فیلم Adaptation از ساختار داستان سرایی استفاده کرده بود. اما هنگام نوشتن و کارگردانی Synecdoche, New York از واقعیت های متناوب استفاده کرد. در اوایل فیلم کمی به فکر می روید اما با ادامه شاید فریاد بزنید اینجا چه خبر است؟!
