یک سرماخوردگی معمولی و آنفلوآنزا از چندین جهت شبیه یکدیگرند، به طوری که تشخیص آنها از یکدیگر در مراحل اولیه تقریبا سخت است، اما با مطالعه بیشتر درباره علائم هر یک می توان به تفاوت های آنها پی برد.
به گزارش به نقل از سلامت آنلاین، عطسه، سرفه، گلو درد، ایجاد خلط در گلو و گرفتگی و ترشحات بینی از جمله مشخصات هر دوی این بیماری هاست، اما تب کردن و درد بدنی که به یکباره و شدید ایجاد می شود از جمله نشانه های ابتلا به آنفلوآنزا است که اگرچه در برخی افراد فقط باعث چندین روز ناراحتی و بی حالی می شود اما می تواند در عده ای از افراد به ویژه کودکان، سالمندان و افرادی که سیستم دفاعی بدنشان ضعیف است، منجر به عوارض مهلک و کشنده شود.
اغلب اوقات تشخیص و تمایز بین این دو بیماری در مراحل اولیه آنها کار سختی است. از علائم اختصاصی آنفلوآنزا تب با درجه بالا، لرز کردن، بدن درد شدید و حالت تهوع و رفلاکس معده است. اما عوارض سرماخوردگی معمولا به آب ریزش بینی، گلو درد، افزایش ترشحات بینی و گلو، خس خس سینه و گاهی گوش درد محدود می شود. در این بین تب شدید از نشانه های بارز ابتلا به آنفلوآنزا است.
شروع یکباره علائم و شدت آنها نیز دلیلی بر وجود آنفلوآنزاست. اکثریت افراد هنگام سرماخوردگی نشانه های آن را از چندین روز قبل از عود احساس می کنند اما عوارض آنفلوآنزا بدون نشانه ای از قبل، به یکباره و شدید فرد را درگیر می کند. شروع آنفلوآنزا به قدری سریع و آنی است که دقیقا در لحظه ای که شما خوب و سلامت هستید، یک دقیقه بعد دچار سردرد شده و بدنتان شروع به عرق سرد کردن می کند و به دنبال آن احساس گیجی، منگی، نفس های کوتاه و بریده بریده و درد قفسه سینه خواهید داشت که همگی این موارد نشانه آن است که شما به آنفلوآنزا مبتلا شده اید که در صورت عدم درمان ممکن است به ذات الریه( سینه پهلو ) یا نوعی بیماری عفونی شدید تبدیل شود.
مادرانی که نوزاد خود را تازه به دنیا آورده اند و یا کودکانی کم سن و سال دارند، در صورت مشاهده همه و یا برخی از علائم فوق و خصوصا تب شدید حتما در طول 24 ساعت باید به پزشک مراجعه کنند.
افراد سالمند و یا مبتلایان به بیماری های خاص وابسته به سیستم دفاعی بدن و دستگاه تنفسی، مانند مبتلایان به ایدز، دیابت، بیماران ریوی و مبتلایان به آسم، در صورت مشاهده علائم، باید حتما به پزشک مراجعه و تحت درمان دارویی قرار گیرند زیرا این افراد بیشتر از بقیه مستعد ابتلا به عفونت های شدید و جدی تری هستند.
افراد سیگاری نیز به دلیل اینکه ریه های آسیب پذیری دارند و بیشتر مستعد ابتلا به ذات الریه هستند لازم است به محض مشاهده علائم آنفلوآنزاو قبل از حاد شدن آن، در مراحل اولیه بیماری، حتما به پزشک مراجعه کنند و تحت درمان دارویی قرار گیرند.
تهوع و استفراغ می تواند سبب خشکی و کم آب شدن بدن شود بنابراین افراد مبتلا به بیماری های گوارشی نیز در صورت ابتلا به آنفلوآنزاباید حتما تحت درمان دارویی قرار گیرند.
به هر حال، سرماخوردگی و آنفلوآنزا هردو نوعی عفونت تنفسی هستند که بسیار مسری بوده و از طریق تماس نزدیک با شخص مبتلا منتقل خواهند شد و ویروس ناقل آنها می تواند از طریق عطسه، سرفه و تماس با هر قسمتی از بدن که آلوده به باکتری باشد، به افراد سالم سرایت کند.
شستن زیاد دستها، استفاده از ماسک، گرفتن مرخصی از محل کار یا تحصیل و استراحت در منزل در طول مدت بیماری و حداقل تا زمانی که تب دارید می تواند در کاهش انتقال ویروس و سرایت بیماری به سایر افراد بسیار کمک کننده باشد.
نکته دیگر اینکه هر دوی این بیماری ها دوره ای هستند بدان معنی که تا زمان از بین رفتن ویروس از بدن طول درمان خواهند داشت و در این مدت، مراقبتهای پزشکی، استراحت مناسب، نوشیدن مایعات کافی به منظور آب رسانی به بدن و کنترل بیماری با داروهای تجویز شده علائم بیماری را کنترل کرده و از شدت آنها می کاهد.
داروهای ضد ویروس شدت علائم را هم در سرماخوردگی و هم در آنفلوآنزا کاهش می دهند و بیشترین اثرات دارویی زمانی است که در مدت 48 ساعت پس از شروع اولین علائم مصرف شوند.
مرکز مبارزه با بیماری در امریکا تاکید کرده است که افراد به منظور محافظت بیشتر بدن در برابر ویروس آنفلوآنزا واکسیناسیون شوند. استفاده از واکسن آنفلوآنزا می تواند در جلوگیری از ابتلا به این بیماری کمک کرده و در صورت ابتلا به آن شدت علائم بیماری را کاهش دهد. این مرکز توصیه اکید کرده است که کودکان، زنان باردار، سالمندان و افرادی که سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است و نیز برخی از افراد مبتلا به بیماری های خاص مانند ایدز با مشورت پزشک، حتما در برابر ویروس آنفلوآنزا واکسینه شوند. مطالعات نشان داده اند که واکسن آنفلوآنزا حدود سی درصد در جلوگیری از ابتلا به ویروس و کاهش شدت علائم موثر است.
