کلوئید، رشد بیش از حد بافت اسکار (محل ترمیم زخم) است که به صورت نرم، برجسته و محکم پس از آسیب روی پوست ایجاد می‌شود. این بیماری ممکن است به صورت خانوادگی، مشاهده شود و در سیاه‌پوستان شایع‌تر است.
کلوئید رشد بیش از حد بافت اسکار با شکل نامنظم، محکم و خارش‌دار است. کلوئیدها بافت‌هایی نرم و براق بوده و در پوست روشن به صورت قرمز مایل به صورتی و در پوست تیره به رنگ قهوه‌ای ظاهر می‌شوند. کلوئید معمولاً زمانی که نقصی در روند ترمیم باعث تولید بیش از حد پروتئین کلاژن پوست می‌شود در سطح یک زخم ایجاد می‌گردد. کلوئیدها معمولاً در سیاه‌پوستان شایع هستند و استعداد به آن‌ها ممکن است به صورت خانوادگی دیده شود. اگر شما مستعد به ایجاد این توده‌ها هستید ممکن است پس از هر نوع آسیب پوستی از جمله: بریدگی‌ها، سوختگی‌ها، آکنه، گزش حشرات، خال کوبی، سوراخ کردن جهت جواهرات و جراحی کوچک ایجاد شوند. به ندرت کلوئیدها به طور خود به خودی و بدون هیچ علت ناشناخته‌ای به وجود می‌آیند. کلوئیدها ممکن است تقریباً در هر جایی از بدن ایجاد شوند، اما معمولاً روی سینه، شانه‌ها و لاله‌های گوش به وجود می‌آیند. این توده‌ها معمولاً بی‌ضررند، هرچند کلوئیدهای بزرگ ممکن است ظاهر ناخوشایندی داشته باشند.
اقدام برای درمان:
پزشک ممکن است یک کورتیکواستروئید را به داخل بافت اسکاری تزریق کند یا نوارهایی را تجویز کرده که حاوی یک کورتیکواستروئید موضعی باشند که می‌توان آن را به اندازه‌های مناسب برید و بر روی کلوئید قرار داد که باعث چروکیده شدن اسکار می‌شود و یا کرم اسکار به نام (رژودرم) را تجویز کند تا مدت زیادی مورد استفاده قرار گیرد و به مرور زمان کلوئید را درمان کند. با وجود درمان کلوئید ممکن است ماه‌ها و حتی سال‌ها زمان ببرد تا ناپدید شود. جراحی و درمان با لیزر معمولاً بی‌تأثیرند زیرا بافت اسکاری جدید کلوئید دیگری را تشکیل خواهد داد.
منبع مقاله :
حاجی شریفی، احمد، (1395)، دائرة المعارف گیاه درمانی ایران، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ پازدهم.