فستیوال رنگ و جشن بالن آرزوها؛ این موج و مُد جدید این روزهای گردشگری و طبیعت‌گردی برخی برگزارکنندگان تورهای گردشگری شده است.
به گزارش ، شزق نوشت: فراخوان‌هایی در اینستاگرام و تلگرام و بستن تور با یک تا چهار، پنج اتوبوس و راهی‌شدن به سمت مناطق بکر طبیعت ایران؛ اما این تنها یک روی سکه این تورها است. روی دیگر آن به تخریب و آسیب‌های گاه جبران‌ناپذیر مناطق بکر طبیعی مربوط است. وقتی گروهی پرتعداد از گردشگران که حساسیت چندانی به حفاظت از طبیعت ندارند، وارد این مناطق می‌شوند و با خود ردی از رنگ‌های شیمیایی (البته گفته می‌شود این رنگ‌ها برای انسان خطر ندارد؛ ولی آیا برای طبیعت هم بی‌خطر هستند؟) صدای بلند موسیقی، چرخ ماشین‌های آفرود و همین‌طور صدها بالن کاغذی یا پلاستیکی بر جای می‌گذارند، بدیهی است که دست‌کاری عمده‌ای در ساختار طبیعی مناطق اعمال شده است. موجی که حتی با اعتراض و مخالفت تعداد زیادی از فعالان گردشگری و طبیعت‌گرد هم مواجه شده است. این گفته یکی از فعالان در نقد همین تورهاست:
«به‌تازگی موجی از سوی تعدادی از بچه‌های سفر راه افتاده که پشت‌سرهم فستیوال رنگ و بالن آرزوها می‌گذارد، بدون توجه به آلودگی محیط زیست. فقط برای جمع‌کردن لایک بیشتر. متأسفانه هیچ‌کس هم جلودارش نیست. خواهش می‌کنم به جای نمایش، طبیعت‌دوست واقعی باشیم. یک نفر در شبکه‌های اجتماعی شدیدا ادعای سفری‌بودن و علاقه‌مند محیط زیست‌بودن دارد؛ ولی فقط فالوئر و لایک برایش مهم است و البته جمع‌کردن گردشگر بیشتر مهم است. همین چند وقت پیش یک فستیوال برگزار کردند، در نمرود، خیلی از هیچ‌هایکرها آن برنامه را یادشان است که نصفه‌شب ریختند آنها را جمع کردند؛ ولی برایشان عبرت نشد و باز هم فستیوال پشت فستیوال... یا همین چند روز پیش در جزیره هنگام یک جماعت ٦٠، ٧٠ نفری آمده بودند، بعد از رفتنشان دیدم قسمتی از ساحل را رنگی کرده‌اند، کلی هم زباله رها کرده‌اند به امان خدا. من معتقدم اگر کسی ادعای طبیعت‌گرد‌بودن و این‌کاره‌بودن دارد، در وهله اول باید به گروهش یاد بدهد زباله‌هایشان را جا نگذارند. باید به آنها یاد بدهی، حافظ محیط زیست باشند. نه اینکه یک گروه بزرگ آدم ببری تا ثابت کنی من خفن هستم! بعد هم اینستاگرام را پر کنی از عکس‌هایت».
او در بخش دیگری از انتقادات خود به این اقدامات هم این‌طور اشاره کرده است: «به او می‌گویم آقا این چند صدتا بالن آرزویی را که فرستادی هوا، چه کسی می‌خواهد جمع کند؟ می‌گوید اینها کاغذی هستند و یک آفتاب بخورد به طبیعت برمی‌گردد! کاغذ سه ماه طول می‌کشد تا جذب طبیعت بشود؛ ولی در این سه ماه زیبایی بصری چه می‌شود؟ طبیعت زشت نمی‌شود؟ همه چیز شده کپی ناشیانه از کارهای خارج. می‌خواهی ادای فستیوال رنگ هندی‌ها را دربیاوری؟ فقط رنگ‌بازی‌اش را دیده‌ای؟ رفتی جست‌وجو کنی که کجا باید رنگ ریخت؟ رفتی تحقیق کنی این رنگ‌ها چه آسیبی به طبیعت می‌زنند؟ تو حتی نمی‌دانی کاغذ در چه مدت جذب طبیعت می‌شود! فقط «برگزاری» برایت مهم است! طبیعت، محیط زیست، اینها اموال عمومی همه ما هستند. باید برای تک‌تک ما مهم باشند.
من به‌عنوان یک طبیعت‌دوست واقعی این چیزها برایم دغدغه است. حس می‌کنم دارند با این کارها به خانه‌ا‌م تجاوز می‌کنند».این هم نقد یکی دیگر از فعالان این حوزه به برگزاری این مدل تورهای گردشگری است: «چند وقتی است مسخره‌بازی جدیدی به نام فستیوال یا تور رنگ‌بازی به راه افتاده که از دوستان آگاه، فرهیخته، گرامی و طبیعت‌دوست واقعی خواهش می‌کنم چنین برنامه‌های مخربی را که با حضور پرتعداد و رفتار غیرمسئولانه‌شان باعث تخریب و تهدید جنگل، مرتع، پوشش گیاهی بیابان، کویر، حیات وحش و جامعه محلی می‌شوند، به‌شدت تحریم کنید تا دست سودجویان و افراد نا‌آگاه از منابع طبیعی کشور کوتاه و قطع شود».اما برگزارکنندگان در پاسخ بر معدنی‌بودن این رنگ‌ها تأکید می‌کنند و مدعی شده‌اند این رنگ‌ها معدنی است و به طبیعت آسیبی نمی‌زند.
تنها مشکل این رنگ‌ها، رنگی است که از آن به جا می‌ماند که آن هم پس از یک بارش باران از بین خواهد رفت. این در حالی است که طبق آمارهای رسمی در هندوستان در سال ٢٠١٥ بیش از ٢٠٠ نفر در طول جشن رنگ‌ها به دلیل مسمومیت شدید به رنگ در بیمارستان بستری شده و حتی یک نوجوان ١٣ساله به علت همین نوع مسمومیت جان خود را از دست داده است.با‌این‌حال پس از کارزاری که تعدادی از دوستداران محیط زیست علیه این تورهای گردشگری آغاز کرده و در نقد این اقدامات مطلب نوشته‌اند، بحث‌های پردامنه‌ای میان طبیعت‌گردان به راه افتاد و تعدادی از برگزارکنندگان این فستیوال‌ها از برگزاری تور جشن رنگ‌ها خودداری کرده و پذیرفته‌اند کارشان اشتباه بوده است. عده‌ای هم در صفحات خود در شبکه‌های اجتماعی از دیگر طبیعت‌گردان و دوستداران طبیعت عذرخواهی کردند. یکی از برگزارکنندگان این مدل تورها چند روز پیش در صفحه اینستاگرام خود با گذاشتن یک پست این‌طور نوشت: «من شخصا جزء آن دسته هستم که این مدل برنامه‌ها را برگزار کردم و با وجود استفاده از رنگ‌های خوراکی و بدون ضرر باز هم اگر به طبیعت آسیبی رسانده‌ام، معذرت می‌خواهم و اعلام می‌کنم ای کاش این کار را نکرده بودم».
