«اهتزاز آخرین پرچم» که فیلم افتتاحیه جشنواره فیلم نیویورک بود، به‌نوعی دنباله «آخرین مأموریت» The Last Detail اثر هال اشبی Hal Ashby در سال 1973 محسوب می‌شود. هرچند ارتباط زیادی بین دو فیلم وجود ندارد، اما «آخرین مأموریت» یک فیلم فوق‌العاده بود و نباید شانس تماشای آن را از دست داد. قبلاً با فیلم «شکارچی انسان» Manhunter و «سکوت بره‌ها» The Silence of the Lambs مواجه شده بودیم که هردو با اقتباس از کتاب‌های مرتبط ساخته‌شده بودند اما بسیار باهم تفاوت داشتند.
پس‌ازآنکه دریل پونیکسن Darryl Ponicsan کتاب «اهتزاز آخرین پرچم» را در سال 2005 نوشت، تصمیم گرفت به شخصیتی که در آخر داستان می‌‌میرد به شیوه مارک تواین («خبر مرگ من بسیار اغراق‌آمیز بود») عمر دوباره دهد. این ایده باعث شکل‌گیری فیلم ریچارد لینکلیتر Richard Linklater شد که سه شخصیت اصلی «آخرین مأموریت» را با اسم‌های جدید و روابط متفاوت به فیلم جدید آورده است.
اتفاقات فیلم در سال 2003 می‌گذرد. استیو کارل Steve Carell در نقش لری که در بیشتر صحنه‌ها او را «دکی» صدا می‌زنند ظاهرشده و یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌هایش تا امروز را به نمایش گذاشته است. برایان کرانستون Bryan Cranston در نقشی که جک نیکلسون در فیلم قبلی ایفا کرده ظاهرشده و اسمش به «سال» تغییریافته و صاحب یک میخانه در نورفک است. لارنس فیشبرن Laurence Fishburne نقش مولر را بازی کرده؛ آدم شروری که حالا به یک کشیش تبدیل‌شده است.
لری سرزده به دیدن سال در میخانه‌اش می‌رود و کمی طول می‌کشد تا سال او را به‌جا آورد و تا مدتی ملاقاتشان باهم ادامه دارد. یک روز صبح لری از سال می‌خواهد که او را به مکان نامعلومی برساند که بعد مشخص می‌شود آنجا کلیسای مولر است. هر سه شخصیت از زمان جنگ ویتنام یکدیگر را ندیده بودند و نقاط اشتراک زیادی باهم ندارند. لری تعریف می‌کند که پسرش لری جونیور در جنگ عراق کشته‌شده و حالا از سال و مولر می‌خواهد او را در تحویل گرفتن جنازه پسرش همراهی کنند.
مشخص است که این سه نفر روابط عمیق‌تری نسبت به شخصیت‌های فیلم «آخرین مأموریت» دارند. لینکلیتر به‌اندازه کافی نکات مبهم برای کشف اتفاقاتی که در گذشته افتاده برای بیننده باقی گذاشته است. در فیلم هرگز به گذشته این سه نفر در جنگ اشاره نمی‌شود اما آنها مسائل بغرنجی را دیده‌اند و اتفاقات وحشتناکی رخ‌داده است. فیلم به‌صورت سربسته اشاره می‌کند که آنها در طول جنگ به‌صورت تفریحی از مورفین استفاده می‌کرده‌اند و اگر مسئله‌ای در یافتن دارو برای آنها پیش می‌آمد، لری همه‌چیز را گردن می‌گرفته است. حقیقتاً شیوه تلویحی که در بیان داستان‌های زمان جنگ استفاده‌شده بسیار مطلوب است.
در اصل «اهتزاز آخرین پرچم» یک سفر جاده‌ای است و بسیار به سه‌گانه «پیش از طلوع» Before Sunrise شبیه است که حالا به‌جای دو هم‌سفر عاشق، سه مرد میان‌سال را می‌بینیم. در اینجا با یک فیلم ماجراجویانه و اکشن روبرو نیستیم. مهیج‌ترین قسمت فیلم جایی است که این سه نفر برای خودشان یکی از آن موبایل‌های تاشو می‌خرند و بسیار پر دیالوگ است.
ریچارد لینکلیتر و لارنس فیشبرن
رابطه میان کارل، کرانستون و فیشبرن بسیار خالص به نظر می‌رسد. در اولین برخورد پس از حدود 30 سال، آنها زیاد احساس نزدیکی ندارند اما در آخر این سه شخصیت متفاوت، به همبستگی نزدیکی می‌رسند که در یکی از اندوهگین‌ترین صحنه‌ها، به اوج خود می‌رسد. کمی سخت است که در آخر فیلم جلو اشک‌هایمان را بگیریم. این فیلم دنباله ارزشمند فیلم فوق‌العاده‌ای است که درواقع هیچ ارتباط قوی باهم ندارند. لینکلیتر موقعیتی برای سه بازیگر اصلی فراهم کرده که بازی‌های محشری را از خود ارائه دهند.
این مطلب برگرفته از نوشته مایک رایان Mike Ryan در سایت Uproxx است.
نظر سایر منتقدین درباره این فیلم چیست؟
لس‌آنجلس تایمز Los Angeles Times ؛ جاستین چنگ Justin Chang
در پس شوخی‌های عامیانه و عبارت‌های پرخاشگرانه، «اهتزاز آخرین پرچم» به نکته اساسی درباره انتخاب‌های مردم آمریکا در بین همه نسل‌ها برای خدمت به کشورشان و احساس خیانتی که پس از تحمل آن موقعیت‌ها در برابر آرمان‌های آنها شکل‌گرفته، اشاره می‌کند.
اسلیت Slate ؛ دانا استیونز Dana Stevens
نقطه قوت این فیلم در لطافت آن است. ریچارد لینکلیتر یکی از بهترین کارگردان‌های حال حاضر است و «اهتزاز آخرین پرچم» نهایت استعداد او در فیلم‌سازی را نمایش می‌دهد.
ایندی‌وایر Indiewire ؛ اریک کوهن Eric Kohn
بیش از همه، «اهتزاز آخرین پرچم» ارتباط جالب میان اشبی و لینکلیتر، دو فیلم‌ساز از دو زمان مختلف که ظرفیت‌های جامعه آمریکا و هویتشان در موقعیت‌های دشوار را در فیلم‌هایشان نشان می‌دهند، است. آن موضوع غمناک در چشمان لینکلیتر موضع تازه‌ای پیدا می‌کند که مردم عاصی و بیدار هنوز راهی برای خندیدن به آن پیدا می‌کنند.
توتال فیلم Total Film ؛ جیمز موترم James Mottram
لینکلیتر کارگردانی نیست که فیلم ضد جنگ خشن و اعتراضی بسازد. در عوض، با وقار بالایی بی‌اهمیت بودن درگیری‌های جنگی را زیر سؤال می‌برد. جدیدترین فیلم او یک رویکرد عالی برای مطالعه شخصیت‌های متفاوت انسان‌ها است.
آستین کرونیکل The Austin Chronicle ؛ مارجوری باومگارتن Marjorie Baumgarten
بازی‌های فوق‌العاده سه بازیگر اصلی ویژگی‌های مختلف از شخصیت‌ها را نشان می‌دهد که سرخوردگی آنها از ارتش و زندگی هنوز روحیه بالا و شوخ‌طبعی آنها را از بین نبرده است. لینکلیتر نیز در میانه زندگی حرفه‌ای‌اش به‌عنوان فیلم‌ساز، رنگ و لعاب بیشتری در کارهایش استفاده کرده است.![]()
کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.
Post Views:
0
