ماهان شبکه ایرانیان

مرورى بر وقفنامه‏هاى قرآن براساس نسخه‏هاى کتابخانه آستان قدس رضوى

وقف در جامعه اسلامى به عنوان یکى از سنتهاى پسندیده همواره مورد توجه و علاقه مسلمانان بوده است و موقوفات به صورت گسترده و در زمینه‏هایى متنوع در جامعه آشکار شده است

مرورى بر وقفنامه‏هاى قرآن براساس نسخه‏هاى کتابخانه آستان قدس رضوى
وقف در جامعه اسلامى به عنوان یکى از سنتهاى پسندیده همواره مورد توجه و علاقه مسلمانان بوده است و موقوفات به صورت گسترده و در زمینه‏هایى متنوع در جامعه آشکار شده است. از دیرباز وقف قرآن به مساجد، اماکن مقدسه و بقاع متبرکه وجهه همت واقفان متدین بوده است. آنان به قصد تقرب به خدا و خدمت‏به ساحت قدس امام‏علیه‏السلام و اظهار ارادت به عتبه مقدسه رضویه، نسخه‏هاى خطى نفیس خود را با ایمان و اخلاص تقدیم داشته‏اند.
در این مقال، از میان گنجینه غنى نسخ خطى قرآنهاى وقفى کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى مرورى خواهیم داشت‏بر عناوین و القاب رجال (1) واقف و تاملى در شیوه وقفنامه‏نویسى آنان، و منتخبى از آن آثار به شرح زیر ارائه مى‏گردد:

بخشهاى مختلف وقفنامه‏ها
 

هر وقفنامه معمولا بخشهاى زیر را در بردارد:

الف - عبارت عربى اول وقفنامه‏ها
 

وقفنامه‏ها معمولا با عبارات عربى که نمایانگر اعتقاد واقفان آنها است‏به صورت عبارتى کوتاه و گویا و گاه طولانى آغاز مى‏شود. شواهد زیر از این قبیل است:
1 - بسم‏الله خیر الاسماء الحمدلله الواقف على الضمائر المطلع على السرائر و الصلوة والسلم على خیر خلقه محمد و آله الاخیار و الاطهار و الابرار (ق 241). (2)
2 - بسم‏الله الرحمن‏الرحیم الحمدلله الواقف على الضمائر و النیات المطلع على السرائر و الخفیات و الصلوة والسلم على خیر خلقه محمد صاحب المعجزات الباهرات و آله المعصومین (ق 230).
3 - هو الحق هذا الجزء من القرآن المجید الذى هو بشرف خط سید الاوصیا و حجة‏الله على اهل الارض و السماء نفس الرسول و زوج البتول و ابى السبطین و امام الثقلین المخصوص باختصاص انما ولیکم الله المعزز باعزاز من کنت مولاه فعلى مولاه... وقف على الروضه المنوره المقدسه المطهره الرضیه الرضویه على ساکنها الف صلوة و سلام و تحیة (ق‏6).

ب - عبارات فارسى اول وقفنامه‏ها
 

علاوه بر عبارت «وقف مؤبد و حبس مخلد» که در اکثر وقفنامه‏ها بچشم مى‏خورد، واقفان عبارات دیگرى جهت تبیین و توضیح وقف آورده‏اند که به عنوان نمونه چند شاهد ارائه مى‏گردد:
1 - وقف مؤبد و حبس مخلد نمود این قرآن مجید و فرقان حمید را... خاقان جم خدم و قاآن فرشته حشم آن که به او فخر کند عز و جاه نام خوشش فتحعلى پادشاه
دام ظله به روضه سلطان الاولیا و برهان الاتقیاء ثامن الائمة النجباء و خدام و زائرین این روضه با احترام که از تلاوت آن مستفیض گردند. ق 108.
2 - وقت مخلد و حبس مؤبد نمود... قزاق‏خان این قرآن و فرقان حمید را بر مزار مرحومه مغفوره ... مهرالنساء صبیه خود که واقع است در تکیه... آستانه متبرکه منوره مطهره مقدسه امام ثامن ضامن مفترض الطاعة واجب العصمة بیرون نبرند در همانجا هر یک از مؤمنین که خواهند، تلاوت و قراءت نموده ثواب آن به روح مغفوره صلاحیت و فضیلت و تقوى شعار. ق‏257.
3 - وقف مؤبد و حبس مخلد صحیح شرعى نموده شد حسبة لله و طلبا لمرضاته این یک جلد کلام‏الله مجید بر حرم مطهر حضرت ثامن‏الائمه اعنى على بن موسى‏الرضا علیه الآف التحیة و الثناء و بر رواق مطهر آن برگزیده انام که مؤمنین و مؤمنات در آن تلاوت نمایند و بعد از فراغت از تلاوت این حقیر فقیر سراپا تقصیر واقف را به دعاى خیر یاد و شاد نمایند. ق‏447.

ج - شرایط وقفنامه‏ها
 

در اکثر وقفنامه‏ها عبارت: لایباع و لایوهب و لایرهن که هیچ کس حق فروش و بخشش و رهن را ندارد آمده است، همچنین واقفان براى استمرار موقوفات شرط یا شرایطى را در ضمن وقفنامه‏ها آورده‏اند که شواهد زیر از این قبیل است:
1 - از اطراف حرم مبارک بیرون نبرند مگر بجهت تعمیر. ق‏159.
2 - از آن موضع شریف و محل منیف نقل و تحویل ننمایند. ق 230.
3 - مقرر آن که از حرم محترم و کتابخانه تحویل و نقل نکنند. ق 108. 4 - مشروط آن که این قرآن مجید را از ضریح مبارک بیرون نیارند و در روى صندوق اطهر انور گذارند و در وقت تنظیف ضریح مقدس یکنفر قارى در این چند ساعت زمان اشتغال به این امر مبارک است تلاوت کنند و بعد از فراغ یا در همان مکان مقدس یعنى صندوق اقدس بگذارند، فمن بدله بعد ما سمعه. فاثمه على الذین یبدلونه... . ق‏109.
5 - بدست اطفال بى‏تمیز ندهند و بخارج حرم مطهر نبرند. ق 181.

د - لعن و نفرین در وقفنامه‏ها
 

نکته دیگرى که در پاره‏اى از وقفنامه‏ها خودنمایى مى‏کند نگرانى واقفان از تغییر و تبدیل شرایط وقف است. از این‏رو نفرین و لعنت‏خدا و رسول را براى متخلفان خواسته‏اند.
1 - فروشنده در لعنت‏خدا و نفرین رسول باشد. ق‏1047.
2 - بیرون برنده قرآن مزبور از مزار مزبور و فروشنده و خرنده... و سایر تصرفات تصرف کننده وقف به لعنت‏حق سبحانه و تعالى و نفرین رسول صلوات‏الله علیهم اجمعین گرفتار و از رحمت الهى بى‏بهره گردد. ق‏257.

ه - ثواب وقف
 

واقفان قرآن کریم به قصد قربت‏حضرت حق و ارادت به ساحت قدس على‏بن موسى‏الرضاعلیه‏السلام قرآن‏هاى خویش را وقف نمودند و ثواب تلاوت آن را نیز به روح امام همام و یا به روح پدر یا مادر خود واقف اختصاص داده‏اند.
1 - در حرم مطهر یا عمارات متبرکه به تلاوت آن اشتغال نمایند و ثواب تلاوت و قراءت را هدیه به ارواح مطهرات ائمه معصومین صلوات‏الله علیه اجمعین نمایند و استمداد از ارواح طیبین ایشان جسته روح کثیر الفتوح واقف معظم‏الیه و والدین بزرگوار ایشان را به قراءت سوره مبارکه حمد و توحید یاد و شاد نمایند. ق 231.
2 - ثواب آن را مفوض و مرجوع فرمود به روح کثیر الفتوح والدین خود... مبرورون مرحوم مهدى لشکرنویس... که در یوم لاینفع مال و البنون الامن اتى‏الله - بقلب سلیم عاید روزگار ایشان گردد. ق 584.

و - تولیت
 

تولیت عهده‏دار انجام امور موقوفه است که از طرف واقف به این سمت گماشته شده و در هر عصرى واقفان مراقبت از قرآنها را به متولیان جلیل‏الشان آستان قدس رضوى تفویض نموده‏اند:
1 - تولیت قرآن مزبور به عالیجاه تولیت و صدارت پناه سلاله السادات میرزا محمدعلى و بعد از فوت معظم‏الیه با متولیان عظام این روضه عرش احترام. ق 108.
2 - تولیت آن را مفوض نمودم هر عصرا بعد عصر و قرنا بعد قرن که جملگى مؤمنین و مؤمنات را ماذون سازد بتلاوت آن در مزار مزبوره. ق‏257.
3 - تولیت وقف مزبور را به جناب واقف معظم‏الیه مفوض نمود به متولیان جلیل‏الشان سرکار فیض آثار در هر عصرى از اعصار در حفظ و ضبط آن فراشان آستانه منوره را مامور فرمود که محبوس نگذارند و به اطفال بى‏تمیز ندهند. ق 231.

ز - نام و صفات واقفان
 

در خلال وقفنامه‏ها صفاتى براى واقفان آمده است که بیانگر خضوع و ارادت به پیشگاه قرآن و عتبه مقدسه امام همام مى‏باشد:
1 - الواقف هو تراب اعتباها و المفتخر بخدمة بابها اعنى سید سلاطین زمان ... المظفر شاه عباس الحسینى الموسوى الصفوى. ق‏6.
2 - وقف مخلد روضه رضیه رضویه ملکوتیه لاهوتیه نمود این قرآن مجید و فرقان حمید را کمترین خلق‏الله محمد معصوم وزیر سابق مازندران. ق 230.
3 - ... بعد از فراغت از تلاوت این حقیر فقیر سراپا تقصیر واقف را به دعاى خیر یاد و شاد نمایند. ق‏447.

ح - عبارات پایانى وقفنامه‏ها
 

بسیارى از متون وقفنامه‏ها پس از ذکر عبارت «لایباع ولایوهب و لایرهن‏» گاه به تمام یا بخشى از آیه «فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه على الذین یبدلونه ان الله سمیع علیم‏» (سوره بقره / آیه 181) نیز مزین شده است. شواهد زیر بدین قرار است:
1 - لایباع و لایوهب و لایرهن مقرر آن که در روضه مطهره مزبور تلاوت نموده فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه على الذین یبدلونه وقفا صحیحا شرعیا من شوایب الشک و الریب و کان ذلک فى یوم الخمیس شانزدهم شهر صفر ختم بالخیر. .. . ق 230.
2 - فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه على الذین یبدلونه و صیغه وقف جارى و واقع شد فى شهر جمیدى الثانى من شهور سنه‏1283. ق‏109.

ط - نقش و هیات مهرها
 

گاه واقفان در پایان وقفنامه مهرى که در آن «بسم‏الله الرحمن الرحیم‏» و یا حدیث: «انا مدینة العلم و على بابها» نقش شده بود مى‏زدند چند نمونه زیر از این قبیل است:
1 - مهر بیضى شکل که در آن حدیث‏شریف «انا مدینة العلم و على بابها» حک شده است. ق 182.
2 - مهر بسم‏الله الرحمن الرحیم که بر آن عبارت وقف روضه رضویه بطور مورب نوشته شده است. ق 845.
3 - نقش مهرى به هیات تاج با عبارت وقف روضه رضویه‏علیه‏السلام. ق‏466.

ى - بیت و مصراع پایانى
 

پاره‏اى از واقفان خوش ذوق نام خود را در میان بیت‏شعرى مى‏آوردند تا از این راه اعتقاد و ارادت خود را بنمایانند شواهد زیر بدین‏قرار است:
1 - کسى را که باشد محمد نصیر سزد گرد نهد بر ثریا سریر ق 100
2 - ندید کس به قرآنها نظیر این قرآن. ق 242.
3 - الهى گر شود لطف تو همراه شود گرگین ز مقبولان درگاه ق 485
4 - آن که خاک در على ولى است محسن بن محمد داعى است ق‏633

شیوه نگارش چند وقفنامه
 

هرچند وقفنامه‏هاى قرآن به اقتضاى موضوع و هدف واحد محتواى یکدستى دارند و بسیارى از عبارات و ترکیبات عینا تکرار مى‏شود ولى شیوه نگارش نویسندگان وقفنامه‏ها در زمانهاى مختلف متفاوت و گاه متغایر است‏بعضى از ابتدا تا انتها عربى، پاره‏اى با ویژگیهاى لغوى و رسم‏الخطى پارسى با عبارات کوتاه و دسته‏اى ترکیبى از هر دو شیوه را داراست، چند نمونه زیر مبین این موضوع است:
ابوالقاسم منصوربن محمدبن کثیر وزیر سلطان محمود غزنوى یکى از قدیمترین واقفان قرآن کریم به آستان قدس رضوى است وقفنامه خود را چنین مى‏نویسد:
سبله ابوالقاسم منصوربن محمدبن کثیر على المشهد بطوس فى شهر ربیع‏الاول سنة ثلاث و تسعین و ثلثمائة ابتغاء لوجه الله و طلبا لمرضاته لایباع و لایوهب و لایورث غفرالله له و لوالدیه. ق‏96.
واقف دیگرى به نام حاج حسن بن سپهسالار بن على مازندرانى وقفنامه قرآن مترجم خود را که با ویژگیهاى لغوى و رسم‏الخطى قرن ششم است‏بر قاعده فارسى قدیم و بدین شکل مى‏نگارد:
این سى پاره جمله قرآن وقف است‏به مشهد سید رضاعلیه‏السلام خداى تعالى براى مسلمان مؤمن رحمت کناد چون بیند یا بخواند دعاى خیر در کار فرمایند، این بیچاره ضعیف حاجى حسن بن اسفهسالار بن على مازندرانى دریغ ندارد حسبة‏لله تعالى را. ق 34.
دیگر وقفنامه سلطان حسین صفوى بر «مصحف بابرى که به خط اختراعى و دشوار ظهرالدین محمد بابر مؤسس سلسله تیمورى هند نوشته شده است‏»: (3)
بسم‏الله الرحمن الرحیم
الحمدلله الواقف على السرائر المطلع على الضمایر و الصلوة و السلام على سیدنا محمد اشرف الاوایل و الاواخر و على آله الموقوف على ولائهم غفران الکبایر و الصغایر، و بعد غرض از تنمیق این کلمات بصدق نیت‏حقیق آنست که کمترین کلب آستان امیرالمؤمنین تراب عتبه ائمه معصومین سلطان حسین صفوى موسوى حسینى وقف مؤبد و حبس مخلد نمود، این مجلد قرآن مجید منسوب بیکى از ائمه معصومین صلوات‏الله علیهم اجمعین را به این نهج که کتابدار سرکار فیض آثار امام مؤمنان و مقتداى کون و مکان قرة العین سیدالورى ثامن الائمه الهدى ابوالحسن على بن موسى الرضا علیه‏الصلوة و التحیة و الثناء در کتابخانه آن امام معصوم آن را ضبط نموده، هر یک از زوار کرام آن مضجع منور و مرقد مطهر که به کتابخانه مبارکه مزبور وارد شوند و اراده نمایند به زیارت و تقبیل خط مبارک آن حضرت مشرف شوند، و اگر توانند خواند در کتابخانه مبارکه تلاوت نمایند و از آنجا بیرون نبرند. وقفا صحیحا شرعیا لازما مؤبدا مخلدا بحیث لایباع و لایوهب و لایورث و لایرهن الى ان یرث الله الارض و من علیها و هو خیر الوارثین، تغییر دهنده وقف مزبور به لعنت ابدى و سخط سرمدى گرفتار گردد و کان ذلک فى شهر جمیدى الثانیه من شهور سنة تسع عشرة و مائة بعد الالف من الهجرة النبویة على مهاجرها الف صلواة و سلام و تحیه. (4)
وقفنامه زیر از نظر شیوه نگارش و سادگى بیان و احتواى موازین وقف و کمى عبارت قابل دقت است:
بسم الله الرحمن الرحیم
هو الواقف على الضمائر و الاسرار وقف مؤبد و حبس مخلد نمود آقاى حسین رادیو این یک جلد کلام‏الله شریف را به کتابخانه آستان قدس طبق شرایط مقرره دیگر از مصاحف شریفه کتب خطى کتابخانه مبارکه صیغه وقف چنین جارى شد. تحریر فى 21 شعبان المعظم‏1367 مطابق تیرماه‏1327. ق‏1949.

عناوین و القاب در قرآنها خطى وقفى
 

استفاده از عناوین و القاب در فرهنگ اسلام سابقه طولانى دارد، چنان که حضرت ابراهیم‏علیه‏السلام «خلیل‏» و حضرت موسى‏علیه‏السلام «کلیم‏» و حضرت محمدصلى الله علیه وآله «امین‏» لقب یافته‏اند. امامان شیعه نیز هر یک القابى خاص دارند، (5) سلاطین و فرمانروایان، امرا و خانواده‏ها، هر یک فراخور خویش، با القاب و عناوینى خاص ممتاز مى‏شدند در این جا نام گروهى از طبقات واقفان قرآن به ترتیب تاریخ وقف آورده مى‏شود. (6)

سلاطین:
 

1 - سلطان ابراهیم قطبشاه پادشاه گلکنده دکن «قرآن شماره‏106 / وقفى 970».
2 - شاه عباس اول (ق‏49 / وقفى 1005 ه . ق) و (ق‏6 و17 و27 / وقفى 1008) و (ق 42 و47 / وقفى‏1009) و (ق‏186 / وقفى‏1017) و (ق 11 / تاریخ وقف ندارد ساخت جلد 1295 ه . ق است) و ق 12 / تاریخ وقف هنگام وصالى بریده شده).
3 - نورالدین محمد جهانگیر پادشاه تیمورى هند ق‏137 / احتمالا1037
4 - سلطان عبدالله قطبشاه پادشاه گلکنده دکن ق 291 / وقفى 1051
5 - شاه سلیمان صفوى (ق 154 / وقفى 1090)
6 - سلطان حسین صفوى (ق 134 / وقفى 1108) و (ق‏773 / 1110) و (ق 50 / وقفى‏1119)
7 - فتحعلیشاه قاجار (ق 108 / وقفى‏1233)
این نکته یاد کردنى است که «شاهان صفوى برخلاف سلسله‏هاى پیشین چندان عناوین افتخارآمیز شخصى به خود نمى‏گرفتند اما به رسم عادت خود بر اطلاق نام کلب آستان على‏علیه‏السلام اصرار مى‏ورزیدند (7) و با آوردن عباراتى چون کمترین کلب آستان امیرالمؤمنین ارادت خود را به پیشگاه امامان و معصومان اظهار مى‏داشتند».

القاب همراه با عنوان «الدوله‏»:
 

پس از این که خلیفه مستکفى «333-334 ه . ق‏» به برادران بویه لقب معزالدوله و عمادالدوله و رکن‏الدوله اعطا نمود (8) بتدریج القاب با پسوند الدوله به فرماندهان و وزراء نیز داده شد.
1 - مشیرالدوله ق 1274 / وقفى‏1273 2 - طهماسب میرزا مؤیدالدوله ق‏109 / وقفى‏1283 3 - حمزه میرزا حشمت‏الدوله امیر جنگ ق 125 / وقفى 1288 4 - شمس‏الدوله ق 352 / وقفى 1284 5 - مؤیدالدوله ابوالفتوح میرزا فرزند حسام‏السلطنه ق‏1673 / وقفى 1300 6 - رکن‏الدوله محمدتقى میرزا والى خراسان و سیستان ق‏279 / وقفى 1301 7 - معتمدالدوله فرهاد میرزا فرزند عباس میرزا ق 1681 / وقفى 1301

القاب همراه با پسوند «الدین‏»:
 

این عنوان از قرن پنجم هجرى رایج گردید و بیشتر مختص حکمرانان، وزرا و فرماندهان مسلمان بود بر اثر استفاده زیاد بتدریج در ردیف عناوین دیوانى و معمولى قرار گرفت و سرانجام جزء نامهاى شخصى اشخاص درآمد. (9)
1 - جمال‏الدین على بن اسماعیل ق‏56 / وقفى 535 2 - کریم‏الدین جمال الاسلامى ابوالحسن بن ابى‏الفضل ق / 584 ق 3 - خواجه مظفرالدین پتکچى استرآبادى ق‏63 / وقفى 920 4 - بهاءالدین على بن قوام‏الدین موسوى ق 28 / وقفى 5 - نورالدین قلى‏کوتوال اصفهانى ق 210 / وقفى 1020 6 - شمس‏الدین محمود زین‏الدین خوزانى ق‏1887 / وقفى‏1347

لقب «بیک‏»، «بیگ‏»، «بک‏»
 

عنوان «بیک‏» به شاهزادگان و نجبا داده مى‏شد. این کلمه از قرن پنجم هجرى به بعد در آخر بعضى اعلام مثل طغرل‏بیک، یوسف‏بیک به عنوان لقب ذکر مى‏شده است و در عهد صفویه عنوان تشریفاتى افراد قزلباش بوده و بعد در غالب بلاد ایران و ماوراءالنهر عنوان حکام محلى بود. (10)
1 - ولى بیگ کیسى اردوبادى ق 190 / وقفى 1072 2 - الله وردى بیک ق‏1769 / وقفى 1111 3 - حاجى محراب‏بیگ دربندى ق 280 / وقفى 4 - محمدبیک بزار ساوه‏ى ق 661 / وقفى 1121 5 - امام‏قلى بیک یوزباشى ق 990 / وقفى 1135 6 - محمد حسن هروى بن جعفر بیک ق 170 / وقفى 1218

خواجه
 

به معنى کدخدا، رئیس‏خانه، سید، آقا، حکیم، دانا و... است.
این واژه لقب‏گونه‏اى است که براى تکریم به ابتداى نام اشخاص اضافه مى‏شده است.
1 - خواجه یاراحمد بن خواجه سلطان محمد نیشابورى ق 638 / وقفى 921 2 - میر زین ولد خواجه یار محمد جارخسى ق‏117 / وقفى 1044 3 - غلامعلى خواجه‏باشى ق‏159 / وقفى 1291 4 - آغه سهیل خواجه ق 111 / وقفى

امیر
 

به معنى پادشاه، فرمانروا، سلطان، خلیفه. این کلمه که با الف و لام تعریف یا بدون آن بر روى سکه‏هاى عربى و اسلامى دیده مى‏شود، اصلا براى خلفا وضع شده است. بخصوص وقتى که با الفاظ «المؤمنین‏» یا «المسلمین‏» اضافه شود، سپس به رؤساى سپاه و حکام و ارباب سیاست اطلاق شده. (11)
1 - امیر سید على حسینى ق‏59 / وقفى 940 2 - امیر محمدرضا استرآبادى ق 84 / وقفى 1011 3 - میرحلیم بدخشانى ق‏1859 / وقفى 1061 4 - میرسید على اصفهانى ق‏1919 / وقفى 1175 5 - امیر نور محمدخان تالیر فرمانفرماى مملکت‏سند ق 141 / وقفى‏1236 6 - میرحسینى ولد میر اشرف الحسینى ق 968 / وقفى 1241 7 - میر شاه اسدالله بن میرعلى طباطبایى ق‏1047 / وقفى‏1046

خان
 

رئیس، امیر، بزرگ. «لقب‏گونه‏اى است که در آخر اسماء مردان درآید و پس از سلطه مغول این لقب در ایران متداول شد و پیش از آنان این کلمه بدین‏گونه دیده نمى‏شود و مترادف آقا، خواجه، مهتر، است...» (12)
1 - ابوتراب ملقب به اعتمادخان فرزند میرزا غیاث‏الدین محمد رازى ق‏153 / وقفى ربیع‏الثانى 1040 ق 2 - قزاق‏خان ق‏257 / وقفى‏1079 ه . ق 3 - على بن نجفقلیخان زنگنه ق‏136 / وقفى 1098 ه . ق 4 - خدایار خان بهادر ثابت جنگ عباسى ق 122 / وقفى 1148 ق 5 - محمدحسین خان بیگلربیگى ایل چمشگزک و خبوشان ق‏113 / وقفى 1155 ق 6 - رضا قلى‏خان گرایلى ق 608 / وقفى 1172 ه . ق

میرزا
 

اسم مرکب مخفف میرزاده و امیرزاده. بیشتر از القاب شهزادگان بود و در اصل امیرزاد بود که الف آن از کثرت استعمال حذف شده و بر کسى که مادرش علویه باشد نیز اطلاق شود. (13) به مردم شریف و پاک‏نژاد، کاتب و نویسنده و منشى، دفتردار و حسابدار نیز گفته‏اند.
1 - میرزا نظام‏الملک نظام الملکى ق 255 / وقفى‏1063 ه . ق 2 - میرزا نورالله بن دیانت‏خان ق‏213 / وقفى 1071 ه . ق 3 - میرزا ابوالحسن مستوفى ق‏227 / وقفى 1088 ه . ق 4 - میرزا محمد معصوم ق 230 / وقفى‏1119 ه . ق 5 - میرزا سید على ق 182 / وقفى 1120 ه . ق 6 - میرزا حسین بن حاجى قاسم بیات ساکن احمد شاهى (قندهار) ق 204 / وقفى 1224 ه . ق

قاضى
 

1 - قاضى رفیع‏الدین حسینى ق‏1497 / وقفى‏1043 ه . ق 2 - قاضى جهان حسنى ق‏147 / وقفى اوایل قرن 12

ملا
 

1 - ملا محمدتقى سبزوارى ق 175 / وقفى‏1203 ه . ق 2 - ملا محمد جوانشیر ق‏953 / وقفى 1230 ه . ق 3 - ملا محمد شریف تربتى ق‏427 / وقفى‏1287 ه . ق 4 - ملا حسین کاشى ق‏1133 / وقفى‏1289 ه . ق 5 - ملا جعفر ق 1811 / وقفى 1295 ه . ق 6 - ملا جواد ق‏353 / وقفى 1305 ه . ق

شیخ
 

1 - شیخ محمد فقیه الاسلام نجفى قندهارى ق 380 / وقفى‏1317 ه . ق 2 - شیخم سوداگر ق‏416 و417 و419 / وقفى نامعلوم 3 - شیخ حسین نجفى ق 2068 / وقفى‏1337 ه . ق 4 - شیخ محمود شهیدى ق 1900 / وقفى هفتم شهریور ماه‏1323

حاجى
 

1 - حاجى کافور صاحب جمع خزانه عامره ق 685 / وقفى 950 ه . ق 2 - حاجى نهال ق 631 / وقفى‏1047 ه . ق 3 - حاجى محمدکاظم سبزوارى ق 468 / وقفى 1190 ه . ق 4 - حاجى محمدرضا افشار هروى ق‏647 / وقفى‏1196 ه . ق

سید
 

1 - سید اسماعیل یزدى ابن میرزا محمدعلى ق‏217 / وقفى‏1247 ه . ق 2 - سید ابوالحسن دستغیب و حسن خلیلى ق 1761 / وقفى 1330 ه . ش 3 - سید عبدالله نسابه ق 1585 / وقفى تیرماه 1341 4 - سید مرتضى هاشمى ق 1581 / وقفى آذرماه‏1343 5 - سید محسن حسینى ق 1761 / وقفى بهمن‏ماه‏1353 6 - سید احمد بنى‏هاشمى ق 2178 / وقفى اردبیهشت‏1359

کربلایى
 

1 - کربلایى محمد مؤمن ق 1004 / وقفى‏1196 ه . ق 2 - کربلایى حسن کرمانى ق 1818 / وقفى‏1233 ه . ق 3 - کربلایى حسن ازغدى ق 188 / وقفى‏1239 ه . ق 4 - کربلایى محمد حسن نانوا ق‏1133 / وقفى‏1289 ه . ق

مشهدى
 

1 - مشهدى علیمحمد کسمایى ق 1844 / وقفى‏1253 ه . ق 2 - مشهدى احمد تبریزى ق‏646 / وقفى 1254 ه . ق 3 - مشهدى محمد بزار ق 2175 / وقفى 1260 ه . ق 4 - مشهدى صباغ قزوینى ق 1850 / وقفى 1365 ه . ق

آقا
 

1 - آقا صورت ق‏559 / وقفى 1184 ه . ق 2 - آقا محمد حسن ولد ملا محمدتقى سبزوارى ق 175 / وقفى 1202 ه . ق 3 - آقا رجبعلى ولد آقا اسماعیل ق 458 / وقفى 1210 ه . ق 4 - آقا زین‏العابدین ق 1972 / وقفى 1272 ه . ق

نام و نسبت ‏شهرى
 

1 - اسماعیل سلمانى رازى ق 378 / وقفى 824 ه . ق 2 - محمدعلى شیرازى ق‏1467 / وقفى 1014 ه . ق 3 - فتح‏الله همدانى ق‏176 / وقفى 1048 ه . ق 4 - محمد صفى بن محمدرضا طالقانى ق‏493 / وقفى‏1113 ه . ق

نام و نام خانوادگى
 

1 - سلمان بن على جابرى الانصارى ق 645 تا 672 / وقفى‏977 ه . ق 2 - ظاهرا نور محمد قریشى ق 300 / وقفى‏1153 ه . ق 3 - محمد ولى زعفرانلو ق 2122 / وقفى 1214 ه . ق 4 - رضا منزوى ق 1545 / وقفى 1335 ه . ش

یادداشتها :
 

1- نام و مشخصات زنان واقف در مقاله «وقفنامه‏هاى قرآن و طبقات زنان واقف‏»، تقدیمى به کنگره کتاب و کتابخانه در تمدن اسلامى آمده است.
2- در سراسر مقاله حرف «ق‏» نشانه قرآن و شماره همراه آن شماره ثبت کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى است.
3- احمد گلچین معانى، «مصحف بابرى‏»، نامه آستان قدس، شماره بیستم، نوروز 1344، ص‏60.
4- احمد گلچین معانى، راهنماى گنجینه قرآن، کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى، اسفندماه‏1347، ص‏181، الى 184.
5- کتاب جنات الخلود، تهران، کتابفروشى ادبیه، خط، طاهر خوشنویس‏1337، ص 14 الى 41.
6- در این مقاله از سه کتاب ارزشمند زیر مکرر استفاده شده که شماره قرآنها و تاریخ وقف از اهم آن است و براى جلوگیرى از تطویل کلام از هر طبقه فقط چند شاهد ارائه گردید.
الف: احمد گلچین معانى، راهنماى گنجینه قرآن، همان.
ب: محمد آصف فکرت، نسخ خطى قرآنهاى مترجم، کتابخانه مرکزى آستان قدس رضوى، بهمن‏1363.
ج: محمد جعفر یاحقى، فرهنگنامه قرآنى، آستان قدس رضوى، بنیاد پژوهشهاى اسلامى، ج 1، تیرماه 1372، مقدمه، ص 34-88.
7- غلامرضا زرین‏چیان، «القاب و عناوین در ایران بعد از اسلام‏»، مشکوة، شماره‏43، تابستان‏1373، ص‏59.
8- فرهنگ فارسى معین ذیل واژه آل بویه.
9- غلامرضا زرین‏چیان، همان ماخذ.
10- لغت‏نامه دهخدا، ذیل واژه «بیک‏».
11- همان ماخذ، ذیل واژه «امیر».
12- همان ماخذ، ذیل واژه «خان‏».
13- همان ماخذ ذیل واژه «میرزا».
منبع:فصلنامه مشکات شماره 52 پاییز 1375
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت :gh_reza9542

قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر
پیشخوان