هر سفری لوازم خاص خودش را دارد؛ یک جا باید لباس شنا وغواصی همراه‌تان باشد، در یک سفر کفش ورزشی مخصوص دوچرخه‌سواری می‌خواهید و در سفر بعدی ممکن است به کفش‌های میخدار برای هوای سرد و یخی نیاز پیدا کنید. هر سفر داستان خودش را دارد اما همه آن‌ها یک سری لوازم مشترک دارند که باید آن‌ها را در جعبه‌ای با عنوان «حتما همراه برده شود» نگهداری کرد.
1. برای سفرهای روزانه به بطری آب، تبلت یا کتاب راهنمای سفر، بارانی یا چتر تاشو نیاز دارید. اگر اهل خرید هستید، ساک‌های سبک و تاشو یادتان نرود.
2. بعضی اوقات در تاریکی راه رفتن روی تخته سنگ‌ها به خاطر لغزندگی ترسناک می‌شود و اینجاست که یک چراغ قوه به درد می‌خورد. البته این چراغ قوه‌هایی که روی سر قرار می‌گیرند، گزینه‌های راحت‌تری هستند که برای آشپزی یا کتاب خواندن هم به کار می‌آیند.
3. همیشه لباس اضافی همراه ببرید؛ اما اگر لباس‌های شسته را جایی آویزان کنید، همیشه زودتر خشک می‌شوند. پس یک تکه طناب نازک همراه‌تان باشد.
4. بردن گوش‌گیر باکیفیت انتخاب خوبی برای سفرهایی است که سروصداهای آن اذیت‌تان می‌کند.
5. سارونگ در سفر کاربردهای زیادی دارد. منظور از سارونگ تکه پارچه‌ای است که هم می‌شود، شب مثل ملافه روی‌تان بیندازید، کنار ساحل نقش حوله شما را ایفا کند یا دور خودتان بپیچید یا با لوله کردنش از آن به عنوان بالش استفاده کنید.
6.هرجا که بروید، کلاه لازم دارید، چه در باران چه هوای آفتابی و چه حتی داخل کافه و رستوران. بهتر است مدلی را انتخاب کنید که از روی سر لیز نمی‌خورد.
7. چاقوی سوییسی از لوازم ضروری برای فضانوردان ناسا است اما هر مسافری که روی زمین گردش می‌کند هم آن را لازم دارد. از گرفتن ناخن گرفته تا باز کردن درب بطری و کندن سنگ، چاقوهای همه‌کاره یک‌تنه مشکلات زیادی را برطرف می‌کند. اما حواس‌تان باشد که در فرودگاه داخل کیف دستی‌تان نگذارید که به دلایل امنیتی مجبورید با چاقوی‌تان وداع کنید!
8. یک دوشاخه که به همه مدل پریزها با استانداردهای متفاوت می‌خورد. برخی جاها مثل استرالیا یا آمریکای شمالی باید دنبال USB سه شاخه باشید. استانداردهای کشور مقصد را در نظر بگیرید.
9. حتما به اندازه کافی کیسه‌های زیپ‌دار همراه‌تان ببرید تا لباس‌های خشک و تر، خرده‌ریزها و سایر وسایل را بتوانید از هم جدا کنید.
10. چسب مایع هزاران کاربرد دارد. از چسباندن پاشنه جدا شده کفش بگیرید تا تعمیر دسته چمدان. اما اغلب اوقات ما اول انگشتان‌مان را به هم می‌چسبانیم!
