وقتی سن سگ شما بالا می‌رود، سرعت آن کم و قامتش خمیده تر می‌شود. ممکن است بر اساس عادات تغذیه، حرکات ورزشی که انجام می‌دهد و وضعیت سلامت، وزنش اضافه یا کم شود. سنی که در آن سگ بزرگسال به سگ سالخورده تبدیل می‌شود از هر نژاد به نژاد دیگر متفاوت است و حتی بین هر سگی با دیگری هم فرق می‌کند. معمولاً سگ‌های نژاد کوچک حدود 15 سال عمر می‌کنند و از 9 تا 11 سالگی به سگی سالخورده تبدیل می‌شوند. سگ‌های بزرگ‌تر معمولاً طول عمر کمتری دارند و ممکن است فقط 8 تا 10 سال عمر کنند، بنابراین در حدود 6 سالگی سگی سالخورده به حساب می‌آیند. جدا از سن سگ، شرایط نگهداری از آنها توسط شما می‌تواند باعث شود که دوره سالخوردگی آنها راحت، در سلامت و پر از شادی سپری شود. با این 6 قدم می‌توانید به سگ خانگی‌تان کمک کنید که احساس جوانی کند.
به رژیم غذایی و وزن سگ توجه کنید
همانطور که ارزان‌قیمت‌ترین و ساده‌ترین راه برای سرزندگی و سلامت انسان «کمتر خوردن و بیشتر ورزش کردن» است، برای حیوانات خانگی هم همین قانون وجود دارد. شما باید از سنین اولیه سگ‌تان رژیم غذایی آن را از نظر میزان کالری و مواد مغذی کنترل کنید. همچنین باید به طور مرتب آن را وزن کرده و سعی کنید همیشه در محدوده مناسب باقی بماند.
مکمل‌ها را به غذای سگ اضافه کنید
خیلی از سگ‌های سالخورده به مکمل‌های غذایی نیاز دارند. روغن ماهی معمول‌ترین مکمل برای سگ‌های پیر است. این مکمل خاصیت ضدالتهابی دارد و به کنترل مشکلات قلبی و مفاصل کمک می‌کند و برای پوست و موی سگ هم مفید است. ویتامین b نیز می‌تواند برای بعضی از سگ‌های سالخورده مناسب باشد. البته برای اضافه کردن هر نوع مکمل به رژیم غذایی سگ خود باید با دامپزشک آن مشورت کنید.
نسبت به ورزش کردن سگ‌تان ثابت‌قدم باشید
از آنجایی که سگ‌های سالخورده دردهای بیشتری دارند، مهم است که تمرینات مرتب ورزشی را طوری ادامه دهید که فشار زیادی بر سیستم اسکلتی آنها وارد نشود. اما مرتب اجرا کردن این برنامه ورزشی بسیار اهمیت دارد. روزانه 20 دقیقه پیاده‌روی برای این سگ‌ها بهتر از دویدن دنبال توپ برای دو ساعت متوالی اما یک روز در هفته است.
اسباب‌بازی‌ها و پازل‌ها را امتحان کنید
سندرم اختلال شناختی در سگ‌ها (CCDS) تغییراتی است که در بسیاری از آنها وقتی به سن‌های بالاتر می‌رسند اتفاق می‌افتد. این تغییرات شامل تربیت ناپذیری، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول، پرسه زدن بی‌هدف به خصوص در شب، از دست دادن ریتم روزانه معمول یا به طور کلی گیج و منگ به نظر رسیدن آنها است. هنوز روش خاصی برای پیشگیری از این بیماری یافت نشده است، اما می‌توان با فعال نگه داشتن سگ از نظر ذهنی، روند پیشرفت این بیماری را کند کرد. این کار را با استفاده از بازی‌های بویایی، پازل‌ها و اسباب‌بازی‌ها انجام دهید.
با فیزیوتراپیست حیوانات ملاقات کنید
همانند ما انسان‌ها، سگ‌های سالخورده نیز خمیده‌تر می‌شوند، مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا آسیب‌های وارده به آنها بهبود پیدا کنند و مستعد ابتلا به آرتروز هستند. اگر سگ شما هم توانایی پریدن روی مبل، کنار شما را از دست داده است، باید به فیزیوتراپیست حیوانات مراجعه کنید تا با دستگاه‌ها و تمرینات خاص وضعیت حیوان خانگی شما را بهبود ببخشد. علاوه بر حل کردن مشکلات فیزیکی، این کار مشکلات روحی و اخلاقی سگ سالخورده شما را نیز از بین خواهد برد.
کمی سگ‌تان را به حال خود بگذارید
بعضی از مشکلات فیزیولوژیکی که با افزایش سن پدید می‌آیند، مانند ضعف بینایی و شنوایی، ممکن است باعث افسردگی سگ شما شوند. اگر کاری از دست دامپزشک هم ساخته نیست، شما باید به حیوان‌تان برای پیدا کردن راه خانه و حیاط و ارتباط برقرار کردن با انسان‌ها و حیوان‌های دیگر کمک کنید. اما نباید آن را مجبور به بازی با خود کنید. نباید به حیوان برای روابط اجتماعی فشار بیاورید. شما سگ خود را بهتر از هرکس می‌شناسید و زبان بدن آن را بلدید. پس اگر نشانه‌هایی از این دیدید که فعلاً علاقه‌ای به حیوان خانگی بودن ندارد، به خواسته آن احترام بگذارید.
