دبیر علمی پنجمین کنگره بین المللی دوسالانه انجمن جراحی زانو، آرتروسکوپی و آسیب های ورزشی گفت: پارگی رباط صلیبی قدامی (ای سی ال)، شایعترین آسیب رباطی زانو به ویژه در ورزشکاران است.
به گزارش به نقل از ایرنا از انجمن جراحی زانو، آرتروسکپی و آسیب های ورزشی، دکتر حمیدرضا یزدی اظهار کرد: مفصل زانو یک مفصل لولایی است که توسط تعدادی رباط استحکام خود را به دست می آورد. در مفصل زانو حداقل چهار رباط اصلی وجود دارد که شامل دو رباط صلیبی و دو رباط جانبی است. این چهار رباط، مفصل را کاملا پایدار می کند تا بتوانیم راه برویم، ورزش کنیم و زندگی روزمره خود را داشته باشیم.
وی افزود: اگر این رباط ها دچار آسیب شوند، مفصل دچار اختلال حرکتی و ناپایداری می شود. یکی از شایعترین رباط های زانو که معمولا دچار آسیب می شود، رباط صلیبی قدامی (ای سی ال) است که ورزشکاران آن را به خوبی می شناسند.
یزدی بیان کرد: پارگی این رباط شایعترین میزان آسیب رباطی زانو است به خصوص در ورزشکارانی مانند فوتبالیست ها، والیبالیست ها، بسکتبالیست ها و اسکی بازان یا افرادی که ورزش های پرجنب و جوش دارند.
وی اضافه کرد: این بیماری منجر به خالی کردن زانو و ناپایداری در زانو می شود و به تدریج با گذر زمان، آسیب های ثانویه اتفاق می افتد که می تواند شامل پارگی های مینیسک، آسیب سایر رباط های زانو و همچنین احتمال آسیب غضروف باشد که در نتیجه منجر به آرتروز زودرس می شود.
یزدی با اشاره به پیشرفت های حاصله در درمان بیماری های زانو گفت: امروزه به خصوص با توجه به پیشرفت هایی که در زمینه جراحی و درمان آسیب های رباط صلیبی قدامی حاصل شده است، وقتی فردی دچار این آسیب ها می شود، باید تشخیص صحیح داده شده و سریعا درمان آغاز شود.
وی اظهار کرد: ثابت شده افرادی که دچار آسیب رباط صلیبی می شوند، در سنین پائین تری به آرتروز مبتلا می شوند؛ بنابراین با درمان جراحی این رباط می توان احتمال آسیب های ثانویه را کم کرد، سن آرتروز را به تاخیر انداخت و در نتیجه احتمال آسیب های ثانویه را کمتر کرد.
دبیر علمی پنجمین کنگره بین المللی دوسالانه انجمن جراحی زانو، آرتروسکوپی و آسیب های ورزشی تاکید کرد: آنچه در درمان این عارضه مهم است به ویژه درخصوص ورزشکاران این است که درصورت بروز این عارضه، باید در اسرع وقت اقدامات درمانی صورت گیرد.
وی در خصوص درمان پارگی رباط صلیبی قدامی نیز گفت: برای برگرداندن رباط به شکل اولیه باید حتما جراحی انجام شود اما برای افرادی که علائم زیادی ندارند یا دچار کهولت سن هستند، درمان های فیزیوتراپی کفایت می کند.
