۱۰ سلاح فیلم‌های علمی-تخیلی که به واقعیت پیوستند

برترین ها - ترجمه از حسین علی پناهی: جنگ جهانی اول با اختراع اولین مسلسل های قدرتمند و همچنین نمونه های اولیه تانک ها همراه بود و این پیشرفت ها در جنگ جهانی دوم به دنیای جنگنده های پیشرفته و بمب اتمی رسید.

 

هیچ کسی از وقوع یک جنگ جهانی همه جانبه دیگر استقبال نخواهد کرد اما همه کشورها تمهیداتی را در نظر می گیرند که حتی در صورت وقوع جنگی خانمانسوز در مقیاس بین المللی دستکم در طرف برنده نبرد قرار داشته باشند. تکنولوژی در عصر حاضر با شتابی سرسام آور در حال توسعه و پیشرفت است و دنیای جنگ افزارها نیز بیشترین و سریع ترین استفاده را از تکنولوژی های نوین می برد.

 

در عصر فناوری اطلاعات، هواپیماهای بدون سرنشین که می توانند جهنم را از آسمان بر سر دشمن ببارانند، لیزرهایی که می توانند هواپیماهای دشمن را در کسری از ثانیه به خاکستر تبدیل کنند و اسکلت های مصنوعی که به سربازان قدرت های فراانسانی می بخشند بسرعت از فیلم های علمی تخیلی رخت بربسته و وارد دنیای واقعیت شده اند.

 

امروزه انسان به ساخت سلاح هایی نایل شده است که روزگاری نه چندان دور تصور می کردیم برای همیشه در دنیای فیلم های علمی تخیلی باقی خواهند ماند. در ادامه این مطلب شما را با 10 سلاح فوق پیشرفته ای که از فیلم های علمی تخیلی نشأت گرفته اند آشنا خواهیم کرد.

 

 

 

 

شاید فکر کنید که مفهوم ساخت چنین تجهیزات نظامی مربوط به سال های اخیر است اما واقعیت این است که این ایده از سال های بسیار دور وجود داشته است. زیردریایی ها برای هر کشوری خطری بزرگ و بالقوه محسوب می شوند و زیردریایی های اتمی می توانند ماه ها در عمق اقیانوس ها پنهان مانده و منتظر باشند تا در صورت وقوع جنگ در کمترین زمان ممکن با شلیک موشک های اتمی خود کار دشمن را تمام کنند و در تمام این مدت هیچ کسی از آن ها اطلاعی نداشته باشد. زیردریایی های دیزلی که توسط روسیه ساخته می شود بی صداترین زیردریایی های جهان شناخته می شوند.

 

این زیردریایی ها اگر چه صدایی بسیار خفیف تولید می کنند اما تشخیص حضور و شناسایی آن ها بسیار دشوار است. در واقع صدای این زیردریایی ها چنان آرام و هماهنگ با محیط است که می توان آن را به صدای موتور یک خودرو در ترافیکی شدید تشبیه کرد. ارتش ایالات متحده نیز برای مقابله با این زیردریایی ها، پروژه های متعددی به راه انداخته که از آن ها می توان به کشتی های رباتیک کاملاً اتوماتیک اشاره کرد که می توانند زیردریایی های دشمن را شناسایی و شکار کنند.

 

خودرویی که به آن لقب «کشتی ضد زیردریایی بدون سرنشین تعقیب مداوم» داده شده است که توسط ارتش ایالات متحده برای شناسایی و شکار زیردریایی های دیزلی کاملاً بی صدای جدید روسیه طراحی شده است. این وسیله بر پایه یک پلتفرم زیردریایی دیزلی الکتریکی ساخته شده و به طور خودکار می تواند زیردریایی ها را در دریا شناسایی کرده و از بین ببرد.

 

این سلاح برخلاف زیردریایی های اتمی بسیار ارزان قیمت و کارآمد بوده و می تواند به صورت مستقل نیز وارد عمل شود. همچنین برنامه ی دیگری نیز در حال توسعه است که در آن یکی کشتی بزرگ مادر می تواند چندین زیردریایی و وسیله کوچک تر را در دریا رها کرده تا کشتی ها و زیردریایی های دشمن را شناسایی و تعقیب نمایند.

 

 

 

 

هر کسی که فیلم های «مرد آهنی» را دیده باشد بدون شک آرزو کرده است که کاش می توانست چنین لباس هایی بپوشد که به انسان قدرت های فرازمینی می بخشد که بتواند با سرعت مافوق صوت حرکت کند و تروریست ها و شخصیت های بدذات را تنها با یک مشت از بین ببرد.

 

اگر چه هنوز دستیابی به لباس های دارای توانایی پرواز به این زودی ساخته نخواهند شد اما ارتش ایالات متحده به طور گسترده در زمینه ی ساخت اسکلت های مصنوعی توان بخش در حال تحقیق است. در واقع این لباس ها شبیه یک زره قابل پوشیدن است که قدرت خارق العاده ای در زمینه توان بدنی و استقامت به شخص می دهد. کمپانی لاکهید مارتین یک اسکلیت مصنوعی هیدولیک ساخته است که بیشتر شبیه سلاح های فیلم های علمی تخیلی است و به سربازان این امکان را می دهد که بتوانند تجهیزاتی با وزن 100 کیلوگرم را حمل کرده و با سرعت 16 کیلومتر در ساعت حرکت کنند و برای مدت طولانی به راه خود ادامه دهند.

 

یکی دیگر از برنامه های مشابه واریور وب نام دارد که توسط اکسو بیونیکس و گروه فناوری دارپا ساخته شده و در واقع یک اسکلت سبک است که زیر لباس پوشیده شده و به صاحب آن امکان می دهد که بدون هیچ تلاش اضافی، با سرعت بالا راه رفته، از کوه بالا رفته و بدود. یکی دیگر از پروژه ها در این زمینه یک لباس ویژه است که از فیلم «مرد آهنی» الهام گرفته شده که هدف اصلی از ساخت آن مزاقبت از کماندوها و نیروهای ویژه از آتش نیروهای دشمن در هنگام حمله به ساختمان هاست. از مهمترین موانع در ساخت این اسکلت های مصنوعی می توان به نبود منبع انرژی مطمئن، نداشتن قدرت حرکت آزادانه و پوشیدگی در قسمت کلاه اشاره کرد.

 

 

 

 

توپ های ریلی نیز که دیگر در دنیای واقعی نیز وجود دارند در واقع نوعی از سلاح ها هستند که نیازی به استفاده از توان انفجاری باروت برای به جلو راندن گلوله ندارند بلکه از نیروی مغناطیسی و به ویژه نیروی لورنتز برای این کار استفاده می کند که از نیروی جنبشی تولید شده توسط دو ریل برای شتاب دادن به یک میله فلزی به منظور پرتاب کردن گلوله با سرعتی فراتر از 5.400 مایل در ساعت استفاده می کند که می تواند در فواصل طولانی و تا مسافت های بیش از صد مایل نیز پرتاب شوند.

 

نیروی دریایی نمونه های اولیه این سلاح را ساخته و بزودی بر روی کشتی های خود نصب خواهد کرد. این سلاح در مقابله با تهدیدهای هوایی، دریایی و زمینی بسیار موثر خواهد بود. در حالی که برای تولید موشک های کروز و دیگر موشک های متداول باید میلیون ها دلار هزینه کرد اما هر گلوله ای که با این توپ ها شلیک شود تنها 25.000 دلار هزینه در پی خواهد داشت که بسیار به صرفه است.

 

 

 

 

لیزرهای متعددی را در فیلم های «جنگ ستارگان» و دیگر فیلم های علمی تخیلی مربوط به تهاجم موجودات فضایی دیده ایم بزودی در نتیجه تلاش های مهندسان نظامی ایالات متحده و بریتانیا به واقعیت نزدیک شده و نمونه های اولیه سلاح های لیزری ساخته شده اند که از آن ها برای از بین بردن موشک های پرتاب شده یا هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می شود.

 

در سال 2014 نیروی دریایی ایالات متحده جدیدترین سیستم نظامی لیزری خود را بر روی ناو یو اس اس پونس  در خلیج فارس با موفقیت آزمایش کرد. این سیستم لیزری که « LaWS » نام دارد در واقع توان شش لیزر قدرتمند را برای تولید توانی معادل 30 کیلووات متمرکز می کند که توان ذوب کردن موتورها، سنسورها و مواد منفجره را دارد. هر بار استفاده از این لیزر تنها یک دلار هزینه خواهد داشت و برد آن نیز به 16 کیلومتر خواهد رسید. وزارت دفاع بریتانیا نیز با الهام از همتایان آمریکایی خود برنامه ای برای طراحی یک سیستم لیزری مشابه را آغاز کردند. اسرائیل و چین نیز وارد رقابت نظامی لیزری شده اند.

 

 

 

 

در واقع امروزه نیز از هواپیماهای بدون سرنشین خودکار استفاده می شود اما بزودی نسلی از این هواپیماها با اندازه بزرگ تر و قدرت تهاجمی بسیار بیشتر ساخته خواهد شد که دیگر تنها برای ماموریت های شناسایی و جاسوسی و عکسبرداری مورد استفاده قرار نخواهند گرفت و به طور مستقل می توانند با هواپیماهای دشمن درگیر شوند. این هواپیماها که نابودگرانی خوفناک هستند نه نیازی به خلبان داشته و نه تجهیزات معمولی مانند کابین خلبان، زره های محافظتی، ذخیره اکسیژن، پنل های کنترلی و غیره دارند. به همین دلیل این نسل از تجهیزات پیشرفته نظامی بسیار سبک تر، کوچک تر و کارآمدتر هستند.

 

اگر چه کشورهای زیادی در زمینه ساخت هواپیماهای بدون سرنشین فعالیت دارند اما تنها کشورهای ایالات متحده، بریتانیا، اسرائیل و چین به طور گسترده در این زمینه سرمایه گذاری کرده اند. برای مثال بوئینگ ایکس جی- 45 یک هواپیمای بدون سرنشین رزمی است که می تواند بمب های هوشمند پرتاب کرده و با خاصیت پنهانکاری و توان حمل بیش از 680 کیلوگرم مهمات به یک قاتل هوایی خوفناک تبدیل شده است.

 

 

 

تصور این که یک حشره می تواند در استخدام سازمان سیا یا سازمان های امنیتی روسیه باشد کمی غیرقابل قبول بنظر می رسد اما شاید تعداد زیادی از آن ها همین الان نیز در اطراف ما باشند و ما متوجه آن ها نشده ایم. حشرات جاهایی می روند که انسان ها به هیچ عنوان توان رفتن به آن جا را ندارند. برای مثال می توان از آن ها برای پیدا کردن بازماندگان در شهرهای ویران شده یا در جایی که به دلیل عدم دسترسی یا خطر انسان نمی تواند وارد شود استفاده کرد.

 

علاوه بر این می توان از آن ها برای فعالیت های جاسوسی استفاده کرد؛ برای مثال برای ورود به یک سالن کنفرانس سری یا برای پیدا کردن محل مخفی شدن تروریست ها در یک جنگل انبوه می توان از این حشرات سریع و ریز استفاده کرد. آژانس تحقیقات نظامی دارپا، که در زمینه ساخت روبات های نظامی و اسکلت های مصنوعی پیشرفته یپشگام است، در حال تحقیق بر روی طراحی روبات هایی شبیه حشرات و پرندگان کوچک است که به دلیل کوچک بودن می توانند از یک سوراخ کوچک نیز وارد محل مورد نظر شوند.

 

همچنین یک تیم تحقیقاتی در مریلند بر روی یک روبات به شکل حشره کار می کند که طول بال های آن تنها 3 یا 4 سانتیمتر است و نیروی لازم برای بال زدن آن از طریق یک ماده به نام تیتانات زیکرونیوم سرب تامین می شود که در صورت عبور ولتاژ از آن باعث بهم خوردن بال ها خواهد شد. در حال حاضر کوچکترین ربات دنیا در دانشگاه هاروارد ساخته شده و تنها 60 میلی گرم وزن دارد و طول آن تنها 3 سانتیمتر است. اما ارتش ایالات متحده بر روی روباتی کار می کند که یک سوم این روبات وزن و ابعاد دارد.

 

 

 

ارتش ایالات متحده مدت زمان زیادی است که بر روی پروژه ساخت لباسی شبیه ردای نامرئی کننده هری پاتر است که به شخص امکان دهد بدون دیده شدن وارد میدان های نبرد، ساختمان های محل تجمع شبه نظامیان یا گروگان ها یا مکان های فوق سری شده و از آن خارج شوند. اگر چه برای مدت طولانی فکر می شد که این پروژه تنها مالیات دریافتی از شهروندان را به باد می دهد اما در نهایت برخی گروه های تحقیقاتی موفق شده اند تکنولوژی هایی برای مخفی کردن انسان و حتی تجهیزات سنگین نظامی خلق کنند.

 

تیم تحقیقاتی دانشگاه سن دیگو در کالیفرنیا یک ردای با سطح عایق ساخته اند که می تواند امواج الکترومغناطیسی اطرافش مانند نورها و امواج صوتی اطرافش را دستکاری نماید. از مواد بکار رفته در این لباس می توان به تفلون و سرامیک اشاره کرد که در برابر دیگر تکنولوژی های مشابه بسیار ارزان قیمت تر است. به دلیل توانایی این تکنولوژی در متفرق کردن امواج الکترومغناطیسی می توان از آن برای پنهان کردن اشیاء از دید انسان و رادارهای مغناطیسی استفاده نمود و انتظار می رود که بزودی در سطح وسیعی در ارتش ایالات متحده مورد استفاده قرار گیرد.

 

 

 

این تکنولوژی دیگر یکی از آن مفاهیمی است که در فیلم های «جنگ ستارگان» دیده ایم و توسط کمپانی بوئینگ تا حدود زیادی به واقعیت تبدیل شده است. در واقع تیم تحقیقاتی مذکور توانسته اند یک میدان نیرو تولید کنند که از شخص یا خودروهای نظامی در برابر امواج ناشی از انفجار هر گونه وسیله انفجاری مانند نارنجک، آر پی جی یا موشک محافظت می کند. در واقع این میدان دفاعی از شخص یا وسیله در برابر تاثیر مستقیم حمله دشمن مراقبت نمی کند بلکه باعث می شود که شوک انفجاری تولید شده نتواند به او آسیب وارد نماید.

 

در واقع این تکنولوژی شامل شکل گیری یک سپر الکترومغناطیسی پلاسمایی (یک محفظه هوایی بسیار داغ) است که توسط لیزرها، مایکروویوها و وسایل الکتریکی با ولتاژ بالا تولید می شود. این فضای بسیار داغ و یونیزه شده در برابر شوک انفجاری مقاومت کرده و قبل از این که این موج انفجاری به هدف محافظت شده برسد این موج و شوک تضعیف شده و یا پراکنده می شود. از آن جایی که در هنگام انفجار، بیشترین آسیب در اثر موج انفجار و پرتاب اشیاء بوجود می آید چنین تکنولوژی می تواند به خوبی از اهداف آسیب پذیر مراقبت نماید.

 

 

 

وزارت دفاع ایالات متحده، سال هاست که بر روی پروژه هایی برای ساخت پزشکانی رباتیک با ابعاد نانویی سرمایه گذاری می کند که می توان آن ها را با یک تزریق ساده از طریق سیستم گردش خون وارد بدن فرد کرده و بدین ترتیب خیلی راحت علت بیماری را کشف، آن را درمان و بر روی مکانیزم درمان نظارت داشت. از این مکانیزم درمانی پیشرفته برای درمان بیماری هایی که در حال حاضر امکان تشخیص سریع یا درمان موثر و راحتی برای آن ها وجود ندارد استفاده می شود؛ بیماری هایی از قبیل دردهای مزمن، بیماری های التهابی و بیماری اضطراب پس از وقوع حادثه.

 

این نانو ربات های هوشمند در واقع «روی اعصاب رفته» و با تحریک نقاط خاصی از بدن بیماری های مرتبط با آن ها را درمان خواهند کرد. شاید بزودی بتوان با کمک این ربات های کوچک از دورن خودمان را درمان کنیم بدون این که کوچک ترین نیازی به اعمال درمان های تهاجمی بیرونی باشد.

 

 

 

وقتی که در مورد انسان های ماشینی یا سایبرگ ها صحبت می کنیم منظورمان موجودات فرانکشتاینی نیمه انسان- نیمه ماشین نیست که از قسمت های مختلف بدن آن ها سلاحی خارج می شود. سایبرگ هایی که ما از آن ها سخن می گوییم بسیار باهوش بوده و می توان ذهن آن ها را به راحتی به یک حافظه کامپیوتری متصل کرد که از آن طریق می توان در کسری از ثانیه اطلاعات مورد نظر را به آن انتقال داد. در واقع هدف از این برنامه ساخت یک تراشه زیستی قابل کاشت در بدن است که می تواند به راحتی و بدون هیچ مشکلی با مغز انسان ارتباط برقرار کند.

 

در واقع این تراشه ها، امواج و پیام های الکتروشیمیایی سلول های عصبی را  به سیگنال هایی که کامپیوتر توان رمزگشایی و پردازش آن ها را دارد ترجمه می کنند. بدین ترتیب می توان از این قابلیت برای تقویت حس های سربازان مانند حس بینایی، بویایی و شنوایی استفاده کرده و فرد می تواند اطلاعات کاملی را از سراسر جهان در کسری از ثانیه دریافت نماید.

 

حتی این تکنولوژی باعث می شود که بتوانیم با مغز افراد دیگر نیز ارتباط برقرار کنیم. قابلیت های این تکنولوژی فراتر از حد تصور بوده و شاید جدیدترین و مهم ترین تکامل در تاریخ بشریت باشد. البته در صورتی که این تکنولوژی در وجهه منفی خود برای دستکاری اذهان انسان ها مورد استفاده قرار گیرد نیز می تواند نتایج فاجعه باری در پی داشته باشد.