داستان هایی از بسم اللّه الرحمن الرحیم
تألیف:قاسم میر خلف زاده
نزول اول بسم اللّه الرحمن الرحیم بر حضرت آدم(ع)بود
از امیرالمؤمنین علی(ع)روایت شده:
چون بسم اللّه الرحمن الرحیم نازل شد رسول خدا(ص) فرمودند: اولین مرتبه نزول این آیه «بسم اللّه» بر حضرت آدم(ع)بود که پس از شنیدن آن گفت: ذریه من ایمن از عذاب هستند مادامی که این آیه را قرائت کنند سپس این آیه بالا برده شد.
مرتبه دوم بر حضرت ابراهیم(ع) نازل شد و آن حضرت هنگامی که در کفه منجنیق بود که بسمت آتش پرتاب شود این آیه «بسم اللّه الرحمن الرحیم»را تلاوت نمود، خدا آتش را برای آن حضرت سرد و سلامت گردانید باز این آیه بالا برده شد و نازل نشد مگر بر حضرت سلیمان(ع)و دراین هنگام بود که ملائکه خطاب به حضرت سلیمان گفتند سوگند بخدا که ملک و سلطنت تو از هر جهت تمام و کامل شد، سپس بالا برده شد تا اینکه بر من نازل گشت و روز قیامت که شود امت من می آیند در حالی که این آیه شریفه را بر زبان دارند. پس چون اعمالشان در میزان نهاده شود کفه اعمال آنها سنگین شود ممکن است مراد از نازل شدن بسم اللّه و بالا بردن حقیقت و آثار آن درعالم باشد.(1)
شیخ السفرای حق محمد(ص)باشد
نامش به سما حضرت احمد باشد
استاد جمیع انبیاء حضرت اوست
دستش به جهان همیشه سرمد باشد
پی نوشت:
1-اسرار الصلوه:ص 35.
منبع:نشریه روشنان، شماره12