عفونت لثه با تغییر رنگ لثه ها به رنگ قرمز ، تورم ، خونریزی ، التهاب ، درد و فشار بین دندان ها و بوی بد دهان همراه است.
عفونت لثه احتمال ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی و همچنین عفونت های ریوی و تنفسی را افزایش می دهد. تجمع میکروب ها در لثه ها، باکتری هایی که در جرم دندان موجودند و پلاک های غذایی بر جای مانده بر روی دندان ها موجب عفونت در لثه می گردد. عفونت در لثه را باید جدی گرفت در غیر این صورت عواقب جبران ناپذیری به دنبال خواهد داشت. اگر عفونت لثه درمان نشود منجر به از دست دادن دندان ها می شود.
علایم و درمان بیماری عفونت لثه را بشناسیم
برای شناخت علایم بیماری عفونت لثه بهتر است ویژگی های یک لثه ی سالم را بدانیم. لثه سالم به رنگ صورتی ،سفت ،محکم به استخوان زییر لثه چسبیده است. لثه سالم هیچ گونه تورم . خونریزی و التهابی ندارد و در محل تماس با دندان ها دارای لبه ی چاقویی صاف و تیز می باشد.
عامل ایجاد عفونت در لثه پلاک و جرم می باشد. پلاک های میکروبی به صورت لایه ای بی رنگ می باشند که روی سطوح سخت دهان تشکیل می شوند. جرم نیز عامل تشدید تشکیل پلاک ها می باشد. پلاک وجرم در ابتدای تشکیل با چشم دیده نمی شود و با مسواک زدن با خمیردندان و استفاده از نخ دندان، برطرف می گردد. اما در اثر بی توجهی و مرور زمان دیگر با مسواک و دهانشویه از بین نخواهند رفت.
علایم بیماری عفونت لثه شامل گزینه های ذیل می باشند :
– تغییر رنگ لثه ها به رنگ قرمز
– خونریزی لثه ها مخصوصا زمان زدن مسواک ،یا خوردن مواد غذایی سخت مانند گاز زدن سیب و هویج
– جداشدن لثه ها از دندان
– لق شدن دندان ها
– ایجاد بو و طعم بد در دهان
– احساس وجود فشار میان دندان ها و آرام شدن پس از استفاده از خلال و نخ دندان
در خیلی از موارد دیده شده که دردی وجود ندارد و بیمار متوجه بیماری لثه خود نشده است و بیماری به مرحله ی سخت خود می رسد. بیماری لثه به طور کلی دارای دو شکل می باشد: ژنژیویت و پریودنتیت . عفونت لثه اگر فقط در بافت لثه ایجاد شده باشد و در آن لثه قرمز و متورم و به راحتی خونریزی می کند و در مراحل اولیه ی خود باشد ژنژیویت است که به علت عدم بهداشت مناسب دهان ایجاد شده است. به مرور زمان و عدم درمان ژنژیویت پلاک ها به زیر لثه می رسند و موادسمی به وجود آمده از میکروب ها با واکنش های التهابی واکنش می دهند و موجب تخریب استخوان زیرین لثه و بافت های نگهدارنده ی دندان که موجب لق شدن و از دست دادن دندان ها می شوند، در این مرحله ژنژیویت به پریودنتیت مبدل گشته است.
درمان و مراقبت از بیماری عفونت لثه :
با توجه به عمق و مرحله ی بیماری پزشک درمان هایی را تجویز میکند. در مراحل ابتدایی جرم گیری و پولیش دندان ها، استفاده از دهانشویه ها، داروهای موضعی ، معاینات متناوب سلامت لثه ها قابل برگشت می باشد. اما زمانی که روش های غیر جراحی پاسخگو نباشد پزشک با توجه به تشخیصش اقدام به جراحی خواهد کرد. جراحی های لثه 4 نوع و مرحله دارند که شامل جراحی های حذف پلاک،درمان های بازسازی ،جراحی افزایش طول تاج و پیوند بافت نرم، می شوند.
تنها راه پیشگیری از ایجاد عفونت لثه و پوسیدگی دندان ها ، ازبین بردن پلاک ها بطور دقیق و روزانه توسط مسواک و نخ دندان است. اگر موفق به انجام مراقبت های پیشگیرانه نشویم نه تنها بیماری های دهان و دندان را مبتلا خواهیم شد بلکه بیمار های قلبی و تنفسی و تولد نوزاد نارس و کم وزن و … از عوارض این عفونت ها می باشد.
