ماهنامه دنیای زنان - احمد محمد اسماعیلی: کمند امیرسلیمانی بازیگر با تجربه ای است که در طول دوران کاریش توانسته نقش های متفاوت و متنوعی بازی کند. امیرسلیمانی از یک خانواده کاملا هنری و پدری به نام سعید امیرسلیمانی که بازیگری مطرح بوده و هست بر آمده؛ کمند در سنین نوجوانی وارد حیطه بازیگری شد و به تدریج در دهه هفتاد در بسیاری از سریال ها و فیلم های تلویزیونی و سینمایی نقش اصلی زن را بر عهده گرفت.
«پدرسالار»، «دزد و پلیس»، «توطئه فامیلی»، «ملکوت»، «همسایه ها»، «شوخی کردم»، «دخترک کنار مرداب»، «در آرزوی ازدواج» و «مهریه بی بی» از جمله فیلم ها و سریال هایی محسوب می شوند که کمند در آنها ایفای نقش داشته است؛ برخی از این آثار مانند «پدرسالار» یا «در آرزوی ازدواج» سال ها بعد از تولید مرتب در تلویزیون بازپخش شده اند و همچنان هم مخاطب داشته اند.
مخاطبان کمی قدیمی تر تلویزیون، امیرسلیمانی را با نقش «آذر» سریال «پدرسالار» و مخاطبان جدیدتر هم با شخصیت رییس باند خلافکاران سریال «دزد و پلیس» می شناسند. او برای بازی قابل قبولش رد تریلر روانکاوانه «قرمز» در هفدهمین جشنواره فیلم فجر مورد تقدیر قرار گرفت. با این بازیگر با اخلاق سینما و تلویزیون و تئاتر درباره فعالیت هنری و زندگی شخصی اش گفتگو کرده ایم.
سال قبل در نمایش «هتلی ها» در قالب یک زن دهه شصتی بازی روانی ارائه کردید و امسال هم در نمایش «سردار» بازی کرده اید. آیا تئاتر برای تان به عنوان یک دغدغه جدی مطرح است؟- تئاتر برایم دغدغه اصلی نیست. پیشنهادات خوبی از جانب حمیدرضا آذرنگ و نادر پرهانی مرند داشتم و قبول شان کردم؛ در «هتلی ها» یک هفته مانده به زمان اجرای نمایش به گروه پیوستم و استرس زیادی برای آماده شدن داشتم و من هم از خاطرات دوران زندگیم در دهه شصت در جهت ایفای این نقش که پرستاری بود که در دهه شصت زندگی می کرد استفاده کردم و علاقه زیادی داشتم چنین شخصیتی را بازی کنم؛ به خاطر بازی در این نمایش کاندیدای دریافت جایزه بهترین بازیگر جشنواره تئاتر فجر شدم. در نمایش «سردار» نقش مریم را بازی کردم؛ نسیم ادبی که از دوستان خوب من است و این نقش را بازی می کرد درگیر کار دیگری شد و از من درخواست کرد که در این نمایش بازی کنم و من هم پذیرفتم.
آشنایی تان با نسیم ادبی چه زمانی بود؟- بعد از بازی در تئاتر «دورهمی زنان شکسپیر» به کارگردانی بهاره رهنما به تدریج رابطه مان نزدیک تر شد و در نهایت دوستی مان محکم شد.
پس بهاره رهنما هم باید جزو دوستان خوب تان باشد...- بله. بهاره به من لطف داشت و بعد از چند سال دوری از ایران، هوای من را داشت و مرا دعوت به کاری کرد که تجربه ای متفاوت بود.
چقدر برای دوستان تان در طول هفته وقت صرف می کنید؟- اغلب اوقات فراغتم را با دوستانم سپری می کنم.
بیشتر با دوستان تان کجاها دور هم جمع می شوید؟- در منزل های مان و زیاد به رفتن به جاهای شلوغ علاقه ای نداریم و البته همه دوستانم بازیگر نیستند و دوستان غیر هنری هم کم ندارم.
در این سال ها در کارهای پلیسی هم بازی کرده اید. آیا این علاقه مندی خودتان بود؟- در «هوش سیاه» در نقش یک زن خانه دار که شوهرش فرمانده نیروی انتظامی است بازی کردم. زنی آرام که فقط او را در خانه می بینیم؛ زنی مهربان که همواره نگران وضعیت زندگی و خانواده اش است. خیلی دوست داشتم فیلمنامه به گونه ای نوشته می شد که در برخی از لحظات اکشن و حادثه ای فیلم مجال حضور پیدا می کردم ولی نشد...
در مجموعه «دزد و پلیس» نیز به ایفای کاراکتر منفی پرداختید.- دوست دارم در کارنامه کاریم تنوع وجود داشته باشد و نقش زن پلیس یا زن خلافکار و مجرم بازی کنم. هر نقشی که اکت و هویت داشته باشد برای من جذابیت دارد. در دو سریال «توطئه فامیلی» و «دزد و پلیس» دو تجربه بازیگری خوب در قالب نقش های منفی داشتم.
مخاطبان بیشتر شما را در قالب شخصیت های مثبت دوست دارند یا شخصیت های منفی؟- اغلب من را با نقش های مثبت می شناسند و موقعی که من نقش منفی بازی می کنم برای شان دارای جذابیت دو چندان است.
در سال های جوانی چه ملاک هایی برای انتخاب نقش ها داشتید؟- ویژگی نقش و گروه سازنده برایم اولویت های مهم در قبول پیشنهادات بازیگری بود. در دهه هفتاد مثل حالا تعداد بازیگران زیاد نبود و اغلب پیشنهادات بازی در نقش دختران نوجوان و جوان به من می شد. ارزش گذاری برای انتخاب بازیگران در آن دوره با ارزش گذاری برای انتخاب بازیگران در این دوره و زمانه تفاوت داشت.
در «پدرسالار» که خیلی از مخاطبان شما را با این کار می شناسند در نقش دختری سنتی بازی کردید که تلاش می کند با اراده خودش زندگی کند.- تا حد زیادی در مجموعه «پدرسالار» از قالب مطیع و ساکت بودن فاصله گرفتم و نقش قالب متفاوت تری داشت و در آن موقعیت این شخصیت بسیار خاص بود و در کمتر سریالی چنین شخصیت پردازی درباره زنان جوان انجام شده بود. حالا این نوع واکنش ها عادی است و باعث تعجب کسی نمی شود و دختران جوان پای خواسته های شان می ایستند.
بازیگر بودن پدرتان چقدر باعث شد شما هم به بازیگری علاقه مند شوید؟- بازیگر بودن پدرم نقش مهمی در بازیگر شدنم داشت. البته پدرم اصرار نداشت که من حتما باید حرفه او را دنبال کنم و بازیگر شوم. وقتی در خانه ای بزرگ می شوید که مدام حرف از دنیای بازیگری و فیلم و سینما در میان است و آدم هایی که با خانواده شما رفت و آمد دارند، آدم های هنرمندی هستند طبیعی است گرایش ناخودآگاهی در وجود آدمی برای بازیگر شدن به وجود می آید. تمام آثار فرهنگی موجود در خانه ما مثل کتاب های کتابخانه پر از محصولات هنری و سینمایی بود.
آیا اگر پدرتان بازیگر نبود، شما باز هم بازیگر می شدید؟- نمی دانم. پاسخ به این سوال دشوار است زیرا من بازیگری را انتخاب نکرده بودم ولی از وقتی به یاد دارم مشغول بازی کردن هستم.
اولین بار چگونه درگیر بازیگری شدید؟- اولین کار بازیگریم تئاتری بود که همه بازیگرانش کودک بودند و کارگردانی اش بر عهده محمود ابراهیم زاده و فیلمنامه اش متعلق به نادر ابراهیمی بود.
آیا در دوران کودکی به همراه پدر سر صحنه فیلم ها هم می رفتید؟- بله، اولین بار در سن 5 سالگی در سریال «هزار دستان» سر صحنه کار رفتم و طبق خواسته مرحوم علی حاتمی در صحنه ای به همراه لیلا حاتمی بازی کردم.
... پس یک جورهایی با لیلا حاتمی هم دوره هستید.- لیلا حاتمی دوست دوران کودکیم بود و یک همبازی خوب.
در آن دوران بازیگری را فقط به خاطر جذابیت هایش دنبال می کردید و یا به عنوان شغل پذیرفته بودید؟- تا موقعی که مدرسه می رفتم بازیگری را به عنوان کار دوم و تفننی نگاه می کردم و بیشتر علاقه مند بودم که پزشک شوم.
آیا الان پشیمان نیستند که به جای پزشک شدن بازیگر شدید؟- نه! زیرا به بازیگری علاقه زیادی داشتم و اگر می خواستم در رشته پزشکی ادامه تحصیل بدهم نه دکتر خوبی می شدم و نه بازیگریم به اندازه الان تاثیرگذار می شد.
از مقطعی به بعد و به خصوص بعد از ایفای نقش مکمل فیلم «قرمز» بیشتر در نقش های دوم بازی کردید.- شاید به این خاطر که هیچ گاه میزان و طول نقش برایم عامل تعیین کننده ای نبوده است، از اواسط دهه هفتاد ساخت فیلم های تین ایجری با مضمون عاشقانه مد شد و این نوع از فیلم ها بازیگران خاص خودش را می خواست که اصلا به تیپ و قیافه من نمی خورد و من هم ترجیح دادم به فکر کیفیت کاراکتر باشم تا کمیتش.
بازی تان در قالب دختران اصیل و سنتی و محجوب ایرانی هم خیلی خاطره انگیز بوده.- از کودکی همیشه به من می گفتند که مناسب ایفای نقش دختران اصیل و سنتی ایرانی هستم و به تدریج هم مدام این نقش ها را بازی کردم.
در چند کار با مهران مدیری همکاری کردید. مهم ترین ویژگی مهرام مدیری چیست؟- در «ویلای من» در نقش سرآشپز بازی کردم و کار با مدیری را دلچسب و لذت بخش دیدم. مهران مدیری یک پکیج درجه یک در تمام عرصه های اجرا از بازیگری تا کارگردانی است و همیشه یک گروه خوب و حرفه ای را دور خودش جمع می کند.
برای روی فرم بودن و داشتن آمادگی در حین بازیگری، چه کارهایی انجام می دهید؟- به تغذیه مناسب اهمیت می دهم. در حدود 12 سال است که همواره در انتخاب رژیم غذایی با دکتر تغذیه مشورت دارم. در ابتدا برای کاهش وزن بعد از تولد فرزند با دکتر تغذیه مشورت می کردم و رد ادامه این مشورت ها ادامه پیدا می کرد.
درباره عمل زیبایی که فراگیر شده است چه نظری دارید؟- قدیمی ها می گویند هیچ چیزی را منع نکنید چون ممکن است نتیجه عکس دهد. نمی دانم 10 سال بعد درباره عمل زیبایی چه عقیده ای دارم اما در شرایط فعلی با جراحی زیبایی تا جایی که رفع عیب کند موافقم.
