راهای زنده ماندن از تصادف
تصادف اتومبیل بدون هیچ اخطار قبلی اتفاق می‌افتد، اما خیلی وقت ها حادثه چند لحظه قبل از وقوع اخطار می‌دهد و در همین لحظات است که عکس‌العمل صحیح می‌تواند زندگی شما را نجات دهد.
مه غلیظ
وقتی مه غلیظی اطراف تپه را می‌پوشاند، کاهش دید تا حد تقریبا صفر، قدرت جهت‌یابی شما را از بین می برد و در چنین شرایطی بیشتر مردم دچار ترس آنی شده و تصور می‌کنند که در دامی مهلک گرفتار آمده‌اند. به همین دلیل ممکن است رفتاری انجام دهند که احتمال بروز خطر را افزایش دهد. در حالی که اگر با خونسردی مانع از غلبه ترس شوید می‌توانید شرایط را بسنجید و متناسب با آن تصمیم بگیرید؛ مثلا پناهگاهی پیدا کنید و صبر کنید تا شرایط ادامه فعالیت برای نجات فراهم شود.
بریدن ترمز
اگر در حین رانندگی متوجه شدید که ترمز اتومبیل بریده است، دستپاچه نشوید و سعی کنید با عوض کردن دنده (معکوس) و با استفاده از ترمز دستی، سرعت اتومبیل را بگیرید. برای این کار ابتدا باید چند کار انجام دهید؛ پای خود را از روی گاز بردارید، چراغ‌های چشمک‌زن (فلاشر) را روشن کنید، چند بار پدال ترمز را فشار دهید(ممکن است تماس ترمز برقرار شود)، دنده معکوس بکشید و از ترمز دستی استفاده کنید. دقت کنید که ترمز دستی را به آرامی بکشید، طوری که مطمئن باشید نخواهد برید.
حالا در جستجوی راه‌هایی برای فرار باشید و مکان‌هایی را که می‌توانید از جاده خارج شوید، بررسی کنید؛ جاهای صاف و نرم و یا پیچ‌هایی که در مقابل آنها سینه‌کش ملایم یک تپه وجود دارد، مطلوب است.
اگر امکان کم کردن سرعت نیست - مثلاً در سرازیری یک تپه - در این صورت اتومبیل را به دیواره‌ها و کناره‌های مسیر بسائید و سرعت را بگیرید. حتی از اتومبیل‌های جلویی هم می‌توانید برای نجات خود استفاده کنید. برای این کار، تا حدی که شرایط اجازه می‌دهد، اتومبیل خود را به آرامی به اتومبیل جلویی بزنید و با استفاده از چراغ‌های چشمک‌زن، نور بالا و بوق، به راننده جلویی بفهمانید که در شرایط اضطراری هستید.
تصادف های اجباری
اگر تصادف اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد، با آن کنار بیایید و سعی کنید طوری تصادف کنید که کمترین صدمه به دیگران و خودتان وارد آید. به طور کلی، سعی کنید از توقف ناگهانی و برخورد با هر چیز ممکن پرهیز کنید. برای برخورد کردن با چیزی به منظور توقف، یک حصار بهتر از یک دیوار است، یا تعدادی نهال و بوته نزدیک هم، به مراتب بر یک درخت قطور ارجحیت دارند. یک حصار از انبوه نهال و بوته، اتومبیل شما را متوقف خواهد کرد؛ اما برخورد با دیوار و درخت، توقفی مرگ بار به دنبال خواهد داشت.
کمربندهای ایمنی (که در بسیاری از کشورها اجباری است) به هنگام تصادف، از پرت شدن و برخورد شما با شیشه جلو، پیشگیری می‌کند، اما باز بودن کمربند ایمنی به هنگام تصادف از نظر نجات آسان‌تر است.
بهتر است در هنگام تصادف آزاد باشید و با حلقه کردن دست‌ها به دور سر، به منظور حفاظت آن و با کنار کشیدن خود از فرمان به طرف نقطه تصادف پرت شوید. چون اغلب، ضربه‌ای که در اثر تصادف به بدن وارد می‌آید، در صورتی که بدن به اتومبیل بسته باشد، شدیدتر از وقتی است که بدن آزاد بوده و به سوی نقطه تصادف پرتاب شود.
هرطور که ممکن است، سعی کنید بدن را جمع کرده و از فرمان کنار بکشید. در تصادف شدید، فرمان مثل شاخ بوفالو در برابر سینه شما خواهد بود! سرنشینان صندلی عقب اتومبیل نیز باید سرها را محافظت کنند و در انتهای صندلی عقب دراز بکشند.
چگونه در تصادفات زنده بمانیم؟
بیرون پریدن از اتومبیل
در مواجهه با تصادف، سعی کنید از اتومبیل بیرون نپرید، مگر اینکه مطمئن باشید که برخوردی مرگ‌آور با صخره خواهید داشت یا از دره‌ای فرو خواهید افتاد که احتمال زنده ماندن در آن صفر است. پس اگر تصمیم به پریدن گرفتید، ابتدا در را بگشایید، کمربند ایمنی را باز کنید، سعی کنید خود را - مثل یک توپ- گلوله کنید، سرتان را محکم به سینه بچسبانید، پاها و زانوها را جمع کنید، بعد تا حد امکان کمر را خم کنید، آنگاه با حرکتی غلطان از اتومبیل بیرون بپرید. به هنگام رسیدن به زمین هم سعی نکنید خود را نگاه دارید، بلکه به غلطیدن ادامه دهید.
سقوط در آب
اگر می‌توانید قبل از غرق شدن اتومبیل را ترک کنید، چون اتومبیل یک دفعه در آب فرو نمی‌رود و تا پر شدن داخل آن، زمانی وقت خواهد برد. در نتیجه فشار آب در اطراف اتومبیل، بازکردن در را مشکل می‌کند، پس در صورت امکان، پنجره را پایین کشیده و از آن خارج شوید. البته در شرایط شوک حاصل از فرود آمدن در آب، داشتن حضور ذهن دشوار است؛ ولی واقعیت این است که در چنین شرایطی تنها همین حضور ذهن و دستپاچه نشدن است که شما را نجات می‌دهد.
اگر بچه کوچک در اتومبیل هست، به فکر نجات او باشید. هرگز وقت خود را برای نجات اثاثیه داخل اتومبیل تلف نکنید.
اگر فرصت و سرعت عمل کافی برای محکم بستن پنجره‌ها را ندارید، بچه‌ها را وادار کنید بایستند و اطفال کوچک را بالای دست خود نگهدارید. کمربندها را باز کنید و به همه بگوئید که در کنار درها آماده باشند و یک دست خود را روی دستگیره بگذارند. در یک لحظه کلیه قفل‌ها یا قفل اصلی اتوماتیک را با هم باز کنید.
چنانچه نفوذ آب، مکانیزم قفل‌ها را خراب کرده و مانع از باز شدن قفل‌ها شد، بیهوده وقت خود را تلف نکنید و فکر باز کردن درها را از سر بیرون کنید.
وقتی آب داخل اتومبیل را پر می‌کند، هوا نزدیک سقف جمع می‌شود. فشار آب داخل اتومبیل تقریباً فشار آب خارج اتومبیل را خنثی خواهد کرد. وقتی آب تقریباً تمام اتومبیل را پر کرد، به همه بگوئید که نفس عمیقی بکشند، سپس درها را باز کنید و به داخل آب رفته و به طرف سطح آب شنا کنید. کسانی که از یک در بیرون می‌روند، باید دستهای شان را به هم حلقه کنند.
اتومبیل روی خط آهن
اگر اتومبیل روی خط آهن خاموش کرد، آن را در دنده بگذارید و استارت بزنید تا با جهش‌هایی که از این طریق حاصل می‌شود، اتومبیل از خطر دور شود. البته این کار برای اتومبیل‌های دنده اتوماتیک مقدور نیست. اگر می‌بینید که قطار نزدیک می‌شود، اتومبیل را ترک کنید و بچه‌ها و افراد ضعیف را به جای امنی برسانید (حداقل 45 متر دورتر از محل حادثه) تا در صورت برخورد قطار با اتومبیل، از خطر مصون بمانند.
اگر قطار مشاهده نمی‌شود، یا در چند کیلومتری شماست، باید تلاش کنید از تصادف جلوگیری کنید. اگر می‌توانید با هل دادن اتومبیل را از خط خارج کنید وگرنه به سمت قطار بدوید و در فاصله‌ای دور از اتومبیل (تا آنجا که می‌توانید) در کنار مسیر قطار بایستید و با پارچه اخطار بدهید و راننده را از خطری که در پیش است، آگاه کنید.
اگر پرچم اخطار ندارید، با پارچه (یا حتی لباس) روشن، این کار را بکنید (مثل کاری که ریزعلی فداکار کرد). اگر راننده به کار خود آشنا باشد، اعلام خطر شما را درک خواهد کرد.
کمک به مصدومان
برای کمک به مصدمان در نظر داشته باشید که:
1- مصدومان محبوس شده در داخل ماشین را با فشار و کشش خارج نکنید چرا که ممکن است آسیب دیدگی مصدوم افزایش یابد.
2- مصدومینی که دچار توقف عمل تنفس و خونریزی شدید شده‌اند در اولویت درمانی هستند و نیاز به درمان فوری دارند.
3- راه تنفسی حادثه دیدگان را بررسی و دهان مصدوم را باز و هر شی‌ء که داخل آن است خارج کنید تا مصدوم به راحتی تنفس کند.
4- در صورتی که پس از خارج کردن مانع از دهان مصدوم تنفس آغاز نشد چانه مصدوم را پایین آورده و سرش را به آرامی به عقب خم کنید. با دو انگشت خود سوراخ های بینی را مسدود و از طریق دهان خود به داخل دهان مصدوم بدمید تا سینه‌اش بالا بیاید. کمی صبر و هر چهار ثانیه یک بار این عمل را تکرار کنید تا مجروح بدون کمک قادر به تنفس باشد.
5- با قرار دادن پارچه تمیز و فشار دست بر روی محل خونریزی از ادامه خونریزی جلوگیری کنید. درصورت قطع نشدن خونریزی، عضو را بالا آورید تا خونریزی کمتر شود.
6- در صورت شکستگی پا و دست نسبت به ثابت کردن آن با آتل و یا تخته و یا اجسام مشابه و یا بانداژ اقدام کنید.
