نواجش یا موری

موری یکی دیگر از آوازهای آیینی است که پس از مرگ عزیزان توسط بستگان معمولا زنان خوانده می شود. موری از نظر محتوا بسیارحزن انگیز است و تقریبا می شود گفت نوعی مرثیه مازندرانی است که اغلب دو یا سه نفر از بستگان درجه یک یاغیره یکی بعد از دیگری جهت از دست دادن عزیزی آن را می خوانند و شخصاً در ارتباط با اعتقادات به مسائل مذهبی جامعه است . ولی موسیقی آیینی بعنوان تلفیقی از باور داشت ها و سنن و رسوم ، اعیاد و جشن ها و مراسم را بازتاب می دهد و آمیخته از همه اینها است . ممکن است برداشتهای مذهبی هم در اینجا دخیل باشند. موسیقی آئینی در واقع بازتاب نوعی نگرش و باورها و مجموعه خرافه ها و پندارهای مردم از جامعه خودشان است .بعضی ها معتقدند که آواز نوازش یا نواجش در ارتباط با دوری فرزندان و بستگان درجه یک خوانده می شود و گاهی هم مادران جهت نوازش فرزند کوچک خود آن را می خواندند.