گویش اردستانی

گویش مردم اردستان گویش اصیل ایرانی است. دلیل آن زبانی است که چندین هزار سال پیش تا کنون بر جای مانده، این زبان منشعب از فرس قدیم پارسی می‌باشد و زبان اوستائی است که لغات و اصطلاحات خارجی کمتر در آن نفوذ کرده‌است. ساکنان اردستان در گویش محلی خود از آن با عنوان‌های ارسن،ارسون، اردستون، ارسون، اسوم و اسون یاد می‌کنند. استاد مهدی مشتاقی نویسنده چند جلد کتاب راجع به اردستان می گوید زبان اردستانی برگرفته از همان زبان پنج استانی است که داریوش در زمان حکومت خود ایجاد کرده است زبان اردستانی به زبان رعیتی در بین خود مردم اردستان معروف است در حالیکه این زبان، زبان رایج دربار بوده است وازآن به زبان پهلوی یاد می شود وخود داریوش هم به آن زبان تکلم می کرده است آثار این این زبان در مناطقی مانند بادرود کوهپایه برخوار ،خورزوق ،جوشقان به چشم می خورد و دربعضی تکیه کلام های کردستان ،ایلام وشما ل نیز مشاهده می شود در چهار صد سال پیش مردم زواره ونطنز هم به این زبان تکلم می کرده انداما این زبان در سیر تحولات تاریخی در برخی از شهر های کشور به فراموشی سپرده شده است .