صوفی:مشی اصلاح‌طلبی با براندازی و تغییر ساختار نظام نمی‌خواند

علی صوفی وزیر تعاون دولت اصلاحات در واکنش به بیانیه برخی اصلاح طلبان خارج از کشور که خواستار جهت‌دهی اصلاحات به سمت حذف نهاد ولایت فقیه از ساختار نظام شدند، گفت: این بیانیه کاملا عبور از مرز اصلاح طلبی عبور است و نویسندگانش هیچ خط مشترکی با جریان اصلاحات ندارند.

وی با بیان اینکه اصلاح طلبی یعنی فعالیت سیاسی اصلاح طلبانه در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، افزود: اصلاح طلبان معتقدند قانون اساسی قابل تغییر است و در صورت ضرورت به اقتضای زمان می تواند تغییر کند کما اینکه در سال 68 یک مرتبه بازنگری در آن انجام شد و مکانیزم این کار در قانون اساسی وجود دارد اما نکته مهم آنکه برخی اصول قانون اساسی همچون اصل ولایت فقیه و اصل مربوط به جمهوریت و اسلامیت نظام غیرقابل تغییر است و کسانی که می خواهند این اصول از ساختار سیاسی نظام حذف شود معنای کار آنها براندازی است.

دبیرکل حزب پیش‌روی اصلاحات با بیان اینکه اصلاح طلبی با براندازی یا تغییر ساختاری نظام نمی خواند، اظهار کرد: کسانی که دنبال براندازی و انقلاب هستند با تابلوی خود نیت‌ و افکارشان را دنبال کنند و هزینه هایش را هم بپردازند چون راه اصلاح طلبان از آنها جداست.

وی با بیان اینکه اصلاح طلبی در چارچوب قانون اساسی پیگیر مطالبات غیرساختارشکنانه است، افزود: ساختارشکنی با اصلاح طلبی سازگار نیست، پس مرز مشترکی بین اصلاح طلبان داخل کشور با کسانی که چنین بیانیه ای نوشتند و به مفاد آن باور دارند دیده نمی شود.

صوفی تأکید کرد: «براندازی» و «اصلاحات ساختاری مسالمت آمیز» هر دو یک معنی دارند، معنای هیچ کدام آنها اصلاح طلبی نیست چون اهداف شان تغییر نظام است. بالاخره اگر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را قبول داریم، باید بدانیم، این قانون اساسی محور وفاق مردم است و اصلاح طلبان نمی توانند برخلاف آن عمل کنند و خواستار تغییر اصولی باشند که قانون اساسی آن اصول را غیرقابل تغییر دانسته است. هر کسی هم خلاف این نظر را دارد، خارج چارچوب اصلاح طلبی و برانداز تعریف می شود.

محسن کدیور اصلاح طلب مقیم خارج و حسین قدیانی در بیانیه‌ای خطاب به اصلاح طلبان نوشتند: «مراد ما از اصلاحاتِ ضروری، «اصلاحات ساختاری» با هفت مشخصه «حذف نهاد ولایت فقیه، پذیرش اصل جدایی نهاد دین از حکومت،‌ پذیرش تساوی حقوقی همه شهروندان ایران، پایان دادن به قضاوت سیاسی در جمهوری اسلامی،‌ آزادی مطبوعات، احزاب و نهادهای مدنی، پایان دادن به صدور انقلاب و اجرای عدالت است»... اگر پذیرفتیم که نظام جمهوری اسلامی اصلاح ناپذیر است، رفع این مشکل حداقل از دو راه ممکن است، براندازی (از طریق انقلاب، کودتا یا حمله نظامی خارجی) و اصلاحات ساختاری حتی‌الامکان مسالمت آمیز.»

29214