در اینجا برخی از ایده ها و راهنمایی که به تو کمک خواهد کرد به شیوه های مختلف و مناسب فرزند خود را در مراحل مختلف سنی تنبیه کنی . ارائه می شود .
نوزادان تا دو سالگی
کودک در دوره پس از تولد تا دوسالگی ازسرشتی کنجکاو برخوردار است . بنابراین بهتر است در این دوره برخی از اشیا مانند تلویزیون و جواهر آلات کوچک و وسایل رفت وروب و دارو ها را از جلوی او بردار اگر می بینی که کودکت شیئی رامی گیرد که ممکن است او رادر معرض خطر قراردهد ،تو باید که با گفتن نه او را منع کنی ، یا او را از اتاق خارج کنی یا با کار دیگری سر گرمش کنی . اما اگر شروع به گاز گرفتن یا زدن یا پرت کردن غذا نمود باید به او توضیح دهی که این کار او قابل قبول نیست وسپس اورا وادار کنی به مدت یک الی دو دقیقه به تنهایی بنشیند تا آرام شود . این را باید بدانی که به طور کلی کتک زدن شیوه درستی برای تنبیه کودک در همه مراحل سنی نیست وباید این رادر نظر داشته باشی که کودکی دوساله ارتباط بین کار اشتباه خود و مجازات بدنی را درک نمی کند . مادر نیز باید اطمینان حاصل کند که رفتارش مقابل فرزندش رفتار درستی است به عنوان مثال از کودک خود نخواهد که اسباب بازی هایش را مرتب کند در حالی که وسایلش را در جاهای مختلفی از خانه پرت کرده است .
کودک سه تا پنج سال .
به محض این که کودک شروع به رشد نمود به خصوص در دوره بین سه و پنج سالگی . شروع به درک ارتباط بین اعمال خود و عواقب آنها خواهد کرد . بنابراین دراین دوره باید قوانین حاکم بر خانه و خانواده ی خود را به کودکت آموزش دهی . همچنین باید انتظارات خود را به او بگویی که چگونه باید رفتار کند. قبل از این که کاری انجام دهد واورا مجازات کنی .به عنوان مثال اگر کودک سه ساله ات برای اولین بار با مدادهای رنگی شروع به نقاشی بر روی دیوارهای اتاق نشیمن کرد . باید با او صحبت کنی وبگویی که کاری که او انجام داد کاری غیر قابل قبول است و اگر دوباره این کار را انجام دهد باید در تمیز کردن دیوار به تو کمک کند وتا پایان روز حق استفاده از مداد رنگی را نخواهد داشت . واگر بعد از چند روز یک بار دیگر بر روی دیوار این کار را تکرار کرد باید به او یاد آوری کنی که باید فقط بر روی کاغذ از این مدادها استفاده کند .و تنبیهایی که به او وعده داده بودی را اجرا کن . همچنین هر مادر باید ازاهمیت ستایش مثبت فرزند خود آگاه باشد . اگر کودکت را به تنها نشستن مجازات می کنی باید او را در جایی بنشانی که او وادار شود که به کاری که انجام داده است فکر کند . مثلا او را به اتاقش که در آن تلویزیون یا کامپیوتر وجود دارد نفرست . همچنین به کودک خود رفتار درستی که باید انجام دهد را بیاموز . وفقط او را به خاطر رفتار ناشایستش مجازات نکن .
کودک شش تا نه سال
اگر کودک شما در دوره بین شش تا نه سالگی است مجازات او سود مند است . چه به او بگویی که در جایی به تنهایی بنشیند . یا آگاه کردن او از کار اشتباهی که انجام داده و یکی از مجازات ها ی گفته شده را اعمال کنی . تو باید درک کنی که در رفتار خود ثابت قدم باشی .ودر تصمیم گرفته شده در تنبیه فرزندت کوتاه نیایی تا اقتدارت پیش او زیر سؤال نرود . همچنین نباید مجازات های غیر ممکنی را برای فرزندت مطرح کنی . به عنوان مثال به او نگو که اگر در را ببندد به او هیچ وقت اجازه ی تماشای تلویزیون را نخواهی داد .
کودک نه تا دوازده سال .
کودک بین 9 تا 12 سال احساس اعتماد به نفس در او شروع به شکل گرفتن می کند . و می خواهد که مسئولیت پذیر باشد . در نتیجه می توانی شیوه تعامل با عواقب اشتباهاتی که مرتکب می شود را به او یاد دهی . پس به عنوان مثال اگر کودک تکالیف خود را انجام نداد به او در انجام تکالیفش کمک نکن بلکه بگذار بدون انجام تکالیفش به مدرسه برود تا باعواقب آنچه که انجام داده است مواجه شود . بدیهی است که هر مادری می خواهد عواقب ناشی از اشتباهات فرزندش را خود به عهده بگیرد اما برای مادر بهتر است که در بعضی از وقت ها اجازه دهد فرزندش شکست بخورد تا عواقب شکستش را خودش ببیند .
نوجوان 13 و بالاتر
بچه از سن 13 سالگی آنچه از او خواسته شده وعواقب رفتارها را می داند . با در نظر گرفتن این مسأله که فرزند نوجوان شما در این مرحله نیاز به قاعده و قانون خاص خود دارد . می توانی قوانینی را برای دیدار دوستانش یا بازگشت به خانه قرار دهی . باید توجه داشته باشی که فرزند نوجوانت شاید از قوانین تو گله مند باشد اما در همان زمان به اقتدار تو پی خواهد برد .
منبع : بصایر