نیکی پاک‌بین
بر اساس یک تحقیق که اخیرا در دانشگاه گلاسکو انجام شده است پدر بزرگ، مادر بزرگ ها قصد مهربانی و دلسوزی دارند اما گاهی برخی از رفتارهای آنها اثر عکس بر روی سلامت فرزندان دارد.
این پژوهش با تاکید بر نقش الگویی پدر بزرگ مادربزرگ ها در شکل گیری شخصیت بچه ها به شکل گیری اصول اولیه در کودکان در کنار این نعمت های زندگی و از رفتارهای آنها خبر می دهد گرچه نقش آنها می تواند کمتر از والدین باشد اما بهر حال قوی است.
گاهی مادربزرگ های مهربان با پذیرایی مفصل شیرینی و شکلات و هله هوله ها یا قرار دادن حجم زیادی از وعده های غذایی در بشقاب بچه ها قصد خوشحال کردن نوه های خود را دارند غافل از اینکه به ضرر سلامتی آنها کار می کنند.
مطالعه همچنین نشان داده است که فرزندان در محدوده سنی 9 ماه تا سه سال که تحت نگهداری و کنترل پدربزرگ مادربزرگ های خود نیز هستند بیشتر از آنهایی که توسط یک والد مراقبت می شوند دچار مشکل اضافه وزن می شوند.
همچنین مطالعات دیگری نشان داده است که استعمال دخانیات پدربزرگ مادربزرگ ها در معرض بچه ها و حتی در خانه به سلامت بچه ها ضرر می‌زند گرچه نوه ها در این گونه موارد اثر مثبت بر روی آنها می گذارند و به ترک دخانیات تشویق شان می کنند.
و اما واکنش های اراِئه شده به این نتایج
حاکی از آن بود که بسیاری از انجمن ها به نقش بیش از نود و سه درصدی پدربزرگ مادربزرگ ها در نگهداری از بچه ها و کمک به مادر پد ها بخصوص آنها که شاغل هستند اشاره می کنند و آنها را نعمت های خدادادی برای بچه ها می شمارند.
بچه ها از اینکه در کنار آنها هستند خرسندند و ایمن.
آنچه این تحقیق در واقع نشان می دهد این است که
حضور آنها بسیار در کنار بچه ها مفید است اما باید نقاط ضعف و قوت تاثیرات رفتاری آنها در شکل گیری شخصیت کودکان مشخص شود.
