زمستان نرم نرمک بار سفر بسته و آماده رفتن است. 3 ماه سرد و برفی به ما بخشید و حال می رود تا بهار زیبا از راه برسد و شکوفه و عشق را مهمان طبیعت خسته و رنجور کند. مردم سرزمین ما در اواخر سوز و سرما رسم جالبی دارند که در تقویم ملی ما به نام روز درختکاری یا 15 اسفند نامیده می شود. مردم به دامان طبیعت می روند و درست در زمانی که برای سفره هفت سین خود سبزه آماده می کنند نهالی هم در دل خاک می کارند تا با هم به استقبال بهار دیدنی و زیبا برویم. امسال با ما همراه شوید تا روز درختکاری را به شیوه جدیدی تجربه کنید. این مقاله درباره تاریخچه روز درختکاری و فوائد درختان برای بشر است.
تاریخچه قدیمی و تاثیر گذار
روز درختکاری در سال 1872 و در ایالت نبراسکای آمریکا و در تاریخ 10 آوریل توسط فردی به نام J.Sterling Morton برگزار شد و گفته می شود که در آن روز بیش از 1 میلیون درخت کاشته شده است اما بعد از مدتی این تاریخ به آخرین جمعه ماه آوریل انتقال یافت. امروزه بیشتر کشورهای دنیا، روز درختکاری را گرامی می دارند و در این روز به کاشتن درخت ها و نهال های متفاوت اقدام می کنند. البته تاریخ این روز با توجه به آب و هوای هر کشور متفاوت است و بیشتر سعی می کنند تا در مواقعی از سال این کار را انجام دهند که درخت قابلیت رشد داشته باشد. برای نمونه می توان به کشور هایی نظیر آلمان، مصر، پاکستان و مکزیک اشاره کرد که روز درختکاری به ترتیب در روزهای 5 اردیبهشت، 26 بهمن، 27 مرداد و دومین پنجشنبه ماه جولای برگزار می شود. درختکاری در ایران دارای پیشینه علایق ملی و سنت تاریخی است. تاریخ نشان می دهد که ایرانیان باستان جشن های خاصی داشتند و در این جشن ها به درختکاری پرداخته و به خاک و زراعت احترام می گذاشتند. در کشور روز درختکاری در 15 اسفند هر سال برگزار می شود و مردم با حضور در پارک ها، جنگل ها و اقصی نقاط شهر اقدام به کاشت نهال های جوان می کنند. ایرانی ها هر سال با کاشت درخت به استقبال سال نو رفته و در واقع با این کار نمادین در آستانه بهار زندگی را به زمین باز می گردانند. در این روز در مقابل بیشتر پارک ها و فضاهای سبز و دیگر نقاط شهر، نهال هایی به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می دهند. این مقاله درباره تاریخچه روز درختکاری و فوائد درختان برای بشر است.
درختکاری در آیینه روایات
در ادیان و فرهنگ های مختلف جهان، درختکاری جایگاه مهمی دارد. اسلام بشر را به کاشت درخت تشویق کرده است و بعضی از بزرگان دین به این امر اشتغال داشته اند. حضرت علی علیه السلام در مدینه باغ های خرمای فراوانی به وجود آورد و بیشتر آن ها را در راه خدا وقف کرد. پیامبر اسلام در این باره می فرمایند: «اگر شخصی درختی بکارد یا مزرعه ای را به زیر کشت ببرد و انسان ها، حیوانات یا پرندگان از آن بخورند، این کار صدقه ای از طرف آن شخص شمرده می شود» که این نشانگر تاکید و توصیه اولیای اسلام به اهمیت درختکاری است. این متن درباره تاریخچه روز درختکاری است.
درخت و نجات زندگی بشر
درختان، جزئی از منابع طبیعی و ملی و متعلق به محیط زیستی هستند که همه افراد در آن زندگی می کنند. تک تک افراد از این سرمایه های طبیعت سود می برند. آن ها هر لحظه از هوای لطیف و پاکیزه ای که درختان به وجود می آورند، استفاده می کنند و این تنها یکی از سودهای بسیار درختان است. امروزه با صنعتی شدن جوامع بشری درختان نقش مهمی در زندگی بشر ایفا می کنند. از سویی مقدمات پیشرفت بیشتر صنعت و فناوری را موجب می شوند و منابع تامین کننده محصولاتی نظیر وسایل چوبی، مبلمان، لوازم التحریر و الوار محسوب می شوند. از دیرباز، آدمی از گیاهان برای درمان بیماری ها استفاده می کرده است. برای مثال سال ها از پوست درخت بید برای کاهش تب بیماران استفاده می کرده اند. انسان پس از شناخت ماده تب بر بید (سالیسین) توانست از روی آن آسپرین را بسازد که دارویی مسکن و تب بر است. برای درمان بیماری مالاریا نیز از پوست درختی به نام «سین کونا» استفاده شده است. پوست درخت این گیاه ماده ای به نام «کینن» دارد که میکروب مالاریا را می کشد. البته گیاهان دارویی فراوان اند و هر یک در درمان بیماری معینی تأثیر دارند. 
کلام پایانی
درختان سرمایه های طبیعی ما هستند که گاه به فراموشی سپرده می شوند و جسم و وجود آنان مورد بی مهری و خشونت آدمیان قرار می گیرد. بهتر است کمی فکر کنیم چون نابود کردن درختان در اصل نابود کردن نسل بشر است.
