مرگ دنیا فنی‌زاده خاطره ساز دنیای کلاه قرمزی تراژدی دیگری را در هنر کشورمان رقم زد. کسی که به «کلاه قرمزی» زندگی ما، جان و روح داده بود و کودکی بسیاری از ایرانیان را زیبا کرده بود. با رفتنش، کلاه قرمزی غمگین شد و با غمگین شدن کلاه قرمزی، ما نیز به سوگ نشستیم. صبح چهارشنبه‌ی سرد دی‌ماه بود که خبر تلخ رفتن دنیا فنی‌زاده منتشر شد. ابتدا توسط مادرش تکذیب شد و ما را امیدوار به بودن دنیا کرد؛ اما مادر بی‌خبر از مرگ دنیایش بود. همسر دنیا، فوت او را در بیمارستان ایرانمهر تایید کرد و ما را در غم و دردی سنگین و عمیق فرو برد. صبح روز پنجشنبه هم مراسم تشییع پیکرش برگزار شد و آخرین پیوند جسمانی دنیا با دنیا بریده شد. با بنیتا همراه باشید.
صبح پنجشنبه خیلی‌ها برای بدرقه‌ی دنیا آمده بودند. همه زار و غمگین. حرف های بسیاری برای گفتن داشتند؛ از خاطرات خوبی که از دنیا و کلاه قرمزی داشتند. اولین نفر «فرشته طائرپور» بود. او خود از کارگردانان سینمای کودک است و تا مغز استخوان نبود دنیا را می‌فهمد. او گفت: «اگر عمر چهل و چند ساله‌ی دنیا فنی‌زاده را کنار بگذاریم، متوجه می‌شویم که او تنها 20 سال به طور واقعی زندگی کرد. او همه‌ی بهانه‌ها را برای منفعل بودن داشت اما دست از تلاش نکشید. هیچ‌کس او را هرگز بدون لبخند ندید؛ حتی هنگامی که درد داشت. در واقع او درس زندگی را به ما داد. امیدوارم پسران، همسر و دوستان او در عرصه‌ی سینمای کودک، این درس را همواره به ما بدهند. دوستانش او را در روزگارانی که درد داشت، تنها نگذاشتند و خوب می‌دانند که جای خالی او باقی می‌ماند. او خوب رفتار کردن را به همه‌ی ما آموخت. از همین جا خواهش می‌کنم که به افتخار او دست بزنید.»
فرشته طائرپور
در ادامه‌ی مراسم، «احسان کرمی» یادداشتی را از گروه سازنده‌ی «کلاه قرمزی» خواند.
اما دردناک‌ترین حرف‌ها را «مرضیه محبوب»، یکی از همکاران دنیا زد. او که در حال اشک ریختن بود، گفت: «من و دنیا پشت همه‌ی دکورهای عروسک، با هم زندگی کردیم. ما با هم درباره‌ی همه چیز حرف می‌زدیم، در واقع ما بچه‌هایمان را آنجا بزرگ کردیم. دنیا همیشه به من می‌گفت، به نظرم اگر روزی ما بمیریم، کسی از ما تجلیل می‌کند. او به من می‌گفت وقتی تو بمیری، من نمی‌توانم پشت تریبون بروم و بگویم بانوی فرهیخته‌ای را از دست داده‌ایم اما دنیا زودتر از من رفت و قرار ما را به هم زد.»
مرضیه محبوب
او ادامه داد: «من قبل از اجرای برنامه، با عروسک‌ها بسیار حرف می‌زنم اما نمی‌دانم این بار به کلاه قرمزی چه بگویم.»
بعد از محبوب، «شادی پور‌محمدی»، دیگر همکار دنیا فنی‌زاده پشت تریبون قرار گرفت و گفت: «دنیا همیشه زنده است، در این مدت دوستان و افرادی بودند که دعا و قدم‌های آنها همراه ما بود و از اینجا از آنها تشکر می‌کنم. دو فرزند او همیشه بوی دنیا را می‌دهند.»
«ایرج نوذری» هم از جمله کسانی بود که به یاد دنیا صحبت کرد. او با چشمانی اشکبار پشت تریبون ایستاد گفت: «نمی‌دانم چه باید بگویم. برای اولین بار است که پشت یک تریبون قرار می‌گیرم در حالی که بدنم یخ زده است؛ اینجا صحنه‌ی بازی نیست، ما خودمان هستیم. باید بگویم که دنیا خود عشق بود، به قول هستی، خواهرش، او نمک زندگی ما بود.»
ایرج نوذری
نوذری ادامه داد: «روز گذشته ما به اتاق بیمارستان نرفتیم چون می‌خواستیم خنده‌های او همواره به یاد ما بماند. او روحیه‌ی قوی‌ای داشت و حدود 12 سال با بیماری سرطان مبارزه کرد؛ درواقع او مرگ را به سُخره گرفته بود. سپس نوذری خطاب به فرزندان دنیا فنی‌زاده گفت: عرشیا و سیاوش عزیز سرتان را بالا بگیرید، چون مادر شما یک مرد بود؛ مَرد از نظر معرفت؛ مادر شما همواره در ذهن و دل ما باقی می‌ماند.»
او در پایان صحبت‌هایش اظهار داشت: «به قول پدرم، ذلیل‌پرست و مُرده‌پرست نباشیم تا وقتی که هستیم، قدر یکدیگر را بدانیم.» دکتر «نظری» از دوستان دنیا فنی‌زاده هم در سخنان کوتاهی گفت: «اُنس و علاقه‌ی بین من، دنیا و خواهرش هستی از دل بازی‌های کودکی 11-10 سالگی ما شروع شد؛ ما بزرگ شدیم و آن انس و الفت شیرین، به یک عشق خواهرانه و برادرانه تبدیل شد. به یاد دارم او در شرایط سخت زندگی‌اش به من زنگ می‌زد و به من می‌گفت، هوای من را داشته باش. دنیا با همه‌ی هنرمندی‌اش از دنیا رفت اما با همه‌ی هنر و کلاه‌قرمزی‌اش، یک دنیای خوب برای ما ساخت. من خواهشی از ایرج طهماسب دارم و آن این است که کلاه‌قرمزی دنیا را از ما نگیرد. بگذارد هربار که او را می‌بینیم، دنیا را به یاد بیاوریم.»
منوچهر شاهسواری
«منوچهر شاهسواری» مدیرعامل خانه‌ی سینما هم از جمله کسانی بود که در این مراسم سخنرانی کرد. او عنوان کرد: «امیدوارم از این پس یاد و خاطره‌ی دنیا از یاد ما نرود، این جمع و جمعیت، آنهایی هستند که با روح و جان خود برای سینمای ایران کار می‌کنند. من می‌خواهم به بهانه دنیا سپاسگزار بانوان و خواهران خود در سینمای ایران باشم که کمتر دیده می‌شوند. به یاد داشته باشید که این جمع، آینده‌ی کودکان ما را می‌سازد.»
«عادل بزدوده» آخرین نفری بود که پشت تریبون ایستاد و حرف زد. او گفت: «ما چندی پیش یکی از بزرگترین بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون ایران را از دست دادیم، زنده‌یاد داوود رشیدی را از دست دادیم و سپس پدر من فوت کرد.»
وی ادامه داد: «وقتی می‌خواهم درباره‌ی دنیا حرف بزنم، برای من سخت است چون قرار است که دنیا به این شکل باشد که بزرگترها بروند و کوچکترها درباره‌ی آنها حرف بزنند اما این اتفاق در مورد دنیا نیفتاده است. بعد از انقلاب، دنیا جزو اولین بچه‌هایی بود که به گروه ما، درکانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اضافه شد. آخرین انتخاب دنیا که فرهیختگی او را می‌رساند، عروسک‌گردانی کلاه‌قرمزی بود. کلاه‌قرمزی پیش از او کامل بود اما با ورود دنیا فنی‌زاده کامل‌تر شد. در واقع او شکل اساسی به این شخصیت داد. او سخنانش را این‌گونه پایان داد: «ما در سینما آشیانه‌ای نداریم، سؤال من این است که جایگاه ما در خانه سینما کجاست؟ ما هم هنرمند هستیم و درآمد ما از همین راه است. امیدوارم این موضوع باعث شود که ما هم در خانه سینما جایی داشته باشیم.»
در پایان نیز پیکر دنیا فنی‌زاده بر دوش دوستداران و علاقه‌مندان سینما، تئاتر و تلویزیون به سمت خانه ابدی او در قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) تشییع شد.
از کسانی که در این مراسم حاضر بودند می‌توان به «ایرج طهماسب»، «حمید جبلی»، «رضا بابک»، «علیرضا تابش»، «سعید پورصمیمی»، «همایون اسعدیان»، «حبیب رضایی»، «مازیار میری»، «حمید مدرسی»، «علیرضا رضاداد»، «محمدمهدی عسگرپور»،«بهزاد خداویسی»، «یدالله صمدی»، «حبیب ایل بیگی»، «ستاره اسکندری»، «شهرام حقیقت دوست»، «محمدحسین لطیفی»، «سیدعلی قائم‌مقامی»، «حبیب دهقان‌نسب» و «بهروز شعیبی» اشاره کرد.
عکس‌ها و گزارش این مراسم توسط امین نعمتی خبرنگار اختصاصی بنیتا تهیه شده است.
منبع: بنیتا
