واریته‌ای است دایمی که گل‌های آن دارای ظاهر مخملی و رنگ قرمز تیره با مرکز قهوه‌ای، شکلاتی هستند. شاخ و برگ آن سبزه تیره بوده و بلندی گیاه همانند گونه‌های دیگر آفتابگردان به 5/1 متر می‌رسد. گل‌های آن زنبورها را و بذرهای آن انواع پرنده‌ها را به طرف خود جذب می‌کنند. جهت کاشت در ردیف پشتی حاشیه‌های گل‌کاری همراه با گیاهانی که دارای برگ‌های قرمز هستند مناسب است.
ـ نیازها:
مکان آفتابی، خاک دارای زهکش خوب، آبیاری روزانه، نشاهای گیاه در ابتدای رویش می‌بایست از حمله حلزون‌های بدون جبه محافظت شوند. به منظور تولید گیاه انبوه، زمانی که بلندی آن به 90 سانتی‌متر رسید جوانه‌های انتهائی را با دست می‌چینند.
ـ ازدیاد:
از طریق کاشت بذر در آخر بهار در عمق یک سانتی‌متری خاک امکان‌پذیر است. اگر خاک گرم باشد بذرها سریع جوانه زده و زمینه پشتی حاشیه‌های گل‌کاری را پر می‌کنند.
منبع : گلستان علی