داستان‌های قهرمانی «راجر فدرر» در مسابقات گرنداسلم

هفته نامه همشهری جوان - محمد امیرپور: بعد از پنج سال دست و پنجه نرم کردن با مصدومیت زانو، بعد از سقوط آزاد در رنکینگ تنیسورهای دنیا که حتی او را از 10 نفر اول تنیس دنیا هم خارج کرده بود. «راجر فدرر» دوباره برگشته است. در سی و شش سالگی آن قدر سخت به نظر می رسد که باور کنیم هیچ چیز نمی تواند مانع قهرمانی هایش در اوپن استرالیا، آمریکا و ویمبلدون شود و آن قدر احساساتی که بعد از بیستمین قهرمانی بزند زیر گریه و دوربین ها اشک هایش را شکار کنند. او یکی از اسطوره های دنیای تنیس است؛ کسی که سال ها بعد تنها آمارهای جادویی اش به جا خواهدماند. راجر فدرر و 20 قهرمانی در مهم ترین تورنمنت های تنیس دنیا.

1. 2003

 

راجر فدرر بیست و یک ساله در حالی پایش را روی چمن های راه راه زمین تنیس ویمبلدون گذاشته بود که «پیت سمپراس» مدعی ترین ورزشکار تنیس دنیا، چند ماه قبل در مسابقات اوپن آمریکا خداحافظی کرده بود. اولین قهرمانی راجر فدرر در گرنداسلم ویمبلدن این چنین اتفاق افتاد. پسر بیست و دو ساله سوییسی جام را بالای سر برد تا پا جا پای قهرمان دوران کودکی اش، پیت سمپراس بگذارد.

 

 

 

استعداد بیست و دو ساله دنیای تنیس برای دومین قهرمانی در گرنداسلم تنیس دنیا لازم نبود زمان زیادی را منتظر بماند. شش ماه بعد از اولین قهرمانی در مسابقات ویمبلدون، راجر فدرر در اوپن استرالیا «لیتون هیوت» و «دیوید نعلبندیان» را شکست داد تا به نیمه نهایی برسد. در فینال «مورات سافین روس» قربانی تنیسور سوییسی شد تا فدرر برای اولین بار به رنکینگ یک دنیای تنیس برسد.

3. 2004

 

فدرر، بعد از حذف از مسابقات «رولند گاروس» دوباره پا به مسابقات ویمبلدون گذاشته بود؛ همان جایی که سال گذشته هم در آن قهرمان شده بود. فدرر برای اولین بار موفق شد از عنوان قهرمانی اش در ویمبلدون دفاع کند. مسابقه فینال ویمبلدون بین او و «اندی رادیک» آمریکایی برگزار شد و فدرر سه بر یک پیروز شد. دنیا ستاره جدیدش را بعد از خداحافظی پیت سمپراس پیدا کرده بود؛ راجر فدرر در بیست و دو سالگی فاتح سه گرنداسلم شده بود.

4. 2004

 

قهرمان جدید تنیس دنیا هیچ وقت شانس این را پیدا نکرد که با اسطوره دوران کودکی اش، پیت سمپراس در یک گرنداسلم مسابقه دهد اما «آندره آغاسی» در اوپن آمریکای سال 2004 منتظر او بود. مرد شماره یک دنیا در نبردی که نزدیک به سه ساعت طول کشید، آندره آغاسی را شکست داد تا مرد شماره یک دنیا، کم کم بین صندلی های تماشاگران هم محبوبیت به دست بیاورد و در فینال وقتی لیتون هیوت را برای به دست آوردن اولین قهرمانی اوپن آمریکا شکست داد، تمام تماشاگران حاضر در ورزشگاه «ارتور اش» فدرر را ایستاده تشویق کنند.

5. 2005

 

سومین قهرمانی متوالی در ویمبلدون، به راجر فدرر یک لقب ویژه داد؛ سلطان چمن. احتمالا باید اندی رایدک را بدشانس ترین تنیسور دنیا در قرن بیست و یکم بدانیم. اگر راجر فدرر جوان ظهور نکرده بود و در سه فینال او را شکست نداده بود، به احتمال خیلی زیاد رادیک مرد شماره یک دنیا لقب می گرفت. اما فدرر باز هم در فینال ویمبلدون در سه ست متوالی رادیک را له کرد.

 

 

 

تقریبا همه حرفه ای های دنیای تنیس عادت کرده بودند پدیده تازه تنیس دنیا را در تمام گرنداسلم های مهم دنیا ببینند. راجر فدرر بیست و سه ساله که متعلق به آینده تنیس دنیا بود، یک سمت زمین ایستاده بود و آندره آغاسی، مرد سی و پنج ساله و پرسابقه تنیس هم در سمت دیگر. یک طرف هر چیزی که آینده تنیس دنیا منتظرش بود و سمت دیگر رقیب اسطوره هایی مثل پیت سمپراس و «بوریس بکر». در اوپن آمریکای 2005 قدرت آینده بر نوستالژی چربید و فدرر ششمین گرنداسلم عمرش را فتح کرد.

7. 2006

 

پیروزی فدرر در فینال اوپن استرالیا می توانست او را جاودانه کند؛ کسی که از سال 2003 تا 2006 به هفت فینال گرنداسلم مهم دنیا رسیده و بدون شکست در تمام آن ها قهرمان شده بود. سه قهرمانی در ویمبلدون، دو فینال قهرمانی در اوپن آمریکا و حالا در بیست و چهارسالگی به استرالیا آمده بود تا در قهرمانی در اوپن استرالیا هم دبل کند و هفتمین قهرمانی را در هفتمین فینال عمرش جشن بگیرد. فدرر در پایان مسابقه فینال برابر «مارکوس باغداتیس» قبرسی، هم خودش را جاودانه کرد و هم شگفتی قهرمانی در اوپن استرالیا را از قبرسی ها
گرفت.

8. 2006

 

«رافائل نادال» وارد می شود. ستاره بیست ساله اسپانیایی چند ماه پیش در «رولند گاروس» پاریس فدرر را شکست داده بود و ورود خود را به جمع حرفه ای ها اعلام کرده بود اما چمن سبز ویمبلدون انگار خانه پدری راجر فدرر بود. تنیسوری که روی چمن ویمبلدون، از هر نقطه دیگری در این کره خاکی راحت تر گام بر می داشت. نتیجه قابل حدس بود؛ چهارمین قهرمانی فدرر در ویمبلدون.

9. 2006

 

باز هم جدال راجر فدرر با اندی رادیک و باز هم شکست تنیسور آمریکایی در چهارمین فنیال متوالی برابر فدرر. اندی رادیک بعد از شکست در اوپن آمریکا، برابر دوربین های تلویزیونی قرار گرفت و گفت: «بعدها به پسرم می گویم من مغلوب بهترین تنیسور دنیا می شدم؛ کسی که قبول کردن شکست برابرش چندان سخت نیست.»

10. 2007

 

راجر بیست و پنج ساله به فینال اوپن استرالیا می رسد و این بار رو به روی حریفی از شیلی قرار می گیرد. «گونزالس» شیلیایی در سه ست پیاپی و بدون این که مشکلی برای قهرمان سوییسی بتراشد، فینال را به فدرر واگذار کرد. قهرمانی فدرر، دستاوردهای دیگری هم داشت؛ بعد از «جک کرافورد» اولین تنیسوری شد که هفت گرنداسلم را پشت سر هم فتح می کند و از رکورد «کانورز» که برای 160 هفته متوالی در رنک اول تنیس دنیا قرار داشت، عبور کرد.

 

 

برای سومین بار متوالی نادال در رولندگاروس، فدرر را مغلوب کرده بود. راجر فدرر اما استاد بازی روی چمن انگلیسی بود و برای پنجمین بار متوالی به فینال ویمبلدون انگلیس رسیده بود و باز هم در فینال از پس نادال برآمد. مسابقه فینال ویمبلدون بین دو رقیق اسپانیایی و سوییسی حدود چهار ساعت و 20 دقیقه طول کشید تا یکی از طولانی ترین مسابقات تاریخ این رقابت ها ثبت شود.

12. 2007

 

برای سومین بار در چهار سال گذشته، فدرر سه گرنداسلم فصل را درو کرد. در مسابقه فینال از «نواک جوکوویچ» بیست ساله عبور کرد تا به دومین تنیسور تاریخ بعد از «بیل تیلدن» تبدیل شود که چهار سال متوالی قهرمان رقابت های اوپن آمریکا می شود. رکورد قبلی به حد فاصل سال های 1920 تا 1935 بر می گشت. فدرر در بیست و پنج سالگی دست نیافتنی به نظر می رسید.

13. 2008

 

در بیست و شش سالگی اولین لرزش های فدرر آغاز می شود. در تمام طول سال با مصدومیت دست و پنجه نرم می کند و تنها به فینال اوپن آمریکا می رسد. مسابقه فینال را با «اندی مورای» انگلیسی برگزار می کند و رکورد تاریخی اش در یو اس اوپن را تاریخی تر می کند. قهرمانی برای پنجمین سال متوالی. فدرر در بیست و شش سالگی به یک قدمی پیت سمپراس رسیده است. اسطوره آمریکایی که 14 گرنداسلم را فتح کرده است.

14. 2009

 

مسابقات رولند گاروس یا اوپن فرانسه، هیچ وقت روی خوش به فدرر نشان نداده بود. فدرر برای رسیدن به رکورد پیت سمپراس باید نادال را شکست می داد؛ آن هم در رولند گاروس که پیش از آن سه بار فدرر را مغلوب کرده بود. راجر در سه فینال قبلی اوپن فرانسه شکست خورده بود اما چهارمین فینال، تبدیل شد به اولین قهرمانی در فرانسه و البته رسیدن به رکورد پیت سمپراس.

 

 

 

باز هم رسیدن به فینال ویمبلدون و قرار گرفتن رو به روی بدشانس ترین تنیسور تاریخ، اندی رادیک. اندی رادیک که حالا پا به سن هم گذاشته بود تا پیش از فینال اندی مورای، نواک جوکوویچ و نادال را شکست داد. اما طلسم مغلوب شدن برابر فدرر ادامه پیدا کرد. ساعت رولکس سوییسی با 15 قهرمانی گرنداسلم به تنهایی بر تاریخ تنیس دنیا ایستاده بود.

16. 2010

 

فدرر در حالی وارد استادیوم ملبورن پارک ده بود که در همان سال رولندگاروس 2009 و ویمبلدون 2009 را برده بود. در سمت مقابل هم اندی مورای اولین انگلیسی بعد از «فرد پری» در سال 1936 بود که به دنبال قهرمانی در اوپن استرالیا می گشت. هر چند فدرر رویای انگلیسی ها را خیلی زود نقش بر آب کرد و در سه ست متوالی قهرمان اوپن استرالیا شد.

17. 2012

 

در اولین قهرمانی گرنداسلم سال 2003 راجر فدرر جایزه 714 هزار دلاری مسابقات را برد. اما سال 2012 او جزء سه ورزشکار ثروتمند جهان شده بود. ثروتمندترین تنیسور دنیا دوباره به فینال ویمبلدون رسیده بود و دوباره اندی مورای انگلیسی را مقابل خود می دید. در تمام طول مسابقه اندی مورای سعی کرد با فریادهای بلندش و نگاه های تیز به فدرر، او را وادار به واکنش کند اما در پایان فدرر جام را بالای سر برد و مورای راکتش را به زمین کوبید و شکست.

 

 

 

پنج سال دوری از قهرمانی به خاطر مصدومیت کهنه زانو که فدرر سی و پنج ساله را زمینگیر کرده بود. در پنج سال گذشته و نبود فدرر، این رافائل نادال و نواک جوکوویچ بودند که قهرمانی ها را بین خود تقسیم می کردند؛ حتی اندی مورای هم این شانس را پیدا کرد که قهرمان المپیک شود. با وجود این همه فاصله بین قهرمانی های فدرر، با وجود این همه فاصله بین قهرمانی های فدرر، قهرمانی در فینال اوپن استرالیا برابر رافائل نادال، او را دوباره به رنکینگ دو تنیس دنیا برگرداند.

19. 2017

 

سال 2017 برای مرد تمام نشدنی تنیس دنیا رویایی بود؛ 25 برد و تنها دو شکست. فدرر بهترین آمار را بین تنیسورهای دنیا داشت. راجر فدرر آن قدر آماده بود که گرنداسلم ویمبلدون را فتح کرد. بدون این که یک ست به هیچ کدام از رقبایش بدهد؛ کاری که تنها راجر فدرر و «بیورن برگ» در سال 1976 میلادی موفق به انجامش شده بودند.

20. 2018

 

راجر فدرر در سی و شش سالگی کماکان ادامه می دهد. با چهره ای که به مراتب نسبت به اولین گرنداسلمی که در سال 2003 پیروز شده بود، شکسته، به نظر می رسد و ضربات راکتی که شتاب و سرعتش پایین آمده است اما رولکس سوییسی هنوز هم از پس جوانانی مثل «چیلیچ کروات» بر می آید. چیلیچ کروات نتوانست انتقام فینال سال گذشته را بگیرد و فدرر در اوپن استرالیا به عدد 20 رسید.