انتقاد را بسنجید، ابتدا ببینید که آیا منظور او را به خوبی درک کرده اید و آیا پیام آن را تشخیص می دهید؟ و به این منظور، همة ذکاوت و درک خود را به کار اندازید . از همسرتان بپرسید که منظورش از گفتن آن حرف ها یا انجام آن کارها چه بوده است. هیچ وقت فرض نکنید که منظور او را می دانید، در صورت لزوم، دریافت خود را از انتقاد مطرح شده تکرار کنید.
پیش از آن که شتاب زده در مورد مفهوم انتقاد نتیجه گیری کنید، آن را تفسیر کنید، : "در این مورد بیشتر برایم توضیح بده"
مقصود اصلی همسرتان از بیان انتقاد را با چنین جملاتی بپرسید: "میتوانی موضوع را بیشتر باز کنی؟"
"دلم می خواست می دانستم این انتقاد چه احساسی در تو ایجاد میکند"
اگر انتقاد حالت کلی دارد، مثل "روابط زناشویی دارد کسل کننده میشود " ازاو بخواهید که بگوید از چه چیز مشخصی شکایت دارد، و پیشنهادش برای تغییر چیست؟به همسرتان پیشنهاد کنید که نیاز و خواسته هایش را به طور مشخص بیان کند.
"تو بعد از عشق ورزی مهربان نیستی ,من در این موقع به توجه بیشتری نیاز دارم دلم میخواهد در این موقع مدتی بغلم کنی "
برای این که انتقادی را به شکل سازنده بپذیرید ، باید انگیزه ، همسرتان را از گفتن آن انتقاد بدانید.
هر قدر هم که رنجیده باشید و یا در آن لحظه حالت دفاع به خود گرفته باشید، فراموش نکنید که باید هر چه زودتر علت انتقاد را پید ا کنید .
باز هم باید سوالاتی مطرح کنید:
« آیا این حرف را برای این گفتی که مرا ناراحت کنی؟ یا برای این که خودت ناراحت بودی ؟ »
"آیا انتقاد تو واکنشی بود به حرفی که من زدم، یا کاری که کردم باعث شد ، ناراحت شوی و احساس سر خوردگی کنی "
"آیا این انتقاد را مدت هاست در سرت می پرورانی؟ اگر این طور است چرا حالا آن را بروز دادی. چه اتفاقی افتاد که سبب شد آن را بگویی ؟"
"فکر می کنی انجام چیزی که از آن انتقاد می کنی، واقعاً در کنترل من است ، و موردی است که میتوانم تغییرش بدهم ؟ "
سعی کنید، انتقاد کننده را به جست وجوی انگیزه های ناخودآگاه خویش ترغیب کنید.
اعتماد، مهم ترین عامل در پذیرش یک انتقاد سازنده است. به عبارت دیگر اگر حرف همسرتان نسنجیده یا حتی غیر منصفانه هم باشد، باور داشته باشید که او صمیمانه برای حفظ رابطه اش با شما تلاش می کند.
در بسیاری از موارد اعتماد نادیده گرفته می شود، زیرا طرفین از تأثیر عاطفی انتقاد جنسی آگاهی ندارند. در یکی از جلسات مشاوره، پزشک از زنی پرسید، اظهار نارضایتی شوهرش چه احساسی در او بر انگیخت ؟ زن گفت : "عصبانی شدم و احساس حقارت کردم"
پزشک یاد آوری کرد:
"اما عصبانیت و احساس حقارت که فقط دو بر چسب هستند و چه بسا اصلا جنبه واقعی نداشته باشند. واکنش عاطفی شما چه بود"
زن جواب داد « گمان می کنم گریه را سردادم. احساس می کردم که نفسم تنگ شده »
پزشک به طرف شوهر برگشت و گفت :"آیا عمد اً آن حرف ها را زدی که همسرت را ناراحت کنی ؟"
شوهر بی درنگ جواب داد:" نه، به خدا! نه، نمی خواستم ناراحتش کنم، من واقعاً دوستش دارم "
انتقاد جنسی از شریک زندگیتان
بدون اعتماد و تفاهم متقابل، روند انتقاد می تواند به شرطی شدن انتقاد جنسی منفی منتهی شود .
پزشک دیگری حکایت زن و شوهری را تعریف می کرد که زندگی جنسی لذت بخش آنها به سردی
گرایید؛ زیرا هر دوی آنها نسبت به انتقادات طرف مقابل، (اعم از واقعی یا واهی) واکنش بدی نشان می دادند:
"هر بار که یکی از آنها می رنجید، دفعة بعد با رد کردن پیشنهاد طرف مقابل از او انتقام می گرفت . پس از چندی، اختلافات آنها به حوزه روابط جنسی نیز سرایت کرد و روابط جنسی آنها که زمانی از حالت فعالی برخوردار بود محدود و متوقف شد.
آنها به جای آن که صادقانه به بیان رنجش های خود بپردازند، باخودداری از برقراری رابطة جنسی، ناراحتی خود را ابراز می کردند .
