مدیرعامل مؤسسه زنان سرزمین خورشید از عدم رسیدگی مسئولان نسبت به وضعیت زنان کارتن‌خواب انتقاد کرد.
به گزارش ، لیلا ارشد (مدیرعامل مؤسسه زنان سرزمین خورشید) در گفت‌وگو با ایلنا در رابطه با وضعیت زنان کارتن خواب و مسافتی که این زنان باید برای دسترسی به گرمخانه‌های مخصوص اقامت شب طی کنند، اظهار نگرانی کرد و گفت: سال‌هاست که به همراه دیگر فعالان حوزه زنان و آسیب‌های اجتماعی با صدای بلند می‌گوییم که نیازمند حمایت‌های ویژه برای کاهش آسیب های اجتماعی و حمایت از زنان آسیب‌دیده هستیم.
وی افزود: با صدای بلند اعلام کرده‌ایم که نیازمند واکسیناسیون افراد بی‌خانمان و به ویژه پیشگیری سطح 1 هستیم. کودکان و نوجوانان دختری وجود دارند که نیاز است، حتما پیشگیری سطح 1 برای آنها عملی شود و تا وقتی که این اتفاق نمی‌افتد و فقط صحبت از کاهش آسیب می‌کنند راه به جایی نمی‌بریم.
ارشد تاکید کرد: زنان آسیب‌پذیر هستند و به دلایل متعدد از جمله مسائل فیزیکی، فرهنگی و سنتی حاکم آسیب‌پذیرتر هم هستند و مشکلات بیشتری را تجربه می‌کنند و از آنجایی که دختران قدرت باروری دارند در رابطه با مسائل بهداشتی و سلامت نیازمند توجه هستند.
ارشد تاکید کرد: گروهی از زنان که آسیب‌پذیرتر هستند و آگاهی و اطلاعات کافی ندارند، وقتی که درگیر سوءمصرف می‌شوند با سرعت بیشتری از خانه رانده و مجبور به ترک می‌شوند. یعنی به دلایل متعدد از این زنان می‌خواهند که خانه را ترک کنند و در این شرایط زنان به کف خیابان و کارتن‌خوابی می‌رسند.
این مددکار اجتماعی با اشاره به آمار کارتن‌خوابی و کم شدن فاصله اعتیاد تا کارتن خوابی بیان داشت:طی 25 سال فاصله بین اعتیاد و کارتن‌خوابی بین 15 تا 20 سال بود، اما در حال حاضر این فاصله به پنج و حتی در مواردی به چهار سال رسیده است. این به دلیل وجود مواد اعتیادآور جدید، محرک و متاآمفتامین‌هایی است که آسیب‌های جدی به مغز وارد می‌کند و سبب می‌شود که مشکلات زیادی توسط این افراد برای خانواده‌هایشان ایجاد شود.
وی افزود:از طرفی این مواد در حال حاضر به شکل بیشتر و متنوع‌تری در اختیار افراد قرار می‌گیرد و چون فرد آگاهی و‌اطلاعات کافی در این رابطه ندارد، فکر می‌کند با مصرف یک بار مشکلی برایش پیش نمی‌آید و معمولا با توصیه دوستان غیرهمجنس این اتفاق می‌افتد که فرد در تجربه اول یا دوم درگیر سوء مصرف می‌شود.
ارشد گفت: از طرفی یک زن دردهای فیزیکی زیادی دارد و چون ناآگاه است توسط غیرهمجنس‌ها تشویق به مصرف می‌شود؛ اما آسیب‌های بسیار جدی‌تری را می‌بیند. در حال حاضر فاصله اعتیاد تا کارتن‌خوابی بسیار کم شده است و این آمار وحشتناک است.
وی تاکید کرد: انسانی که به کارتن‌خوابی می‌رسد، معمولا برگه هویتی ندارد به همین خاطر دفترچه بیمه همه ندارد. یارانه دریافت نمی‌کند و بسیاری از امکاناتی که ممکن است برای افراد معمولی وجود داشته باشد را ندارد. زنی که در پارک زندگی می‌کند علی رغم میل باطنی‌اش آسیب‌های جدی می‌بیند؛ مثل تعرض جنسی که حداقل نیاز دارد که به یک بیمارستان مراجعه و یک سونوگرافی انجام دهد و یا آزمایش بدهد. هیچ کدام از این امکانات رایگان نیست چراکه دفترچه و کارت سلامت به کسانی تعلق می‌گیرد که کارت هویتی دارند. این زنان از حداقل‌های بهداشت و درمان محروم هستند.
این مددکار اجتماعی در ادامه گفت: زنان کارتن‌خواب نمی‌توانند شغل داشته باشند، چراکه درگیری با سوءمصرف مشکلات اعصاب و روان نیز در پی دارد و این امکان را برای آنها به صفر می‌رساند. برای آنها گرمخانه در نظر گرفته شده است تا سرپناهی داشته باشند، اما در نهایت صبح ها مجبور به ترک آن هستند.
ارشد گفت: در سطح تهران به اندازه کافی گرمخانه برای زنان کارتن خواب وجود ندارد، آنها در بسیاری از مواقع مجبور هستند فاصله زیادی را طی کنند تا به گرمخانه‌ها برسند و چون پول کافی و کارت مترو هم ندارند مجبور می‌شوند در همان بیغوله‌ها، فضاهای بی‌دفاع و پاتوق‌ها بخوابند و یا از طرفی از رفتن به خوابگاه‌هایی که درون آنها دعوا، سرقت، بی‌احترامی، تحقیر و توهین است ناراضی هستند و زندگی زیر سقف آسمان را ترجیح می‌دهند؛ چون نه به کسی جوابگو هستند و نه مسئولیتی دارند؛ اینها دلایلی است که زنان وقتی به پارک یا خیابان می‌رسند آسیب‌های جدی می‌بینند چون جز خیابان جایی ندارند.
این مددکار اجتماعی در ادامه با اشاره به آمارهای رسمی مبنی بر اینکه روزانه 2 کودک معتاد به دنیا می‌آید، بیان داشت: انتقال ویروس اچ‌آی‌وی مسئله اساسی درباره زنان کارتن خواب است، آنها به این ویروس مبتلا می‌شوند و آن را به دیگران انتقال می‌دهند. درمان بیماران اچ‌آی‌وی برای دولت پرهزینه است و گاهی اوقات هم با این مساله برخورد می‌کنیم که دارو وجود ندارد و بار سنگین مالی این مساله نیز بر گردن دولت است. این افراد می‌توانند فرزندان خود را نیز مبتلا کنند بنابراین تنها با مشکل تولد نوزادان معتاد مواجه نیستیم و بدلیل عدم رسیدگی به این زنان انواع بیماری رو به گسترش است.
