مسجد جامع افوشته در بین درختان و باغستان‌های سرسبز جای محله افوشته نطنز، در بین دیگر آثار تاریخی این محله از نطنز قرار گرفته‌اند و محیطی بسیار آرام و زیبا را تداعی می‌کنند.
مسجد جامع افوشته که با خشت و آجر و گچ بنا شده و فاقد هرگونه تزییناتی چون کاشی‌کاری و گچ‌بری است، در اوایل قرن نهم هجری قمری بنا گردیده است.
در کتیبه تنکه بخش بالای در کوچک چوبی آن در متن گل و بوته های منبت جمله‌های صاحبه و مالکه السید حسن فی رمضان السنه احدی و ثلاثین و ثمانمائه به سال 831 هجری قمری کنده کاری شده است و چنانچه تاریخ ساخت در را برابر با زمان پایان گرفتن ساختمان مسجد بدانیم، می‌توان گفت که ساختمان مسجد، پس از ساختن گنبد یعنی سال 828 به بعد آغاز و به سال 831 پایان گرفته است.
مسجد دارای 2 در ورودی یکی در سمت قبله و دیگری در سمت حسینیه است وشبستان مسجد متشکل از 3 قسمت می‌باشد که شامل قسمت میانی وبخش‌های جنبی است.
قسمت میانی به ابعاد 7 در 35 متر و روی هم شامل 4 طاق رومی برجسته و گود نسبتا مرتفع بوده که سقف نزدیک محراب دارای مقرنس گچی ساده است.
بخش‌های جنبی در زمان گذشته 2 طبقه بوده و ورودی آن‌ها یکی در هشتی پشت سر در از طریق پله بام و دیگری در انتهای راهرو یا دالان سمت غرب قرارداشته که هنوز پله کانی چند از آن به‌جای مانده است و هر 2 قسمت از طریق 2 درگاه که اکنون تیغه شده میانی به چشم می خورد.
اگر بخواهیم اطلاعات دقیق‌تری نسبت به در مسجد داشته باشیم باید بگوئیم با توجه به مشابهت منبت‌کاری این دو در به نظر می رسد که هر 2 توسط استاد علی نجار نقار ساخته شده باشد و با توجه به اینکه در متن کتیبه از مالکیت شخصی درها صحبت شده است، احتمالا این درها از جای دیگری به این مسجد منتقل شده‌اند.
