آغاز هر زندگی مشترکی به مقدمات و آمادگی‌های خاصی نیاز دارد. نمی‌توان امروز آشنا شد و فردا زیر یک سقف رفت؛ هر چند بعضی از ازدواج‌ها خیلی سریع از مرحله خواستگاری به عروسی می‌رسند ولی در بسیاری از آنها مشکلات، تازه بعد از آغاز زندگی مشترک خود را نشان می‌دهند چون زن و مرد همدیگر را نمی‌شناختند؛ خوبی دوران عقد همین است که می‌تواند به شناخت همسران از هم کمک کند؛ اما به شرطی که به اندازه باشد.
طبق عرف جامعه ما ازدواج سه مرحله دارد؛ نامزدی، عقد و عروسی. در دوران عقد دختر و پسر خودشان را برای شروع زندگی مشترک آماده می‌کنند.
در این دوران دختر در حال آماده کردن جهیزیه و پسر هم به دنبال مهیا کردن خانه و شرایط مالی است. از سوی دیگر، دوران عقد مدل کوچکی از زندگی مشترک است. زندگی مشترک شرایط و نیازهایی دارد که همسران باید قبل از شروع آن، از طریق آموزش خود را برای ورود به زندگی جدید آماده کنند.
بنابراین هدف از دوران عقد آمادگی فیزیکی و روانی همسران برای آغاز زندگی مشترک است.
از دوران عقد چه میدانید؟
چرا دعوا می‌کنید؟
بسیاری سوال دارند که چرا در دوران عقد دعوا و مشاجره بین همسران زیاد است. در پاسخ این سوال باید گفت اگر دختر و پسری می‌دانند به درد هم می‌خورند و مشکل ساختاری در رابطه آنها وجود ندارد باز هم ممکن است دچار مشکل شوند؛ اصطکاک‌های درون رابطه بیشتر به دلیل عدم آشنایی با مهارت‌های زندگی است.
بنابراین روان‌شناسان دوران عقد را بهترین دوران برای مهارت‌آموزی می‌دانند زیرا فرد قبل از ازدواج تنها بوده اما در حال حاضر ارتباط جدیدی با همسر و البته با خانواده و فامیل او، پیدا کرده است و همچنین باید بداند نیازهای همسرش را چگونه می‌تواند بشناسد و برطرف کند؟
شناسایی نیازهای همسر
مهم‌ترین مساله در دوران عقد شناسایی نیازهای همسر است.
توصیه‌های زیر به همسران جوان کمک می‌کند:
یکسری از نیازها در جنس مخالف مشترک است و متاسفانه ما در شناسایی آنها بسیار ضعف داریم. از طریق کتاب‌های روان‌شناسی معتبر تا حدی می‌توانید درباره نیازهای جنس مخالف اطلاعات کسب کنید.
در قدم بعدی باید نیازها و ویژگی‌های خاص همسرتان را بشناسید. همچنین همیشه یادتان باشد که ویژگی‌های شخصیتی نامناسب به سادگی تغییر نمی‌کنند مگر با روان‌درمانی.
نیازهای عاطفی همسرتان را بشناسید. زن و مرد تفاوت‌های زیادی با هم دارند. در این رابطه دیگر نمی‌توانید طبق قاعده مجردی خود رفتار کنید.
اوج عدالت در رابطه زناشویی این است که قبول کنید: «او دوست ندارد. می‌خواهد فلان کار را انجام دهد و من نباید مجبورش کنم».
بنابراین دوران عقد بهترین زمان برای شناسایی ویژگی‌های خاص همسر و پذیرش آنهاست. باید به ویژگی‌های او احترام بگذاریم و تلاشی برای تغییرشان نکنیم؛ البته منظور ویژگی‌های شخصیتی نرمال مانند درونگرانی یا برونگرایی است و این را در رفت و آمدها و دیدارها متوجه خواهیم شد.
در دوران عقد نسبت به رابطه زناشویی اطلاعات کسب کنید. اطلاعاتی که قبل از ازدواج کسب کرده‌اید عموما درست و موفق نیستند؛ هر کسی نیازهای خاص خودش را دارد و همه مردها و همه زن‌ها نیازشان مشترک نیست.
دوران عقد؛ زمان شناخت
بسیاری از افراد با دلایل غیرمنطقی ازدواج کرده‌اند و در دوران عقد وجود نقص در رابطه آنها مشخص می‌شود. در صورتی که مشکل آنها ساختاری باشد، اگر در این دوران جدا شوند بسیار بهتر از این است که عروسی کنند و زیر سقف مشترک بروند.
در حقیقت زوج‌های نامناسب در دوران عقد به عدم تناسب خود پی می‌برند. در این مرحله می‌توانند به مشاور مراجعه کنند و اگر بعد از بررسی‌ها مشخص شود که مشکل آنها ساختاری نیست، مشاوره می‌تواند رابطه آنها را به تعادل برساند.
البته برخی از همسران فکر می‌کنند عقد به این معناست که ازدواج کامل نشده و راه برگشتی وجود دارد؛ در نتیجه با هر گره‌ای در رابطه به طلاق فکر کنند که این هم درست نیست.
